Η Ροζώ που είναι στα αλήθεια η Ρόζα και μια σούπα που.... ποιανού είναι τέλος πάντων;;; (διαβάσαμε και σας προτείνουμε!)

Το ότι το μαιμούδι είναι ο απόλυτος βιβλιοφάγος, το έχω πει πολλάκις. Το πόσο χαίρομαι για αυτό, είναι δεδομένο, αφού το διάβασμα παραμυθιών σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία είναι ότι καλύτερο μπορεί κανείς να προσφέρει στο παιδί του και το πιστεύω βαθιά αυτό. 

Βρίσκομαι λοιπόν σε μια μόνιμη αναζήτηση παραμυθιών- ξεχωριστών, ταξιδιάρικων, με μαγικές εικονογραφήσεις, με κρυφά ή και φανερά νοήματα- παραμυθιών που θα εμπλουτίσουν την φαντασία που ήδη "οργιάζει" στα τρία του χρόνια, παραμύθια που θα εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο του και θα τον κάνουν να αγαπήσει την γνώση και τα όσα έχει αυτή να σου προσφέρει. 

Ένα πάτωμα γεμίζουν τα παραμύθια μας λοιπόν- το έχετε ήδη δει- και πολλές φορές επιλέγουμε από τις αγαπημένες μας εκδόσεις Ψυχογιός. Οι πιο πρόσφατες λοιπόν προσθήκες στην βιβλιοθήκη μας είναι δυο εξαιρετικά βιβλία από την παιδική σειρά- "τών φρούτων" μου αρέσει να την αποκαλώ- των εκδόσεων Ψυχογιός.  "Η Ροζώ" της λατρεμένης μας Ράνιας Μπουμπουρή , (της έχουμε αδυναμία η αλήθεια να λέγεται), και "Ποιανού είναι αυτή τη σούπα" του Μάκη Τσίτα. ( τον οποίο διαβάζω πρώτη φορά- ομολογώ- μα με κέρδισε και θα βρω και σκοπεύω να αποκτήσουμε και άλλα βιβλία του). 

Τα παραλάβαμε μόλις χθες και ο Δημήτρης Γεράσιμος μου ζήτησε αμέσως να τα διαβάσουμε. Τα κοίταξε και τα δυο και για αρχή επέλεξε το "Η  Ροζώ." 

Η Ροζώ λοιπόν- που τη λένε Ρόζα στα αλήθεια μα την φωνάζουν Ροζώ- ονειρεύεται ηρωικές πράξεις- μεγάλες και τρανές- σαν και αυτές που κάνει ο αγαπημένος της ήρωας, ο Ζορό! (λέτε για αυτό να την φωνάζουν Ροζώ;;) 

Όμως παράξενα πράγματα συμβαίνουν την ίδια ακριβώς μέρα- που μαζί με μια καινούργια συμμαθήτρια που ναι μεν δεν μιλάει ακόμα ελληνικά μα ξεκαρδίζονται στα γέλια με το αγαπημένο παραμύθι της Ροζώς- κάνουν την μικρή μας φίλη να συνειδητοποιήσει κάτι πολύ σημαντικό... 

Πως οι ηρωικές πράξεις δεν είναι πάντα μεγάλες και τρανές. Μερικές φορές οι ηρωικές οι πράξεις είναι κάτι μικρό και πολύ εύκολο, Συνειδητοποιεί πως οτιδήποτε κάνει κάποιον να χαμογελάσει και να είναι ευτυχισμένος - είναι αναμφισβήτητα μια ηρωική πράξη!

Και παρότι είναι ένα παραμύθι με αρκετό κείμενο και απευθύνεται τυπικά σε μεγαλύτερες ηλικίες- (είναι στην σειρά Φραουλίτσα που απευθύνεται σε ηλικίες 5-6 έτων)- το μαιμούδι ρούφηξε κάθε λέξη και μου ζήτησε μόλις το διαβάσαμε να το διαβάσουμε... ξανά! 

Μετά καθίσαμε ακόμα πιο αναπαυτικά και ξεκινήσαμε το "Ποιανού είναι αυτή η σούπα;" 

Το οποίο είναι τόσο υπέροχα απολαυστικό μέσα στην απλότητα του! Ένα πιάτο σούπα προκαλεί μεγάλη αναστάτωση στην Χρυσούλα, που αναρωτιέται ποιανού μπορεί να είναι... Μέχρι και την γειτόνισσα ρωτάει... Μα κάποιες φορές η απάντηση είναι πολύ πιο απλή και αυτονόητη και τα προβλήματα μας τελικά πολύ μικρότερα από όσο τα έχουμε μέσα στο κεφάλι μας... 

Προσωπικά απόλαυσα και τα δυο εξίσου- με μια προτίμηση στο κείμενο της Ροζώς, το οποίο είναι πιο σύνθετο και μου αρέσει- αλλά στην εικονογράφηση του "Ποιανού είναι αυτή η σούπα;" Όταν ρώτησα το μαιμούδι πιο του άρεσε περισσότερο, μου έδειξε πρώτα το ένα, μετά αμέσως το άλλο , ξανά το ίδιο και ξανά το ίδιο, τονίζοντας μου στο τέλος πως του αρέσουν πολύ και τα δυο και δεν μπορεί να διαλέξει. Όταν όμως του είπα πως πρέπει να διαλέξει ένα μόνο- διάλεξε την σούπα! Τον ρώτησα γιατί. Και άρχισε να απαγγέλλει από μνήμης σχεδόν όλο το παραμύθι....

Και για μια ακόμη φορά ο τρίχρονος γιος μου, μου έδωσε ένα πολύτιμο μάθημα. Πως κάτι που εμάς μπορεί να μας φαίνεται μια απλή επιλογή- για αυτά είναι εξίσου συγκλονιστική και ίσως πιο κατανοητή και διασκεδαστική. 

Η ουσία είναι πως από χθες έχουμε διαβάσει το καθένα τουλάχιστον δέκα φορές. Και κάθε φορά απολαμβάνω αυτή την μοναδική στιγμή που μοιραζόμαστε. Και ναι- τα προτείνω και τα δυο ανεπιφύλακτα. Δεν θα ήθελα να λείπει κανένα από την βιβλιοθήκη μας. 

Όλη την σειρά παιδικών βιβλίων των εκδόσεων Ψυχογιός μπορείτε να την βρείτε εδώ. Εμάς είναι  αγαπημένη μας συνήθεια- όχι μόνο λόγω των προσφορών μα και λόγω της άμεσης, (και εύκολης), εξυπηρέτησης του e-shop. (χωρίς αυτό να σημαίνει πως τα αγαπημένα μας βιβλιοπωλεία δεν είναι μια ακόμα λατρεμένη συνήθεια. )