Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

Ένα και μόνο ένα κομμάτι της ζωής μου...

Να πως έχει. 

Το κομμάτι της ζωής μου που βλέπεις στο διαδίκτυο, δεν είναι παρά μονάχα αυτό. Ένα κομμάτι της ζωής μου. Ούτε την χαρακτηρίζει, μα ούτε και την διαψεύδει. 

Κάποιες μέρες μπορεί να "φανερωθώ" περισσότερο από άλλες. Κάποιες λιγότερο. Καμία δεν σημαίνει πως ήταν περισσότερο ή λιγότερο γεμάτη. Για την ακρίβεια μπορεί να σημαίνει το ακριβώς αντίθετο. 

Σήμερα λόγου χάρη σου έδειξα πως έφτιαξα μπισκότα πατουσάκια. Δεν σου έδειξα όμως πως ξύπνησα στις 4:3ο για να ξυπνήσω τον άντρα μου να πάει στην δουλειά. Ενώ όλο το προηγούμενο βράδυ το μαιμούδι είχε ανήσυχο ύπνο και με ξύπνησε τρεις φορές και άλλες δυο ο Παναγιώτης όταν γυρνώντας πλευρό έπεσε όλος πάνω μου. Δεν σου έδειξα πως σηκώθηκα από τις 6:30, κατόπιν ρητής εντολής του μαιμουδιού.! Ήπια καφέ, ευτυχώς ολόκληρο, και είχα ανοίξει τα παράθυρα και ετοιμάσει το σπίτι για την ημέρα πριν τις 8:00. Δεν σου έδειξα πως μαζί με μένα ζύμωσε και ο μικρός το ζυμάρι για τα πατουσάκια. Δεν σου έδειξα την μια ώρα παιχνίδι που του αφιέρωσα, πριν συνεχίσω ακάθεκτη για να ετοιμάσω τα party favors την ώρα που έπαιζε ήρεμα μόνος του, ούτε την σύντομη επίσκεψη της τσιχλόφουσκας για να επιβλέψει πως πάνε τα πατουσάκια της. Δεν σου έδειξα το άφθονο παιχνίδι που προέκυψε μεταξύ τους. Ούτε τις φορές που ο Δημήτρης την έσπρωξε, (επίτηδες, μην γελιέστε!), ούτε που ότι και να της κάνει η δόλια η Χριστίνα τον ακολουθεί παντού σαν την πιο αφοσιωμένη groupy! 

Βαρέθηκες λίγο; Έχω και άλλο...  

Δεν σου έδειξα ότι έτρεξα να βάλω μπροστά μαγείρεμα όσο είχα ακόμα την αδελφή μου με τα παιδιά και ταυτόχρονα ένα πλυντήριο. (που μόλις τώρα θυμήθηκα πως πρέπει να απλώσω!) Δεν σας έδειξα πως άφησα τον Δημήτρη να δει δυο επεισόδια Μικρή γιατρό προκειμένου να αρχίσω να ντύνω τα μπισκότα με ζαχαρόπαστα. Ούτε ότι τον άφησα να φάει πέντε μπισκότα χωρίς ζαχαρόπαστα και ένα με, μόνο και μόνο επειδή ήταν τόσο συνεργάσιμος και έπαιξε μόνος του την υπόλοιπη ώρα. Δεν σου έδειξα πως ξάπλωσα για μισή ώρα το μεσημέρι μόλις ήρθε ο Παναγιώτης και φάγαμε, γιατί πάντα μου δίνει μιάμιση ώρα ο άντρας μου... Και αυτός να παίξει με το παιδί πριν ξαπλώσει για να ξαναπάει στην δεύτερη δουλειά του και για να ξεκουραστώ εγώ. Δεν σου έδειξα πως στην μισή ώρα σηκώθηκα και άρχισα και πάλι τα μπισκότα ώστε να τα τελειώσω. Δεν σου έδειξα πως κάναμε μπάνιο και γελάσαμε και πως διαβάσαμε τα καθιερωμένα μας παραμύθια πριν κοιμηθούμε. Πως η ζυγαριά μου έπεσε δώδεκα κιλά κάτω. (περιμένω να τα διπλασιάσω για να σε εμπνεύσω!). Δεν σου έδειξα πως ο Δημήτρης αρνείται πια να ξαπλώσει για να αποκοιμηθεί και κοιμάται σαν κάνας ηλικιωμένος με πεσμένο το κεφάλι μέχρι τον αφαλό. Δεν σου έδειξα που νευρίασα με τον Παναγιώτη που ξέχασε να φέρει ψωμί! Και εν τέλει δεν σου έδειξα τον χαμό που προκάλεσε σήμερα το μαιμούδι σπίτι προκειμένου εγώ να καταφέρω να φτιάξω αυτά τα 100 μπισκότα πατουσάκια! 

Αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν στα έδειξα γιατί δεν είχα την διάθεση σήμερα να τα δείξω. Δεν σημαίνει πως άλλη μέρα δεν θα σου έδειχνα πολύ περισσότερα από όλα όσα κάναμε. Δεν σημαίνει πως κάποια μέρα δεν θα σου έδειχνα και κάτι που δεν κάναμε. (πχ χθες μπάνιο στην θάλασσα. Δεν τα καταφέραμε με τόσο αέρα, μα το διασκέδασα τόσο πολύ  που έπρεπε να μοιραστώ το βίντεο με τον αέρα να λυσσομανάει!) 

Γιατί στα δείχνω; Γιατί με ευχαριστεί η ανταπόκριση. Γιατί τα μοιράσματα των άλλων τα απολαμβάνω τόσο που δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην δώσω και εγώ μια πινελιά της ζωής μου στην δική σου. 

Γιατί με ευχαριστεί; Δεν ξέρω και δεν με απασχολεί. Με ευχαριστεί πολύ και η κανέλλα στον καφέ και πρέπει οπωσδήποτε να βάλω. Με ευχαριστεί να κοιτάω τον ουρανό και την θάλασσα με τις ώρες. Με ευχαριστεί ένα καλό βιβλίο και μια καλή παρέα. Με ευχαριστεί πολλές φορές η σιωπή. Με ευχαριστεί να βρίσκω το σπίτι τακτοποιημένο το πρωί που ξυπνάω. Δεν έχει τελειωμό η λίστα με τα πράγματα που με ευχαριστούν. Ένα από αυτά είναι και η ενασχόληση με τα κοινωνικά δίκτυα. 

Που βρίσκω τον χρόνο και στα δείχνω; Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Και θέλει να θυσιάσεις λίγο από τον ύπνο σου. Τίποτα παραπάνω. 

Γιατί δείχνω μόνο τα καλά; Γιατί σε αυτά δίνω βάση. Αυτά τείνω να βλέπω. Αυτά θέλω να θυμάμαι. Αυτά ομορφαίνουν την ζωή μου. Γιατί αυτά θέλω να μοιραστώ. Γιατί θέλω να σε εμπνεύσω και να σε ξεσηκώσω. 

Το αν με παίρνει απόγευμα να καθαρίσω τον νεροχύτη, ή το αν ποτέ δεν διπλώνω τα ρούχα όταν τα μαζεύω από την μπουγάδα, ή το ότι θα υψώσω την φωνή ιδίως προς το κλείσιμο της ημέρας που συσσωρεύται όλη η κούραση, ή το ότι ενίοτε θα τσακωθώ με τον Παναγιώτη, δεν αφορά νομίζω κανέναν, και δεν προσφέρει εν τέλει τίποτα σε κανέναν αφού αυτά αποτελούν πραγματικότητα όλων μας. Όλοι μας έχουμε τις μικρές μας αδυναμίες και κακές μας στιγμές. 

Ουδείς τέλειος και  ουδείς αναμάρτητος. Και εγώ ουδέποτε ισχυρίστηκα πως είμαι κάποιο από τα δυο. 

Και ξέρεις τι συνειδητοποίησα μόλις; Πως δεν σου έδειξα σήμερα τον ουρανό μου. Τρέχω λοιπόν στο παράθυρο και έρχομαι να τον μοιραστώ. Για να σου θυμίσω να κοιτάς πάντα ψηλά. Να μην σε νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι. Να σε νοιάζει τι πιστεύεις εσύ. Εντάξει;; 



Εντάξει!

26 σχόλια:

  1. Σε πόσα σημεία ταυτίστηκα!
    Εντάξει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα ποσο δικιο!!! Ενταξει λοιπον!!! Σε οποιον αρεσουμε!
    Τα φιλια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα ποσο δικιο!!! Ενταξει λοιπον!!! Σε οποιον αρεσουμε!
    Τα φιλια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιάννα, μερικά πράγματα είναι αυτονόητα. Γενικά στο blogging όλα φαίνονται. Κι εσένα σου φαίνονται αυτά που ειλικρινώς έγραψες παραπάνω και σε άλλους φαίνονται αυτά που μπορεί να μη γράφουν ευθέως. Δε διαμορφώνεις εσύ και κάποιοι άλλοι αυτή τη ροζ με τάσεις υπερπροβολής εικόνα που υπάρχει στο internet. Εγώ δεν ήξερα καν ότι υπήρχε στο βαθμό που υπάρχει, γιατί δεν παρακολουθούσα τίποτα από όλα αυτά. Το ανακάλυψα όταν έμπλεξα κι εγώ με το blogging. Τώρα που δεν αναμειγνύομαι σε αυτό το (λίγο) ψεύτικό ροζ και δε με αγγίζει, γιατί πια δεν το παρακολουθώ, βλέπω μόνο τη θετική πλευρά του blogging ξανά. Εξακολουθώ να το θεωρώ τεράστιο πρόβλημα αυτό που συμβαίνει, αλλά αφού το αναγνωστικό κοινό το ζητάει θα συνεχίσει να υπάρχει. Φταίμε κι εμείς σαν κοινό με αυτά που επιλέγουμε να διαβάζουμε. Ωστόσο, δε νομίζω ότι σε αφορά - όπως δεν αφορά και τη Μαρία, στην οποία σχολίασα τα ίδια πράγματα σε ανάλογη ανάρτησή της. Δεν το διαμορφώνετε εσείς αυτό το επίπλαστο που υπάρχει σε τόσο μεγάλο βαθμό γύρω μας. Δυστυχώς υπάρχει περίπτωση να επηρεάσει αρνητικά μια νέα μαμά που θα νομίζει ότι εκείνη μόνο δε ζει σούπερ τέλεια ζωή, αλλά και αυτή η μαμά είναι υπεύθυνη για τις επιλογές που κάνει στα blogs που διαβάζει. Αυτό που κατάλαβα, δηλαδή, είναι ότι το ψεύτικο και υπερβολικό στον ευρύτερο κόσμο του μαμαδοblogging δεν πρόκειται να σταματήσει επειδή μερικοί άνθρωποι που ΔΕ συμμετέχετε ούτως ή άλλως σε αυτό γράφετε που και που και μερικά τέτοια κείμενα αλήθειας. Αυτού του είδους το μαμαδοblogging υπάρχει γιατί το κοινό το αναζητά και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο υπάρχει τόσο μεγάλη ζήτηση για αυτό. (Ελίνα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω γιατί αυτά τα δήθεν, εγώ σε αυτά που τουλάχιστον διαβάζω, δεν τα έχω εκλαβει... Ωστόσο ακόμα και αν υπάρχουν, είναι στο χέρι κάθε γυναίκας να κατανοεί πως εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον στην ζωή μας- είτε με παιδιά είτε όχι - να είμαστε συνέχεια μέσα στην τελειότητα και την διαρκή ευτυχία. Δεν γίνονται αυτά. Από εκεί και πέρα το κείμενο δεν γράφτηκε μόνο από την πλευρά μιας blogger μα και απο την πλευρά μιας μαμάς που ακόμα και στον προσωπικό της λογαριασμό ποσταρει στιγμές και σκέψεις της ζωής της!

      Διαγραφή
    2. Σωστά. Toυς αφορά όλους. Κι εγώ όταν έγραφα τα παραπάνω το facebook είχα στο μυαλό μου περισσότερο. Εκεί ήταν έντονο αυτό. Μόνο που δεν είναι δήθεν. Είναι αληθινό (συμβαίνει στα αλήθεια), αλλά έχει και μια δόση αλλοίωσης της πραγματικότητας μερικές φορές, γιατί όταν κάποιος επιλέγει τι δε θέλει να φανεί και επιλέγει ποια εικόνα του θέλει να δώσει εκεί έξω μοιραία αλλοιώνει λίγο την πραγματικότητα. Πλάθει την εικόνα του όπως εκείνος θέλει. Όλα όμως στη ζωή, Γιάννα μου, είναι θέμα εικόνας και εικονοπλασίας και αφού αυτή είναι η ζωή που ζούμε τελικά βρίσκω ανώφελο το να σχολιάζω τέτοια πράγματα. Οπότε νομίζω πως και αυτό ήταν το τελευταίο μου. Ωστόσο το κείμενο σου ήταν ωραίο και χάρηκα που σου έγραψαν αρκετοί στα σχόλια ότι ταυτίστηκαν και με τον τρόπο τους σε παραδέχτηκαν για αυτό. Είναι ωραίο και κάποιος καμιά φορά να δείχνει όλο το πλαίσιο πραγματικής ζωής. (Ελίνα)

      Διαγραφή
  5. Θα ταυτιστώ με όλα!!! αλλά περισσότερο με τη θυσία του ύπνου!!!! αχ αυτός ο ύπνος.... πάντα λειψός...
    Και στη τελική ρε Γιάννα.... αυτά μένουν στα παιδιά μας και σε εμάς!!! κανένα παιδί θα θυμάται αστραφτερό νεροχύτη αλλά όλα θα θυμούνται παιχνίδι, χαρά και αγάπη που πήραν μάσα απο την οικογένεια τους!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως πρέπει απλά να αποδεχτούμε πως όσο κοιμηθηκαμε, κοιμηθηκαμε!! Δίκιο έχεις κούκλα μου, έτσι είναι ακριβώς!

      Διαγραφή
  6. Νόμιζα πως μόνο η δική μου μέρα ήταν έτσι. Κ το βράδυ που η κούραση σε καταβάλει γίνεσαι λιγότερο ιδανική μαμά κ οι τύψεις σε κυριευουν...Εντάξει λοιπόν κ σε ευχαριστούμε για οσα μοιράζεσαι η οχι μαζι μας !
    Η μονη διαφορά που βλέπω είναι η ζυγαριά. ..η δικια μου μονο ανεβαινει..κ η εγκυμοσυνη μολις στον τρίτο μηνα δεν ειναι αλλοθι��
    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ το μόνο που βλέπω σε αυτό το σχόλιο είναι εγκυμοσύνη σε πρώτο τρίμηνο... Με το καλό γλυκιά μου, πόσο χάρηκα δεν λέγεται... Αν είναι άλλοθι... Το καλύτερο!!! Αναμένω διαρκή ενημέρωση!

      Διαγραφή
    2. Νόμιζα οτι η εγκυμοσύνη είχε γίνει αντιληπτή όταν σου ζητησα το τραγούδι αισιοδοξίας για το δεύτερο ουράνιο τοξο.Ηρθε αναπάντεχα κ πολύ νωρίς Γιάννα μου,αλλά το λαμβάνω σαν δώρο της κορουλας μου...του αγγελλου μου! Ευχαριστώ για τη θετική σου ενέργεια!
      Α.

      Διαγραφή
    3. Όχι δεν το είχα καταλάβει... Νόμιζα ήταν ευχή για ουράνιο τόξο... Δεν ξέρεις ΠΟΣΟ χαίρομαι...

      Διαγραφή
  7. 100 μπισκοτα?? μειον πολλα κιλααα???κ παλι πολλλλλλλαααα μπραβοοοο σου!!!!
    ποσο δικιο εχεις...καλα, εισαι οντως ψαρακι...κ εγω ετσι νοιωθω μ'εχεις πιασει ακριβως...να εισαι καλα καλο σκ!!!!Μαρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χάχα και που να δεις στο μαϊμούδι! Στα διακόσια θα φτάσουμε! Σε ευχαριστώ πολύ ψαράκι μου!!!

      Διαγραφή
  8. η πρώτη λέξη που μου ήρθε διαβάζοντας είναι "Εντάξει"!!!. βλέπω ότι την έχουν ήδη σκεφτεί και άλλοι...Εντάξει λοιπόν...ταυτίστηκα όσο δεν φαντάζεσαι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μου φαίνονται απολύτως φυσιολογικά αυτά που λες!!! Και συμφωνώ απόλυτα ότι αυτά που μοιράζεσαι μετράνε περισσότερο,οι πιο όμορφες στιγμές συνήθως, αυτά είναι που σου μένουν στο τέλος της ημέρας.
    Ααα και πολλά συγχαρητήρια για τα κιλά!!! Όταν καταφέρεις τον στόχο σου να μας εμπνεύσεις οπωσδήποτε γιατί δεν έχω καμία όρεξη να προσπαθώ να χάσω κιλά όταν με το καλό έρθει η μπέμπα χαχαχαχαχα!!!
    Και τώρα που είπες και μπισκότα πάω να φαω μερικά!!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα ένα κορμί στην φωτογραφία και θες και δίαιτες!!!! Φάε τα μπισκοτακια σου κοριτσάκι μου και εγώ για έμπνευση εδώ θα είμαι! Φιλιά πολλά πολλά!!

      Διαγραφή

Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...