Ένα advent calendar κρυμμένο σε μια... τεράστια κάλτσα...

Το advent calendar, όπως έχω ξαναπεί, το έμαθα από τα υπέροχα κορίτσια μου στην μπλογκόσφαιρα- δεν είχα ιδέα! Το μόνο που γνώριζα είναι το ημερολόγιο με ένα σοκολατάκι την ημέρα που κυκλοφορεί χρόνια τώρα στην Ελλάδα! 

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης από την πρώτη Δεκεμβρίου μέχρι και παραμονή Χριστουγέννων, όπου καθημερινά το παιδί ανοίγει και από ένα μικρό- συμβολικό- δωράκι. Υπάρχουν κυριολεκτικά εκατομμύρια ιδέες για εξαιρετικά advent στο διαδίκτυο. Δεν είμαι εδώ για να πω ή να δείξω κάτι πρωτότυπο! Είμαι εδώ όμως για να σας δείξω κάτι απλό και πολύ πολύ όμορφο!

Πέρσι, όπως είχα εξηγήσει, είχα χρησιμοποιήσει μια έτοιμη χάρτινη "κατασκευή" όπου έβαζα τα δωράκια του μαιμουδιού! Φέτος όμως, δεν ήθελα να έχω περιορισμό χώρου, ήθελα τα δώρα να ποικίλουν και να είμαι λίγο πιο δημιουργική, να χρησιμοποιήσω πολλά πράγματα που είχα ήδη, (πχ άπειρες κορδέλες και χαρτιά περιτυλίγματος από πέρσι), μα το κυριότερο μια τεράστια κάλτσα που έχω χρόνια μα ποτέ ποτέ ποτέ δεν έχω αξιοποιήσει.... 

Και κάπως έτσι γεννήθηκε το φετινό μας ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης... με τα δωράκια του κρυμμένα σχολαστικά μέσα σε μια τεράααστια κατακόκκινη κάλτσα... 

Για αρχή, αποφάσισα πως οι δέκα μέρες θα αφορούν σε δραστηριότητες και οι υπόλοιπες θα είναι μικρά ή και μεγαλύτερα φέτος δωράκια- κάποια εκ των οποίων αφορούν και πάλι δραστηριότητες! Σημείωσα λοιπόν στην ατζέντα μου τι δωράκι θα κρύβει η κάθε μέρα. Στις δραστηριότητες θέλει λίγη οργάνωση, μιας και πρέπει πχ να φροντίσετε να φτιάξετε τα χριστουγεννιάτικα μπισκότα κοντά στα Χριστούγεννα, ή μια έξοδος να γίνει σε μια ημερομηνία που σας βολεύει. Στην συνέχεια  έγραψα όμορφα και γιορτινά τις δραστηριότητες που του προτείνω να κάνουμε παρέα. 

Το επόμενο βήμα ήταν τα δωράκια. Από τέλη Οκτώβρη είχα αρχίσει να ψωνίζω αργά και μεθοδικά ώστε να μην πάρει μυρωδιά το μαιμούδι μιας και είμαστε πάντα και παντού μαζί!! (το πως τα κατάφερα με αυτό το τέρας παρατηρητικότητας είναι ένα άλλο θέμα!) Οι λιχουδιές είναι πάντα στο πρόγραμμα. Η μόνη διαφορά φέτος είναι πως, αν εξαιρέσεις το μεγάλο γλειφιτζούρι, καμία μέρα δεν έχει μόνο λιχουδιές. Τις έχω ενσωματώσει κυρίως στις δραστηριότητες και σε δυο δωράκια. Πχ, την μέρα που θα πάμε λούνα παρκ του έχω βάλει μέσα στο φακελάκι ένα μεγάλο χρυσό νόμισμα- για να το "χρησιμοποιήσει" και μαγικά να ανέβει σε όποιο παιχνίδι θέλει... Την μέρα που είναι να φτιάξουμε μαγικό χιόνι του έχω βάλει τον χιονάνθρωπο marshmallow κοκ, ενώ μέσα στον κουμπαρά που του πήρα για τους μπουναμάδες στα κάλαντα και σε μια μπάλα για το δέντρο που ανοίγει έχω βάλει επίσης μερικές λιχουδίτσες. Ανάμεσα στα δώρα που διάλεξα λείπουν δύο ακόμα παραμύθια, αυτό και αυτό. 

Σειρά έχει τώρα το διασκεδαστικό κομμάτι... Το αμπαλάρισμα... Ήθελα να τα δώσω όλα για όλα, ήθελα χρώματα πολλά και ποικιλία. Μέχρι και τα φακελάκια για τις δραστηριότητες τα έφτιαξα από χαρτί περιτυλίγματος... Το απόλαυσα τρελά παρότι τα ξενύχτια και η μέση μου πήραν φωτιά! 

Ο Δημήτρης Γεράσιμος λατρεύει τα κουδουνάκια, και επειδή από ότι φαίνεται ο Δήσιμος- το δικό μας σκανταλιάρικο ξωτικό- θα του φέρνει κάθε χρόνο και από ένα, αποφάσισα την μέρα που θα γράψουμε το γράμμα μας στον Άγιο Βασίλη να του δώσω ένα μαγικό κουδουνάκι που θα το χτυπάει για να είναι σίγουρος πως ο Δήσιμος θα το ακούσει και θα ξαναέρθει.. 

Και αφού έγιναν όλα αυτά... έσπασα το κεφάλι μου να δω πως θα τα στήσω... Και ενώ το συζητούσα μια μέρα με τον Παναγιώτη, σκέφτηκα επιτέλους πως μπορώ να τα βάλω στην κάλτσα ξέροντας όμως ακριβώς ποιο να βγάλουμε κάθε μέρα.... Θυμήθηκα πως είχα κάτι καρτελάκια αγορασμένα από το tiger για πιθανά δωράκια και φυσικά είχα πολλέεες κορδέλες! Η έμπνευση,  μου είχε χτυπήσει την πόρτα! Θα έγραφα στα καρτελάκια τους αριθμούς και μετά με μια μακρυά κορδέλα θα τα έδενα από κάθε δώρο ξεχωριστά. Έτσι οι καρτελίτσες θα κρέμονται έξω από την κάλτσα και αναλόγως θα τραβάμε κάθε μέρα το δώρο μας!!! 

Ξετρελάθηκα με το αποτέλεσμα και φανταστείτε πως δεν είναι το τελικό! Βιαζόμουν τόσο πολύ να το κρύψω σήμερα πριν επιστρέψει από την παιδική χαρά που είχε πάει με τον Παναγιώτη που δεν πρόλαβα ούτε να βάλω φαρδιά κορδέλα που θέλω στις εγκοπές της κάλτσας, ούτε να την κρεμάσω στο τελικό της σημείο.... Όταν γίνει αυτό θα κάνω update!

Μα πιο πολύ με ξετρελαίνει που δεν θα ξέρει καν τι είναι πριν το τραβήξει... Ούτε μέγεθος, ούτε βάρος, ούτε εμφάνιση...τίποτα! Και αυτό είναι που κάνει στο μυαλό μου αυτό το advent τόσο ξεχωριστό μέσα στην απλότητα του! 

Πόσο ανυπομονώ....δεν περιγράφεται....

(Ο Παναγιώτης μου ζήτησε να τονίσω σε αυτή την ανάρτηση τι τραβάνε και οι άντρες των bloggers που έπρεπε να τον απομακρύνει από τον "τόπο" του εγκλήματος τις μεσημεριανές ώρες που έβγαζα τις φωτογραφίες!! Τι να κάνω, τότε έχει το καλύτερο δυνατό φως στο σπίτι!! Πολλά μπράβο λοιπόν και στον αφανή ήρωα του φετινού μας ημερολογίου αντίστροφης μέτρησης!!)