Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2022

Οχτώ χρόνια "Όταν γεννήθηκα ξανά"

 Μόλις έξι μηνών ήταν ο Δημήτρης Γεράσιμος, όταν αποφάσισα να πατήσω το κουμπί δημοσίευσης στην πρώτη ανάρτηση τούτης εδώ της διαδικτυακής γωνίτσας. Τέλη Γενάρη. Είκοσι νομίζω. 

Δεν διαβάζω συχνά εκείνες τις πρώτες αναρτήσεις. Νιώθω πως είναι πρόχειρες, ίσως και κάπως επιτηδευμένες. Με τα χρόνια αυτό άλλαξε. Ωρίμασαν οι σκέψεις μου και ταυτόχρονα ο τρόπος έκφρασης τους- κάπως σαν την ίδια την μητρότητα. Ξεκίνησα λίγο αδαής, προσποιούμενη ότι τα ξέρω όλα και με τα χρόνια έμαθα να βασίζομαι πρωτίστως στο ένστικτο μου. Έτσι και εδώ μέσα. 

Παραδόξως, μέσα από αυτή την καταγραφή των συναισθημάτων και των σκέψεων μου, με γνώρισα καλύτερα. Ο γραπτός ο λόγος βάζει τα πάντα σε τάξη- πιστέψτε με- και ταυτόχρονα σε αναγκάζει να κοιτάς κατάματα ξανά και ξανά πράγματα που πολλές φορές αρνείσαι καν να παραδεχτείς. Άπαξ όμως και βρουν το δρόμο τους στο χαρτί- ή στην συγκεκριμένη περίπτωση στην οθόνη- δεν μπορείς πλέον να τα αγνοείς. 

  Το έχω γράψει ξανά, η ύπαρξη αυτής της διαδικτυακής γωνίτσας, ήταν και είναι η ψυχοθεραπεία μου σε όλα αυτά τα χρόνια που είμαι μητέρα. Η μητρότητα έχει εξελιχθεί σε πολλή μοναχική ιδιότητα, ενώ δεν θα έπρεπε. Στην Αφρική λένε πως χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί και μέσα σε αυτό το γνωμικό κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια. Η δική μας γενιά δεν το έχει αυτό. Συνεπώς, αναζητούμε αυτό το "χωριό" μέσα σε αυτόν τον καινούργιο διαδικτυακό κόσμο. 

Προσωπικά, υπήρξα τυχερή διότι γνώρισα μόνο όμορφους ανθρώπους εδώ μέσα. Και αρκετούς από αυτούς τους γνώρισα εν τέλει και δια ζώσης. Εμπνεύστηκα με υπέροχες ιδέες από άλλες μανούλες, σκέφτηκα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, πήρα γνώσεις που δεν είχα, γέλασα και έκλαψα παρέα με άλλες μητέρες έστω και ετεροχρονισμένα. Κρύβει μαγεία το διαδίκτυο αν ξέρεις να το χρησιμοποιείς και δεν το αφήσεις να σε χρησιμοποιήσει- το έχω πει και αυτό άπειρες φορές. 

Οχτώ τα χρόνια λοιπόν για το "Όταν γεννήθηκα ξανά" και εύχομαι να συνεχίσω να εξελίσσομαι μέσα από αυτό. Παρέα με αυτά τα πατουσακια που ήταν, είναι και θα είναι η έμπνευση μου, να μεγαλώνω και εγώ, και αυτό το ημερολόγιο. Έτσι όμορφα. Με ειλικρίνεια και ταπεινότητα. Άλλωστε δεν ξέρω άλλο τρόπο...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...