Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Όταν ένα ηλιοβασίλεμα σε γεμίζει ενέργεια...

Δεν είναι ότι δεν το ξέρω... Δεν είναι ότι δεν σας το έχω ξαναπεί... Δεν είναι τίποτα από αυτά...

Είναι απλά τόσο ακλόνητη αλήθεια, τόσο σπουδαία μέσα στην απλότητα της, που δεν παύει κάθε φορά να με εντυπωσιάζει. Αυτό είναι. 

Δεν χρειαζόμαστε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι. Γνήσια ευτυχισμένοι. Χρειαζόμαστε απλά αέρα στα πνευμόνια μας και μια θετική στάση προς τη ζωή. 

Χρειαζόμαστε λίγη μυρωδιά από θάλασσα. Λίγο κρύο αεράκι να αγγίξει το πρόσωπο μας. Να παγώσει η μύτη μας. Ή λίγο καυτό ήλιο. Να νιώσουμε την κάψα του στο μέτωπο μας. Χρειαζόμαστε άφθονο ουρανό, μια εκτυφλωτική ανατολή ή ένα μαγικό ηλιοβασίλεμα. 

Χρειαζόμαστε λίγα λεπτά σιωπής και στάσης από ότι κάνουμε. Για να απορροφήσουμε αυτή την ενέργεια και να την αφήσουμε να ταξιδέψει σε κάθε κύτταρο του κορμιού μας ώστε να μας ανανεώσει... Να δώσει νόημα σε μια ζωή χαμένη στην ρουτίνα και τις αγωνίες διαβίωσης. 

Το καλοκαίρι, για πολλά πολλά χρόνια δεν το είχα σε εκτίμηση. Ήρθε όμως ένα ουράνιο τόξο στην ζωή μου που μου άλλαξε γνώμη. 

Η μέρα λοιπόν που αλλάζει η ώρα για το θερινό ηλιοστάσιο, ξαφνικά απέκτησε μεγάλη σημασία για μένα. 

Σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες βόλτες πίσω από ένα μαιμουδάκι που κάνει μανιασμένα πετάλι... Σημαίνει άμμος σε κουβαδάκια αλλά και στα μαλλιά μου γιατί κάποια χεράκια θέλουν απλά να μου τα ανακατέψουν όλο νάζι και αγάπη... Σημαίνει εντυπωσιακά, πορτοκαλί και βαθιά κόκκινα ηλιοβασιλέματα... Σημαίνει ο ήλιος να μπαίνει απευθείας απέναντι από το παράθυρο της κουζίνας μου τα ξημερώματα και να με ενοχλεί αφάνταστα πριν καν πιω τον πρώτο καφέ της ημέρας, μα να μου ζεσταίνει την ψυχή... Σημαίνει πατουσάκια γυμνά και βρώμικα να ακούγονται να ποδοβολούν στο δροσερό πλακάκι... 

Το καλοκαίρι πια για μένα σημαίνει μητρότητα. Λίγο πιο εύκολη μητρότητα και πολύ πιο απολαυστική. 

Για αυτό σήμερα, λίγο πριν πάμε στην δουλειά ήταν απαραίτητο να πάμε δίπλα εκεί που σκάει το κύμα. Εκεί που ξαποσταίνει ο ήλιος. Να κάνουμε κούνια σε σκουριασμένες από την αλμύρα κούνιες και να χαθούμε στα χρώματα του ουρανού, στην υπόσχεση πως το καλοκαίρι είναι μόλις λίγα βήματα μακρυά...



6 σχόλια:

  1. Τα πράγματα είναι απλά μέχρι αηδίας!
    Εμείς τα κάνουμε δύσκολα, μέχρι αηδίας!
    Τη ζήλεψα τη βόλτα σας Γιάννα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως τα λες Ελενα... Ήταν μια από τις στιγμές μας που θα θυμάμαι έντονα. Εξαρχής αγαπουσαμε και οι δυο τα ηλιοβασιλεματα και ας είναι τόσο μικρός... Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  2. Τι όμορφα... Με γέμισες αισιοδοξία...!!! Είστε πολύ τυχεροι που έχετε την θάλασσα δίπλα σας, μακάρι πάντα τέτοιες όμορφες βολτίτσες να κάνετε και αυτό το καλοκαίρι να είναι το καλύτερο!!!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαστε πράγματι τυχεροί. Σε ευχαριστώ πολύ κουκλίτσα μου όμορφη... Σε φιλώ...

      Διαγραφή
  3. Πόσο σε ζηλεύω για αυτή τη θάλασσα! Βάζεις εικόνες και πλημμυρίζω γαλήνη! Συνέχισε Γιάννα μου να μας θυμίζεις την αξία των απλών και ανεπιτήδευτων πραγμάτων! Σε γλυκοφιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συνεχίσω Κλειώ μου, σε ευχαριστώ πολύ... Είναι μεγάλο γιατρικό η θάλασσα... <3

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...