Εσύ; Σε αγαπάς;

Εσύ; Σε αγαπάς; 

Πόσο συχνά λες στον εαυτό σου "Σε αγαπώ"; Πόσο συχνά τον επαινείς για όσα κατάφερε; Πόσο συχνά του χαμογελάς; 

Ναι. Πότε κοιτάχτηκες τελευταία φορά στον καθρέφτη και χαμογέλασες στον εαυτό σου; Στην ψυχή σου; Στην καρδιά σου; Για μένα πάντως πάει καιρός. Και όσο το αμελώ τόσο περισσότερο σκοτεινιάζει το πρόσωπο μου κάθε που κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Τόσο περισσότερο φωνάζει το σώμα μου βγάζοντας στην επιφάνεια τα δικά του προβλήματα. 

 Έχω δώσει τα τελευταία χρόνια τόση ενέργεια στο να αγαπώ, να επαινώ και να χαμογελώ στην οικογένεια μου- μα και στον ευρύτερο κύκλο μου,  που ξέχασα ένα άτομο. Εμένα. Και αφού κάνεις άλλος δεν το κάνει για μένα όσο πραγματικά το χρειάζομαι, πρέπει να το κάνω εγώ. Γιατί στην τελική αν δεν ενδιαφέρομαι εγώ η ίδια για μένα γιατί να απαιτήσω να το κάνουν οι άλλοι; Έτσι δεν είναι; 

Θέλω λοιπόν να ακούω τα αγαπημένα μου τραγούδια και να τραγουδώ παράφωνα στο αυτοκίνητο. Θέλω να ξαπλώνω για δέκα λεπτά το μεσημέρι αυστηρά. Θέλω να χορεύω ατσούμπαλα όπως μόνο εγώ ξέρω την ώρα που κάνω δουλειές. Θέλω να περπατώ και να ακούω μόνο την ανάσα μου. Θέλω να ξοδέψω ένα ποσό για κάτι άχρηστο μα που θα με ευχαριστήσει. Θέλω μια φορά την εβδομάδα να πηγαίνω θάλασσα. Θέλω να αρχίσω να γράφω ξανά. Ασταμάτητα. Να επιστρέψει η έμπνευση μου που μου κρατάει μούτρα που δεν μου χαμογελώ και σκοτείνιασε και αυτή. Θέλω να γεμίσω τα μπαλκόνια μου με χρώμα. Θέλω να αλαφρύνω από τα περιττά κιλά. Θέλω κάποια όνειρα να τα απαρνηθώ γιατί με πληγώνουν ανεπανόρθωτα. 

Θέλω να ξημερώσει ξανά μια μέρα που θα κοιταχτώ στον καθρέφτη και θα μου χαμογελάσω. Και θα μου πω μπράβο. Για όσα καταφέρνω ήδη. Για όσα θα καταφέρω. Μα και για όσα δεν κατάφερα μα προσπάθησα. Θέλω να πω σε αυτό το αιώνια καυστικό μα αθεράπευτα ρομαντικό κορίτσι που κρύβεται μέσα μου, σε αυτή την ενοχική κόρη και μητέρα και σε αυτή την ονειροπόλα σύζυγο και γυναίκα που επίσης κρύβονται μέσα μου, πως τις αγαπώ. Όλες. 

Θέλω να πω "Βρε Γιάννα καλά τα πας, σε αγαπώ".