'Ενα μαιμουδάκι και το homeschooling...

Δεν ξέρω για ποιο λόγο,  όταν δήλωσα πως θα κάνω homeschooling στο μαιμουδάκι, υπήρξε τόση σύγχυση σχετικά με το τι ακριβώς είναι και τι ακριβώς θα κάναμε. 

Η κατ' οίκον διδασκαλία, είτε από τον ίδιο τον γονέα, είτε από έναν εκπαιδευτικό δεν είναι κάτι καινούργιο, μάλιστα παλαιότερα αποτελούσε συνήθη τακτική. Όταν ωστόσο εγώ μιλάω για homeschooling αναφέρομαι στα προσχολικά χρόνια του μαιμουδιού και όχι τα επόμενα, όπου Θεού θέλοντος και γεγονότων επιτρέποντος μέχρι τότε-τα οποία θα παρακολουθήσει σε δημόσιο σχολείο. 

Επίσης όταν μιλάς για κατ' οίκον διδασκαλία σε ένα νήπιο, στην ουσία μιλάς για πολύ και άφθονο παιχνίδι, στα πλαίσια κάποιων συγκεκριμένων στόχων και καλλιέργειας συγκεκριμένων δεξιοτήτων. Το homeschooling είναι κάτι που πιθανότατα κάνει η πλειοψηφία των full time μανάδων, προκειμένου να απασχοληθούν τα παιδιά τους με κάτι πιο δημιουργικό από την τηλεόραση ή το κινητό. 

Δεν σημαίνει πως θα βάλω κάτω το δίχρονο παιδί μου και κουνώντας απειλητικά τον χάρακα θα απαιτήσω να μάθει να γράφει την αλφαβήτα- παρόλο που ήδη καταφέρνει κάποια γράμματα, τα πολύ απλά, με πολύ κόπο και χωρίς καμία δική μου παρότρυνση από καθαρά δική του ευχαρίστηση- ούτε σημαίνει πως θα το αναγκάσω σε δημιουργικές δραστηριότητες με το έτσι θέλω για ένα 8ώρο. 

Το να κάνω homeschooling στο παιδί μου, απλώς σημαίνει πως θα προσπαθώ σε καθημερινή βάση να αφιερώνω κάποιες ώρες της ημέρας αποκλειστικά σε αυτόν, (χωρίς να με αφορά αν πήρε βράση το φαγητό, ή να βγάλω τα ρούχα από το πλυντήριο), με όσο το δυνατόν πιο δημιουργικό παιχνίδι, (ακόμα και αν αυτό είναι απλά μια αναπαράσταση του αγαπημένου του παραμυθιού με φιγούρες), και με ανάλογα για την ηλικία του παιχνίδια που θα εξασκήσουν την λεπτή κινητικότητα, την αφή του, την όσφρηση του, την παρατηρητικότητα του, τις γενικές του γνώσεις. (κάτι που έκανα άλλωστε ήδη, απλά μεγαλώνοντας χρειάζεται μια πιο οργανωμένη προσπάθεια). 

Το πλεονέκτημα όταν επιλέγεις να απασχολήσεις η ίδια το παιδί σου, είναι πως δεν χρειάζεται να το κάνεις πάντα κλεισμένος μέσα σε ένα σπίτι ή καθισμένος σε ένα γραφείο. Πόσα πράγματα μπορείς να διδάξεις στο παιδί σου με μια βόλτα στο βουνό ή στην θάλασσα, (μαζεύοντας και μικρούς θησαυρούς που θα αξιοποιήσετε στην πορεία σε χειροτεχνίες σας), πόσα μπορείς με μια βόλτα στο super market,  (πάντα τον παροτρύνω να μου γεμίσει αυτός τις σακούλες λαχανικά και φρούτα, ενώ τα μετράμε και διευκρινίζουμε τι είναι το καθένα), και πόσα μπορείς να το διδάξεις απλά με το να συμμετέχει ενεργά σε κάποιες δουλειές του σπιτιού, όπως το να φτιάξει κουλουράκια, να ταιριάξει τα ζευγάρια στις κάλτσες, να βγάζει τα μανταλάκια από τα ρούχα ή να φυτεύετε μαζί τα νέα φυτά στο μπαλκόνι; 

Οι ώρες που επέλεξα είναι πάντα οι πρωινές για τα παιχνίδια μας που "απαιτούν" να καθόμαστε σε γραφείο, (όταν το μαιμουδάκι αλλά και η μαμά είναι ξεκούραστοι και με καθαρό μυαλό), ο χώρος κάποιος ξεχωριστός από αυτούς που περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας, ενώ η διάρκεια εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο και την διάθεση του- αφού ποτέ δεν θα πιέσω για κάτι που δεν θέλει. (σήμερα που ήταν άρρωστος μπόρεσε να συγκεντρωθεί μόνο μια ώρα και πάλι ήταν υπεραρκετό).  

Παρότι δεν υπάρχει λόγος να αιτιολογήσω την απόφαση μας να μην στείλουμε παιδικό το μαιμούδι, θα προλάβω μερικές ερωτήσεις τονίζοντας απλά πως από την στιγμή που έχω την πολυτέλεια να μην εργάζομαι τα πρωινά, για μας δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Σε αυτό το στάδιο της ζωής του, τα αρνητικά του σταθμού υπερτερούν των θετικών, πάντα η προσωπική μας άποψη, ενώ δεν θεωρούμε πως η κοινωνικοποίηση καλλιεργείται αποτελεσματικά τόσο νωρίς, (το αντίθετο μάλιστα), ούτε ότι δεν θα καλλιεργηθεί όπως και να έχει στο μέλλον. 

Επειδή εκπαιδευτικός δεν είμαι, και καταβάλω μεγάλη προσπάθεια να "ζεσταθώ" και εγώ σε αυτό τον καινούργιο μου ρόλο- κυρίως όσον αφορά τις χειροτεχνίες και την "σύσταση" των δραστηριοτήτων, θέλω να ευχαριστήσω και από εδώ τρεις μανούλες που με έχουν βοηθήσει πολύ. Την μαμά Πετούνια όχι μόνο για την έμπνευση και τελική απόφαση μα και για τις υπέροχες ιδέες, την αγαπημένη μου Ελπίδα για την αστείρευτη φαντασία  και δημιουργικότητα μα και για όλη την προσωπική βοήθεια αλλά και την γλυκιά μου Κελλού, που πάντα θα με πάρει τηλέφωνο για να μου πει αυτή την μικρή λεπτομέρεια στην εκμάθηση που θα κάνει και την διαφορά. 

Ξεκινήσαμε λοιπόν... Και δεν μπορώ παρά να ανυπομονώ να δω την εξέλιξη, την πρόοδο αλλά και το ακόμα μεγαλύτερο δέσιμο που θα έχουμε κατά την διάρκεια αυτού του χρόνου... Καλή μας αρχή μαιμουδάκι- μόνο ο χρόνος θα δείξει αν η επιλογή μας ήταν και η σωστή!