Φτιάχνοντας photo props και photo booth για μια... μέρα στην παραλία!

Τα photo props τα πρωτοείδα στην βάφτιση του ανιψιού μου και μου άρεσαν πολύ! Ωστόσο, παρόλο που κάθε χρονιά στα γενέθλια του μαιμουδιού έχουμε και τον δικό μας, όπως συνηθίζω να λέω, Αντρέα ώστε να αποθανατίσει κάθε στιγμή- ποτέ δεν είχα σκεφτεί να φτιάξω για να βγάλουμε και μερικές αστείες φωτογραφίες! 

Την έμπνευση μου την έδωσε ο ίδιος ο Αντρέας όταν μου έφερε ένα πολύ όμορφο photo prop- γυαλιά- που είχε φτιάξει η γυναίκα του. Μου άρεσαν πολύ, ο Δημήτρης Γεράσιμος έπαιζε καθημερινά με αυτά και κάπως έτσι ένα απόγευμα πάνω στην κούραση όλης της ημέρας το σκέφτηκα! 

Θα φτιάχναμε για το πάρτι photo props- γυαλιά...ηλίου! Την ίδια κιόλας στιγμή, πήρα τα γυαλιά που μου είχε φέρει ο Αντρέας και τα μεταμόρφωσα σε γυαλιά ηλίου για να δω το αποτέλεσμα... Όπως θα είδατε ήδη όσοι με ακολουθείτε και στο instagram, είχε μεγάλη μαιμουδοεπιτυχία!

Χρησιμοποίησα τα γυαλιά που είχα ήδη για "πατρόν¨και όλο το απόγευμα σχεδίαζα και έκοβα, σχεδίαζα και έκοβα, ενώ το μαιμούδι έβαφε και ξαναέβαφε, μπορεί να έβαλε και δέκα στρώσεις χρώμα στα χέρια του!

Για να μην τα πολυλογώ- γιατί μια τάση την έχω η αλήθεια είναι- έκοψα χαρτόνια διαφορετικού χρώματος και μετά έκοψα και οβάλ δίσκους από σκούρα πράσινη ζελατίνα και τα κόλλησα από πίσω. Και επειδή δεν είχα ήδη μουρλαθεί αρκετά με κοντά 40 ζευγάρια γυαλιά και ... 60 "φακούς", ήθελα να φαίνονται ακόμα πιο σκούρα και έτσι έκοψα άλλους 60 φακούς για να κολλήσω από πάνω!! Έπειτα έκοψα την μυτερή άκρη από σουβλακόξυλα που πάντα έχω στο ντουλάπι- δεν ξέρω γιατί- αν εξαιρέσεις το να δω αν ψήθηκε το κέικ δεν τα χρησιμοποιώ πουθενά αλλού, και τα κόλλησα στην δεξιά μεριά με πιστόλι σιλικόνης. Το αποτέλεσμα είναι αυτό: 

Και μετά σκέφτηκα. (το ξέρω πρέπει να μην σκέφτομαι τόσο!) Αφού έφτιαξα που έφτιαξα αυτά τα υπέροχα γυαλιά, (γκουχ, γκουχ!), γιατί να μην φτιάξω και ένα μέρος που να μπορούν να στήνονται για φωτογράφιση;;; (τουτέστιν- photo booth!) 

Τότε θυμήθηκα ένα ξεχωριστό πάρτι που είχε κάνει η Ανναστασέλλα για την Φεγγαρένια της και είχε φτιάξει ένα απλό μα υπέροχο τροχόσπιτο που μπορείτε να το δείτε εδώ . Και το ξέρω πως ίσως ένα τροχόσπιτο δεν συνάδει απόλυτα με μια μέρα στην παραλία μα η αλήθεια είναι πως οι δικές μου μέρες στην παραλία όταν ήμουν παιδί ήταν πάντα μπροστά από το λατρεμένο μας τροχόσπιτο. Εμπειρία που ελπίζω να καταφέρω να ζήσει και το μαιμούδι! Ενθουσιάστηκα τόσο με την ιδέα που δεν με ένοιαζε αν ταίριαζε απόλυτα, θα το έκανα όπως και αν είχε! 

Το έχω ξαναπεί. Με τους σχεδιασμούς  και τις μετρήσεις δεν το έχω, καλύτερα να το κάνω με το μάτι πιο καλό θα βγει από το να βάλω χάρακα! (δυο φορές που έχω επιχειρήσει να κρεμάσω κάδρο με τον σωστό τρόπο σπίτι, έγερνε σαν καράβι σε τρικυμία, με το μάτι όμως...αααα αλφάδι!!!!) 

Για αυτό είπα να μην αγχωθώ. Είχα προμηθευτεί από τα lild ένα μεγάλο χαρτόκουτο τους από αυτά που έχουν μέσα τα χαρτικά τους, ξεκόλλησα προσεκτικά τις ενώσεις και τις ξανακόλλησα με χαρτοταινία όπου χρειαζόταν. Στις ρόδες που μου έλειπε το μισό κομμάτι, έκοψα από τα χαρτόνια που περίσσεψαν, το σχεδίασα και το ξανακόλλησα. Στο πρώτο στάδιο λοιπόν, ήταν έτσι...

Μετά το παρέδωσα στον αρχιμάστορα τρελό πατέρα μου να μου φτιάξει μια βάση για να στεριώνετε και μου το επέστρεψε έτσι...

Έπειτα, έβαλα το μαιμούδι μια μέρα με τον Παναγιώτη να βάψουν το μπλε το χρώμα που είναι και το βασικό. Έκατσαν κάτω σχεδόν δυο ώρες και το απόλαυσαν και οι δυο! Γελούσανε, μιλούσανε και φυσικά ο Δημήτρης ένιωθε πολύ σπουδαίος που η μαμά τον εμπιστευόταν να βάψει το σπέσιαλ τρόχοσπιτο για τα γενέθλια του! Μόλις στέγνωσε το παρέλαβα εγώ και έβαψα όλες τις τελευταίες λεπτομέρειες.! Το αποτέλεσμα αυτό...

Ακόμα δεν είναι εντελώς τελειωμένο, σκοπεύω να βάλω και κουρτινάκια στο παράθυρο και όλο και κάπως θα το στολίσω εκείνη την ημέρα, ε, να μην αφήσω και ένα μικρό, τόσο δα, ερωτηματικό;;; 

14 και σήμερα λέμεεεεε..... 


Update: Το πάρτι μας έγινε και το υπέροχο photo booth μας ήταν ακόμα πιο όμορφο από ότι είχα φανταστεί. Αν θέλετε να δείτε όλο το πάρτι μας δεν έχετε παρά να κάνετε κλικ εδώ.