Όταν στερεύουν και τα δάκρυα

Έχω έναν φίλο που δουλειά του είναι να φωτογραφίζει ό,τι εμείς οι υπόλοιποι θα αποφεύγαμε και να κοιτάξουμε. Συναντηθήκαμε σήμερα στη βαθμολογία των παιδιών και μιλήσαμε μια και βιαζόταν να φύγει για να φωτογραφίσει. Τον ρώτησα τι έγινε πάλι και ας γνωρίζω πόσο διακριτικός είναι. "Κάτι πολύ δυσάρεστο" μου είπε και θα μέναμε εκεί αν δεν ρωτούσε μια άλλη μαμά από δίπλα. "Αφορά στο μωρό Ε;" Ο φίλος μου δεν απάντησε κατάλαβα όμως από το βλέμμα του ότι ήταν γεγονός. Από εκείνη την ώρα δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου. Τόσο πολύ, που κάθομαι τώρα μέσα στο αυτοκίνητο και γράφω γιατί τα συναισθήματα θα με πνίξουν αν δεν τα εκφράσω. Έτυχε και στην ημέρα... Την ημέρα που 14 χρόνια πριν γέννησα το κοριτσάκι μου. Αυτό που ποτέ δεν είδα καν. Αυτό που μου χάρισε τον μοναδικό μου φυσιολογικό τοκετό. Σκέφτομαι καταρχάς αυτούς τους άμοιρους γονείς που τους μοιράστηκε αυτό το χαρτί. Μπορώ να το δω το μωρό μπροστά μου, αλήθεια μπορώ, γιατί και οι δικές μου φωτογραφίες που έχω από το δεύτερο παιδί μου τραβήχτηκαν μετά θάνατον. Έχω εικόνα. Σκέφτομαι σε τι θαλασσοταραχή έχουν πέσει αυτοί οι άνθρωποι παλεύοντας να μην πνίγουν. Ξέρω το έχω ζήσει. Σκέφτομαι την κρύα επιφάνεια πάνω στη οποία θα είναι το μωρό αντί για τη ζέστη αγκαλιά της μητέρας του. Σκέφτομαι την άδεια αγκαλιά αυτής της Μάνας. Σκέφτομαι, όχι, ΝΙΩΘΩ τον πόνο. Τον νιώθω αυτή τη στιγμή μέσα στα βάθη της ψυχής μου γιατί είναι βλέπεις και η ρημαδοεπέτειος. Που εντείνει όπως και να έχει ένα ήδη υπαρκτό συναίσθημα. Και έχω ένα κόμπο στο λαιμό - τεράστιο - που όμως δεν μπορεί να ξεσπάσει. Υπάρχουν στιγμές που απλώς δεν υπάρχουν άλλα δάκρυα. Μόνο η μάνα δεν ξεχνά ΠΟΤΕ. Και φίλε μου Β. μην νιώθεις άσχημα - δεν φταις εσύ για αυτό το χαστούκι σήμερα. Το χαστούκι το έφαγα 14 χρόνια πριν και απλά το μάγουλο τσούζει ακόμα. Και εκτιμώ βαθιά την προσπάθεια σου για ανάλαφρα αστεία μετά. Να το ξέρεις. Απόψε όμως θα κοιμηθώ με αυτή τη σκέψη στο μυαλό. Με την ελπίδα να στείλω λίγη ζεστασιά - εκτός από την κόρη μου, το δικό μου ψυχάκι - και σε αυτό το φρέσκο αγγελούδι και αυτή τη φρέσκια μανούλα αγγέλου που η ζωή της σκόρπισε σε χίλια κομμάτια. Αυτό θα κάνω. Μου λείπεις ψυχάκι.

Πάντα και για πάντα.