Ηomeschooling....

 Όπως έχω εξηγήσει ξανά, το homeschooling προ νηπιακής ηλικίας δεν είναι κάτι φοβερό, είναι κάτι που σχεδόν όλοι κάνουμε. Απλά άπαξ και ξεκινήσεις εν γνώση σου είναι πιο οργανωμένο και στοχευμένο. Οργανώνουμε όσο πιο ποιοτικά μπορούμε τον χρόνο μας μέσα στην ημέρα, στοχεύουμε στο να μάθουμε συγκεκριμένες δεξιότητες στο μικράκι μας, δίνουμε κάποιες ώρες την ημέρας το 100% της προσοχής μας στο νηπιάκι  μας. Ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα που έχει βγάλει η γλυκιά Mama Petounia μπορείτε να το δείτε εδώ.

Εφόσον οργανωθείτε με τα απαραίτητα, σειρά έχει να αφουγκραστείτε τις δυνατότητες, ανάγκες και επιθυμίες αποκλειστικά του δικού σας παιδιού. Και αυτό είναι και η μοναδικότητα του homeschooling. Λόγου χάρη, εμένα το μαιμούδι δεν αγαπά ιδιαιτέρως τα τραγούδια, συνεπώς δεν έχει νόημα να ξεκινώ την μέρα όπως η Mama Petounia με την Χριστίνα της. Προσπαθώ κάθε μέρα να λέμε ένα τραγούδι, σκοπός μου είναι να επαναλαμβάνω το ίδιο για να καταφέρει να ακολουθεί- αφού ακόμα δεν έχει καταφέρει ή ενδιαφερθεί, να τραγουδήσει- όμως μπορεί και να το κάνω πριν κοιμηθεί το βράδυ αφού τότε βλέπω πως είναι πιο δεκτικός. Γενικότερα, ακολουθούμε ναι μεν πρόγραμμα, πάντα όμως με μια ευελιξία στις ανάγκες του παιδιού. 

Μετά από 20 μέρες "σχολείου" για μας, διαπίστωσα πως το μαιμούδι θέλει διαρκώς εναλλαγές στις δραστηριότητες του την ίδια μέρα, μα επανάληψη των γνωστών δραστηριοτήτων για πολλές μέρες στην σειρά. Αυτό μόνο καλό το βρίσκω εφόσον η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης. Θα υπάρξουν και μέρες που δεν θα είναι τόσο "αποδοτικές" στα δικά μας πάντα μάτια- μα πιστέψτε με- στο δικό τους μυαλό ακόμα και αυτές οι μέρες έχουν προσφέρει κάτι. Τέλος, μην περιμένετε να δείτε άμεσα βελτίωση και αλλαγή στην πρόοδο του, πρόοδος όμως υφίσταται- αργά και σταθερά- ενώ ταυτόχρονα θα δεθείτε ακόμα περισσότερο σε συναισθηματικό επίπεδο με το μικράκι σας. (πιστέψτε με!)

Ακολουθούν οι είκοσι αυτές μέρες μας φωτογραφικά. 

Εννοείται πως καμία μέρα homeschooling δεν περνά χωρίς άφθονη ζωγραφική, και αν λερωθούνε τα χεράκια- και γιατί όχι και τα ποδαράκια τώρα που δεν έχει παγώσει ακόμη ο καιρός- ακόμα καλύτερα! #ε_ναι!

Παρότι το μαιμούδι ζωγραφίζει με πινέλα από το καλοκαίρι, μου θύμισε η Ελπίδα τις ταπεινές μπατονέτες και πόσο πιο εύχρηστες είναι για τα μικρά χεράκια... Και έχει δίκιο! Το μαιμούδι δεν χόρταινε ζωγραφική σήμερα και η μαμά είδε πως πράγματι τον βόλευαν πολύ περισσότερο! (αναλυτική ανάρτηση της Ελπίδας εδώ) 

Άσκηση λεπτής κινητικότητας θα την ονομάσω νομίζω, και είναι εκπληκτικό πόση προσπάθεια καταβάλει για να μεταφέρει τις φακές από το ένα δοχείο στο άλλο- τα πήγε περίφημα το μαιμουδάκι! Μια μόνο φορά έριξε κάτω το περιεχόμενο του κουταλιού! #κουκουβά

Ο σκοπός αυτής της άσκησης ήταν να ξεχωρίσει τα διαφορετικά όσπρια μεταξύ τους. Φυσικά του ήταν παντελώς αδιάφορη αυτή η άσκηση- προς το παρόν- όμως εξασκήσαμε μια άλλη άσκηση σύμφωνα με την λογοθεραπεύτρια φίλη μου Κέλλη, πως αν μεταφέρει αντικείμενα από αριστερά προς τα δεξιά, θα τον βοηθήσει πολύ εν καιρώ στην γραφή...#το_ξέρατε_εσείς_αυτό;

Οι πλαστελίνες έχουν πάρα πολλές χρήσεις... Εδώ μαθαίνουμε το γράμμα "Ο"...

Εδώ αφού κόψαμε τις πλαστελίνες με το "μαχαίρι", βάζουμε τα κομματάκια στα ανάλογα χρώματα του παζλ... (και μετά φτιάχνουμε και το παζλ που είναι το αγαπημένο μας!)

Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε το μαχαίρι με την εύκολη στην χρήση πλαστελίνη... (θα ακολουθήσει και το ψαλίδι) #ξετρελάθηκε!

Σήμερα βγήκαμε βόλτα στο πάρκο και μαζέψαμε διάφορους φθινοπωρινούς θησαυρούς, που θα αξιοποιήσουμε αύριο σε χειροτεχνία.. (ευχηθείτε μας καλή τύχη πρώτη φορά κόλλα για το μαιμουδάκι), (ενώ μάθαμε και ένα σωρό καινούργιες λέξεις- κουκουνάρια, πευκοβελόνες, φθινόπωρο) #χαμός_θα_γίνει

Η ζωγραφική με μπατονέτες είναι η καινούργια του αγάπη... με αυτές ξεκινήσαμε σήμερα την μέρα μας.. 

Να και η χειροτεχνία μας από τους χθεσινούς μας θησαυρούς, το μαιμουδάκι συστήθηκε με την κόλλα και η μαμά με τον απόλυτο χαμό!! καμαρώνει όμως τόσο... (ο τελειωμένος μας σκαντζόχοιρος στην ανάρτηση!)

Παρότι το μαιμουδάκι έχει παρακολουθήσει πολλές ζαχαροπλαστικές στην κουζίνα μας από τόσο δα μικρούλι, αν εξαιρέσεις το ζυμάρι που του δίνω από το ψωμί, δεν τον έχω συμπεριλάβει σε καμία τέτοια δραστηριότητα! Σήμερα όμως ήρθε η ώρα και ο μικρός μου σεφ απλά με γοήτευσε! Ακολούθησε όλες τις οδηγίες με προσήλωση, ζυγίσαμε και ανακατέψαμε τα υλικά και στόλισε τα μπισκοτάκια του με μικρές σοκολατένιες μπίλιες. Έδωσε μεγάλη μάχη με τον εαυτό του για να μην πατικώσει όλα τα μπισκότα σαν πλαστελίνη, μα τα κατάφερε! Εννοείται πως δοκίμασε πρώτος παρέα με ένα ποτήρι γάλα! *(που γέμισε δυο φορές! ) (συνταγή για μπισκότα από Κάθε μέρα Γονείς - Everyday Parents )

Έχουμε εδώ και μέρες φυτέψει τις φακές μας... και τώρα που φανέρωσαν τις ριζούλες τους και τα βλασταράκια τους, το μαιμουδάκι έχει τρελαθεί... (αιώνιο, αποτελεσματικό, πολύ διδακτικό!)

Στεριώνουμε μερικά από αυτά τα εύκαμπτα στικ χειροτεχνίας σε λίγη πλαστελίνη, κόβουμε μερικά καλαμάκια σε μικρά κομμάτια και ζητάμε από το μικράκι μας να περάσει τα καλαμάκια στα στικάκια. (όχι τόσο εύκολο για μικρά χεράκια που δεν έχουν τελειοποιήσει τις δεξιότητες τους)

Ταξινόμηση αντικειμένων...

Σας δείξαμε το σημερινό έργο τέχνης μας;;;

Η συγκεκριμένη χειροτεχνία τον ξετρέλανε και είναι τόσο απλή να την ετοιμάσεις. Είναι πολύ καλή εξάσκηση να βάζει την κόλλα μέσα στις γραμμές και να μην ξεφεύγει.

Παιχνίδι με κάρτες να ταιριάξει τα ζωάκια.

Λόγω της μουντής ημέρας σήμερα διαβάσαμε πολλά περισσότερα παραμύθια από ότι συνήθως...

Είδατε πόσο μεγάλωσαν οι φακές μας;;

Τα απλά ξύλινα παζλ παρότι τα φτιάχνει από ενάμιση χρονών- είναι πάντα αγαπημένα- ειδικά σε βροχερές μέρες που δεν υπάρχει η απαιτούμενη αυτοσυγκέντρωση.

Αυτή η ταμειακή μηχανή είναι παιχνίδι από τα δικά μου παιδικά χρόνια... Την αγαπώ και με συγκινεί που μέσω αυτής κάνω και την πρώτη δειλή νύξη στις δεκάδες. (ναι ξέρω πόσο νωρίς είναι- μα ποτέ δεν βλάπτει να λες όσα περισσότερα μπορείς....)

Μαζέψαμε και άλλους θησαυρούς μιλώντας για το φθινόπωρο...

Ενώ ξαναμιλήσαμε για αριθμούς με τα αγαπημένα μας παραμύθια...

Σας δείξαμε την σημερινή μας χειροτεχνία;

Σήμερα το "σχολείο" μας πήγε "εκδρομή".... Μεταξύ άλλων, το πιο συγκλονιστικό που μάθαμε ήταν πως είναι μια μυρμυγκοφωλιά, και ξέρω πως δεν φαίνεται μα πετούσαμε ψιχουλάκια από το κουλούρι μας και τα παρακολουθούσαμε να αποθηκεύουν για τον χειμώνα- όπως στο παραμύθι που διαβάζουμε με τον Τζίτζικα και τον Μέρμυγκα...

Επισκεφτήκαμε και τον ξαδελφό μας για λίγο ομαδικό παιχνίδι και μπορεί να μην αποτυπώθηκε στην φωτογραφία, μα έγινε και αυτό!#τα_περάσαμε_όμορφα_όμορφα_όμορφα

Κάθε μέρα η ζωγραφική μας παίρνει και μια καινούργια διάσταση... Περάσαμε και στο πινέλο, μετά από απαίτηση του μαιμουδιού, και τελιώνει το χρώμα στο πι και φι...

Είχαμε πρόοδο και μάλιστα χωρίς να το ζητήσω αυτή την φορά... Ξεχώρισε μόνος του μόνο τους γίγαντες και έλεγε όλο καμάρι: "Μαμά, κοίτα, κοίτα!"

Παιχνίδι με κάρτες, ταξινόμηση ζώων..

Βάζουμε τις ίδιες κάρτες μαζί και λέμε τις λέξεις.

Κάποιες μέρες θέλει απλά να κάνει το δικό του και όχι να ακολουθήσει εμένα στην χειροτεχνία... Αυτές τις μέρες το αποτέλσμα είναι κάπως έτσι... μα πιστέψτε με, δεν ξέρετε τι καμάρι κάνει, διότι καταλαβαίνει πως το έχει κάνει ολομόναχος- και στα μάτια του είναι τέλειο! (άρα και στα δικά μου! Το μωβ έπεσε μόλις το σήκωσα, δεν είχε βάλει αρκετή κόλλα!)

Φτιάξαμε cake- pops! (χάλι η κουζίνα, μα χαλάλι!)

Έχω λοιπόν παρατηρήσει πως ο μικρός βαριέται αφάνταστα να ζωγραφίζει αυτές τις έτοιμες ζωγραφιές με τις γραμμές. Δεν ξέρω γιατί, ίσως επειδή δυσκολεύεται να "μείνει" μέσα στις γραμμές και εκνευρίζεται... Διαπίστωσα όμως πως τρελαίνεται για "στένσιλ" - είχαμε ένα  μικρό από ένα σετ με εργαλεία, και έτυχε και βρήκα κάποια δικά μου παλιά στένσιλ και του τα έδωσα. Του άρεσε πολύ και μην νομίζετε πως απλά σαχλαμαρίζουν, διότι δεν είναι αυτονόητο για αυτά να κρατάνε το στένσιλ ακίνητο με το ένα χέρι για να ζωγραφίζουν με το άλλο, είναι μια δεξιότητα που την αποκτούν και τελειοποιούν εν καιρώ. Στην πορεία αποφάσισε να φτιάξει ένα σπίτι με τους μαρκαδόρους και το στένσιλ... Αφού το παιδί ξέρει από χειροτεχνίες τι να λέμε... 

Το συγκεκριμένο παζλ, εκτός που είναι κακοφτιαγμένο λόγο του ότι είναι πάμφθηνο, είναι και εξαιρετικά δύσκολο για την ηλικία του. Ήθελα όμως να σας το δείξω για να τονίσω πόσα μπορεί να καταφέρει ένα παιδί με την κατάλληλη παρότρυνση. Τέτοιο πάζλ του έχω πάρει από 21 μηνών. Στην αρχή απλά παρατηρούσε το σκεπτικό μου και τον τρόπο που το έφτιαχνα. Εν τέλει, μετά από μερικές φορές ξεκινήσαμε και το φτιάχναμε μαζί ως εξής: Του τονίζω πως πρέπει να ξεκινήσουμε από τις γωνίες. Έπειτα, ανάλογα με το τι βλέπουμε στο κομμάτι του παζλ, ψάχνουμε για το επόμενο. Και ούτω καθεξής. Εννοείται πως κουράζεται γρήγορα διότι χρησιμοποιεί πολύ έντονα το μυαλό του όταν ασχολούμαστε με αυτό. Δεν έχει σημασία αν πάντα μένουμε στην μια γωνία και κάτι... μαθαίνει, ξετρίβει και σιγά σιγά θα τα καταφέρει. Το θέμα είναι πως διδάσκεται πως να σκέφτεται, να "λύνει" ένα πρόβλημα, να παρατηρεί. (πχ εγώ του λέω, τι λείπει; το μάτι από το ρινόκερο, μπορείς να το βρεις; Ο ρινόκερος είναι ροζ... και μου το βρίσκει...) Όσο δύσκολο και να είναι, είναι από τις αγαπημένες του ασχολίες. 

Μια "άσκηση" που κάνουμε και δεν μπορώ να αποτυπώσω στον φακό είναι η "εκμάθηση αντίθετων εννοιών στην πράξη" Λόγου χάρη: Ανεβαίνουμε σε μια καρέκλα, λέμε "πάνω"- πηδάμε κάτω από την καρέκλα, λέμε "¨κάτω". Σύμφωνα με την λογοθεραπεύτρια Κελλού μου, είναι εξαιρετική άσκηση και η αλήθεια είναι πως βλέπω πως όντως αποδίδει. (το μαιμούδι χθες το βράδυ χωρίς να έχουμε κάνει τις συγκεκριμένες λέξεις, την ώρα που πήγαμε να πλύνουμε δοντάκια, άνοιγε το καπάκι της τουαλέτας και έλεγε "ανοιχτό", το έκλεινε και έλεγε "κλειστό" και αφού το επανέλαβε πολλές φορές, χειροκρότησε όλο καμάρι τον εαυτό του. Απλώς σε αυτή την άσκηση φροντίζουμε να εμμένουμε στις ίδιες έννοιες μερικές μέρες πριν περάσουμε στις επόμενες. 

Προς το παρόν, αυτές είναι οι δραστηριότητες με τις οποίες ασχοληθήκαμε και ασχολούμαστε... Συνεχίζουμε ακάθεκτοι και με πολύ πολύ κέφι!