Φτιάξαμε αυτοκίνητα από... χαρτόκουτα! Και τα "φοράμε" κιόλας!

Ακούστε τι έπαθα η δόλια η μάνα. Φέτος, αντί για το κλασσικό πάρτι γενεθλίων που κάνουμε κάθε χρόνο, είχαμε αποφασίσει να πάμε μια εκδρομή όπου τον προορισμό θα τον επέλεγε το ίδιο το μαιμούδι ενώ μια Κυριακή θα κόβαμε και την τούρτα με την οικογένεια. 

Τα γενέθλια του ωστόσο φέτος πέφτουν Κυριακή οπότε μας βόλευε να κόψουμε την τούρτα ανήμερα και να πάμε εκδρομή μια άλλη μέρα. Μέχρι εκεί όλα καλά. Στο μεταξύ- επειδή με ξέρω- ήθελα να πάμε κάπου έξω για τα γενέθλια αφού ήξερα πως αν το κάναμε σπίτι τελικά όλο και κάτι περισσότερο θα κατέληγα να φτιάξω και ήθελα να το αποφύγω. Έτσι αφού το θέμα μας είναι οι αγώνες αυτοκινήτων γενικότερα και ο Κεραυνός McQueen ειδικότερα, σκέφτηκα να πηγαίναμε για καφέ σε πίστα kart- για τα οποία τρελαινόμαστε οικογενειακώς- και εκεί να κόψουμε την τούρτα μας και να κάνουμε και μερικούς γύρους στην πίστα.  

Όταν πήγαμε τελικά στον χώρο για να συζητήσουμε με τον υπεύθυνο ο Δημήτρης Γεράσιμος άλλαξε εντελώς γνώμη. Δεν του άρεσε καθόλου, ήθελε το πάρτι να γίνει στην σοφίτα μας πάση θυσία. Εννοείται πως δεν υπήρχε θέμα συζήτησης- εφόσον το παιδί ένιωθε πιο άνετα στον χώρο μας, στον χώρο μας θα γινόταν το πάρτι. 

Έλα όμως που του είχα τάξει αγώνες ταχύτητας. Να μου το κουβεντιάζει καθημερινά και να ξέρω πως είναι τόσο σημαντικό για αυτόν- κάτι έπρεπε να σκεφτώ. Με μια γρήγορη σχετικά αναζήτηση στο διαδίκτυο πολύ γρήγορα βρήκα φωτογραφίες από αυτοκινητάκια φτιαγμένα από χαρτόκουτα- σαν κουστούμι που μπορείς και να το "φορέσεις" και να τρέξεις με αυτό. 

Λαμπάκια άναψαν στον εγκέφαλο μου- που λέει και το μαιμούδι- και αποφάσισα να φτιάξω τον Κεραυνό. Γίνεται όμως αγώνας χωρίς αντιπάλους; Ρώτησα λοιπόν τον εορτάζοντα και διάλεξε τον Μπάρμπα και τον Τσικ Χικ- ένα δηλαδή αυτοκίνητο για την βρωμούσα και ένα για τον ξάδελφο του. 

Και κάπως έτσι καταλήξαμε να έχουμε αυτή την παρέα στο σαλόνι μας από προχτές το μεσημέρι! Και η αλήθεια είναι πως κοιτάω αυτούς τους τύπους και πολύ μου αρέσουν! Σχεδόν δεν πιστεύω πως τους έφτιαξα από το μηδέν- ποια εγώ που το χειρότερο μου είναι να μπλέκω με ψαλίδια και κόλλες! Αν μπορώ λοιπόν εγώ, σίγουρα μπορείς και εσύ! 

Θα χρειαστείς: 

• Χαρτόκουτα που να χωράνε μέσα το παιδί αλλά όχι και πολύ μεγάλα ώστε να είναι εύκολα στην χρήση.
• Ψαλίδι, χαρτοκόπτη, κόλλα, πιστόλι σιλικόνης
• Γκοφρέ χαρτί ή χρώματα- ότι επιλέξετε να κάνετε. 
• Άσπρο και μαύρο χαρτόνι
• Μαρκαδόρους

Ευτυχώς είχα δυο χαρτόκουτα από τις Trunki βαλίτσες μας τα οποία πραγματικά ταίριαξαν γάντι. Για τον Μπάρμπα που είναι και πιο φαρδύς άλλωστε- βρήκα το κουτί από το ατμοσίδερο και με βόλεψε μια χαρά. Δεν έβγαλα φωτογραφίες για να σας δείξω το πως- είναι σχετικά απλό και έχει να κάνει και με το κουτί- δηλαδή πρέπει να δουλέψεις λίγο με το μάτι. Σε γενικές όμως γραμμές έκανα τα εξής:

Άνοιξα τελείως όλα τα "καπάκια" πάνω και κάτω. Με ένα καλό χαρτοκόπτη τα έκοψα εκτός από ένα που θα χρησιμεύσει ως το καπό του αυτοκινήτου. Το ποιο θα είναι θα σας το δείξει το ίδιο το κουτί. Εμένα ήταν το δευτερεύον μιας και το χαρτόκουτο ήταν μακρόστενο.  Προτού το σταθεροποιήσω, άνοιξα τρύπες πολύ λεπτές όσο ο χαρτοκόπτης για να περάσω την κορδέλα που θα βοηθάει να "φορέσουν" τα παιδιά το αυτοκίνητο. Τέσσερις στο μπροστά μέρος του αυτοκινήτου- η μια πάνω από την άλλη, δυο και δυο δηλαδή- και  δυο στο πίσω μέρος. Στο μπροστά μέρος, για να είναι πιο σταθερό αλλά να περάσει και κάτω από το καπό, περνούσα πρώτα λίγη κορδέλα στο κάτω άνοιγμα προς τα μέσα, έδενα ή κόμπο ή αν έφτανε το συρραπτικό το σύρραπτα και μετά από το πάνω άνοιγμα περνούσα πάλι την κόρδελα ώστε να φτάσει στο πίσω μέρος του κουτιού. Εκεί περνούσα την κορδέλα από την άλλη σχισμή και απλά την έδενα κόμπο ώστε να την ρυθμίσω σε κάθε παιδί ξεχωριστά πάνω του. 

Αφού κάνετε αυτό, που δεν είναι και απαραίτητο εδώ που τα λέμε αφού το αυτοκίνητο δεν θα στέκεται απαραίτητα στα ίσια, και από ένστικτο κιόλας τα παιδιά το κρατάνε κιόλας, κολλάτε με ταινία το καπό του αυτοκινήτου. Έπειτα επιλέγετε το πιο κατάλληλο χαρτόνι για παρμπρίζ και το κολλάτε με σιλικόνη. Εγώ για να τα καλύψω επέλεξα γκοφρέ χαρτί επειδή κολλάει πιο εύκολα και είναι οικονομικό. Είναι όμως και ευαίσθητο, ιδίως τα ανοιχτόχρωμα όπως το λαχανί. Ήταν πολύ εύκολο και εσωτερικά δίπλωσα και ασφάλισα με ταινία. Αφού τα καλύψετε με το χρώμα που θέλετε, αρχίζετε τις λεπτομέρειες. 

Εάν δεν θέλετε συγκεκριμένο αυτοκίνητο, (πχ McQueen), τέσσερις ρόδες είναι αρκετές. Τις ρόδες εγώ τις έφτιαξα από τα χαρτόνια που είχα κόψει αρχικά και τις έντυσα με μαύρο χαρτόνι και άσπρο στην ζάντα που ζωγράφισα με μαρκαδόρο και τις κόλλησα με σιλικόνη. Σε όλα τα αυτοκίνητα το ίδιο. Για τα μάτια τους, έκοψα λευκό χαρτόνι στο ανάλογο μέγεθος και με τα αυτοκινητάκια του μαιμουδιού για οδηγό απλά τα ζωγράφισα με μαρκαδόρο.  Με το ίδιο μοτίβο σχεδίασα χαμόγελα, δόντια και...μουστάκια! 

Στον McQueen πρόσθεσα και τα φανάρια ενώ κατάφερα να εκτυπώσω τον κεραυνό για το πλάι, ευτυχώς γιατί δεν είχα αρκετό κόκκινο μαρκαδόρο! Δεν έγινε το ίδιο και με το σήμα στο καπό που αναγκάστηκα να το ζωγραφίσω- πολύ άσχημα για μένα, το μαιμούδι όμως ξετρελάθηκε!! 

Στον Chick Hicks ήταν πρόκληση όχι τόσο να ζωγραφίσω τον αριθμό του, όσο να τον καλύψω με όλα αυτά τα αυτοκόλλητα που έχει και τον χαρακτηρίζουν. Ωστόσο διαπίστωσα πως οποιοδήποτε αυτοκόλλητο από αυτά τα μικρά που έχουν δεκάδες μέσα τα άλμπουμ , δίνουν αυτή ακριβώς την αίσθηση και ας μην είναι τα ίδια φυσικά. 

Με τον Μπάρμπα διασκέδασα περισσότερο από όλους! Ήταν πολύ δημιουργικό να βρω τρόπο να βάλω και φάρο και γερανό και καθρέφτες! Το καλό είναι ότι ο Μπάρμπας είναι βαθιά ελαττωματικός οπότε κάθε λάθος συγχωρείται!!! 

Για γερανό έβαλα ένα από τα πιο μακρόστενα χαρτόνια, το έκοψα στην μέση και τα κόλλησα μαζί για να αντέχει μιας ο πρώτος γερανός απέδειξε πολύ γρήγορα πως δεν άντεξε τα crash test του μαιμουδιού! Το έντυσα με χαρτί γκοφρέ, έκοψα πάλι μια σχισμή και πέρασα ένα κορδόνι από ένα παλιό φούτερ στο οποίο έδεσα τον γάντζο από τον πειρατικό γάντζο που είχαμε πάρει τις απόκριες. Μετά στο παρμπρίζ πρόσθεσα ένα ακόμα μικρό κομμάτι χαρτόνι και κόλλησα με σιλικόνη το καπάκι από ένα μπιμπερό και το έβαψα πορτοκαλί- με ακρυλικό χρώμα.  (Γίνεται υποθέτω και με πορτοκαλί ή κίτρινο πλαστικό ποτήρι). Για την χαρακτηριστική μηχανή του Μπάρμπα κόλλησα ένα καπάκι από γάλα σε σκόνη και το έβαψα καφέ - με ακρυλικό χρώμα και αυτό- γίνεται όμως και με πλαστικό πιάτο. Τέλος πρόσθεσα και πίσω τις προειδοποιητικές ρίγες για προσοχή και για καθρέφτες απλά δίπλωσα δυο χαρτόνια από αυτά που είχα ήδη, τα έντυσα και τα κόλλησα πάντα με σιλικόνη. 

Αν έχουν ατέλειες;;; Με την σέσουλα! Το παιδί μου όμως δεν τις βλέπει και σίγουρα δεν με πειράζει αφού τα έχω φτιάξει μόνη και με τον πιο θερμό υποστηρικτή να με "ντοπάρει" με τα καλύτερα λόγια- αυτό μου φτάνει! 

Περίμενα όταν τα τελείωσα όλα να ξετρελαθεί με τον Μπάρμπα και να θέλει να φορέσει αυτόν στο πάρτι- όμως ΟΧΙ!Παίζει βέβαια πολύ περισσότερο με αυτόν- έχει ρυμουλκήσει τρεις μέρες τώρα όλα τα οχήματα στο σπίτι μας και όχι μόνο- ΑΛΛΑ τον McQueen τον έχει στα όπα, όπα- ίσα που δεν μου έχει ζητήσει πετσί να τον γυαλίσει! 

Θέλετε να μας δείτε να τον φοράμε;;; (Και που να δείτε να τρέχουμε κιόλας! Είναι τόοοοσο αστείο!) Ο μικρός μου λέει ότι δεν τον κουράζει να το κρατάει, αντίθετα το προτιμάει! 

Ανυπομονώ τόσο πολύ να δω τα ξαδελφάκια να αγωνίζονται στα γενέθλια μεταξύ τους! Εσείς τι λέτε; Θα έχουμε πίστα;;;; 

(Εύχομαι να τα εξήγησα καλά, δεν είμαι πολύ καλή σε αυτό. Αλλιως σας βρήκα ένα ωραίο tutorial εδώ αλλά είναι για αυτοκίνητο με δάπεδο!)