Η μέρα που με συγκίνησε μια...ακρίδα!

Φέτος ο ίδιος ο Δημήτρης Γεράσιμος αποφάσισε ποιους θα καλέσει στο πάρτι του. 

Τις προάλλες λοιπόν, με σκοπό να πειράξω τις θείες μου που είχαν πολύ καιρό να τον δουν, ανάρτησα μια φωτογραφία της πρόσκλησης στον προσωπικό μου λογαριασμό στο fb τονίζοντας πως εφόσον οι καλεσμένοι είναι δικοί του, κάποιοι, (ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε), όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν! 

Την μέρα λοιπόν που ρώτησα τον Δημήτρη για τους καλεσμένους, την πρώτη που ήθελε να καλέσει ήταν την Γεωργία- κατ' εμέ ακρίδα- λόγω της πρόσφατης επίσκεψης μας στην Κρήτη και το πόσο ωραία πέρασε μαζί της. Ήξερα φυσικά πως δεν θα μπορούσε να έρθει απλά για τα γενέθλια, έτσι δεν είπα τίποτα και απλά είχα σκοπό, μόλις το πάρτι γινόταν να τις έστελνα τότε την πρόσκληση παρέα όμως με λιχουδίτσες και δωράκια από αυτό.

Σε αυτή την κοινοποίηση λοιπόν, μου απάντησε η γλυκιά μου Νατάσσα, η καλοπαντρεμένη του (ξ)αδελφού μου του Κωστή και μανούλα της Γεωργίας, πως ζηλεύει... Της είπα λοιπόν την ιστορία ως έχει. Συγκινήθηκε τόσο που σκέφτηκε την κοράκλα της το μαιμούδι, που αμέσως την φώναξε και της το είπε... (και εδώ είναι το λάθος που σου λέω Νατάσσα!) 

Λίγες μέρες μετά με παίρνει τηλέφωνο ο Κωστής αγριεμένος πως τους άναψα φωτιές, πως μπελά δεν είχαν και μπελά βρήκαν και όλα αυτά τα παλαβά που λέει με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Με τα πολλά και αφού έφαγα το μπινελίκι του αιώνα, έμαθα πως η ακριδούλα μου μόλις έμαθε πως την κάλεσε ο Δημήτρης της , τρελάθηκε. 

Ήθελε, οπωσδήποτε, να έρθει το πάρτι του μαιμουδιού...

Πέρασαν πολλές μέρες με διαπραγματεύσεις επί διαπραγματεύσεων, με επιχειρήματα και μη, με πολύ πολύ πολύ πείσμα από την ακρίδα και εμένα να λαμβάνω πλέον απειλητικά τηλεφωνήματα!!!! (χεχεχε) 

Και προχθές με πήρε τηλέφωνο ο Κωστής για να με ενημερώσει πως έκλεισε εισιτήρια. 

Εισιτήρια. Έρχονται. Από την Κρήτη. Για το πάρτι γενεθλίων του μωρού μας. 

Και μπορεί  εκείνη την ημέρα να μην μου άφησε πολλά περιθώρια να το δείξω από τις (ψευτό)αγριάδες του, μα συγκινήθηκα τόσο μα τόσο πολύ....

Συγκινήθηκα γιατί έμαθα πως η μικρούλα μου απαρνήθηκε κατασκηνώσεις, φορτώθηκε αγγαρείες, μέχρι που πρόσφερε όλα τα χρήματα που αποταμίευε για το δικό μας πάρτι... 

Συγκινήθηκα γιατί ο (ξ)αδελφός μου το θεώρησε αρκετά πιθανών ώστε να το συζητάει καν. Και καλά αυτός είναι τρελός το ξέρω... 

Μα συγκινήθηκα και με την Νατάσσα που παρότι δεν καταλαβαίνει πάντα αυτή την ανάγκη μας να κάνει ο άντρας της την διαδρομή Κρήτη- Πάτρα, Σαλόνι- Τραπεζαρία, δείχνει πάντα ανωτερότητα και κατανόηση. Πάντα να χαίρεται για τις όμορφες στιγμές μας, ακόμα και αν η ίδια λόγω ανωτέρας βίας δεν μπορεί να ακολουθήσει. 

Συγκινήθηκα γιατί το μαιμούδι μου χοροπήδησε από την χαρά του όταν έμαθε ότι θα έρθει η Γεωργία του και πως θα κοιμηθούν και στο ίδιο δωμάτιο! "Και έρχεται από πολύ μακρυά;" ρωτάει κάθε μέρα.... "Πόσο ήταν το ταξίδι μας εμάς μέχρι την Κρήτη;; Τόοοσο μακρυά!" και τα ματάκια του λάμπουν!

Ακριδούλα μου σε περιμένω... Με ανοιχτές αγκάλες και πολλές πολλές εκπλήξεις... 

Με συγκίνησες πολύ σου λέω... 

Όσο για σας τρελόπαιδα μου... 

Σαλόνι- Τραπεζαρία... 

Αυτό.