Όταν τα παιδιά παίζουν...

Εσείς τι βλέπετε σε αυτή την φωτογραφία; Τρία χαλικάκια σωστά; 

Και όμως. Σας γελούν τα μάτια σας! Πρόκειται για τρεις μινιατούρες. Το πάνω δεξιά είναι ο κεραυνός Μακ Κουίν. Το κάτω αριστερά είναι το ελικόπτερο της Ντινόκο. Και το μεσαίο είναι ο Μπάρμπας που πρέπει να είναι λίγο μικρότερος αφού πάντα ήθελε να πετάξει με ελικόπτερο, συνεπώς πρέπει να χωράει για να κάνει την βόλτα του. Όλα αυτά μου τα πούλησε σήμερα ο πιο εξυπηρετικός υπάλληλος σε ένα υπαίθριο περίπτερο για ένα ευρώ έκαστος ώστε να τα πάω στον γιο μου να χαρεί. Φοβερό; 

Είναι. Το ίδιο και η φαντασία των μικρών μας. Είμαι σίγουρη πως όσες αφήνετε τα παιδιά σας να ξεδιπλώσουν τι γίνεται μέσα στο μυαλουδάκι τους στο παιχνίδι, χωρίς να τα καθοδηγείτε ή να τα "διορθώνετε" ξέρετε ακριβώς για τι πράγμα μιλάω. Τα παιδιά έχουν την πιο ζωντανή και δημιουργική φαντασία και είναι αυτό ακριβώς το προσόν τους που πρέπει να προσπαθήσουμε να καλλιεργήσουμε αντί να προσπαθούμε να το χαλιναγωγήσουμε. 

Λόγου χάρη. Είμαι σίγουρη πως σας έχει τύχει να πέφτετε διαρκώς πάνω σε παιχνίδια απλωμένα παντού μέσα στο σπίτι, να βρίσκετε το πιο απίθανο αντικείμενο στο πιο απίθανο σημείο, να έχετε πει ξανά ξανά να παίξουν όμορφα, να μαζέψουν αυτό τον χαμό και πως τέλος πάντων είναι ανάγκη να βρίσκονται όλα σκορπισμένα παντού; 

Εγώ πάντως το έχω πει. Πολλάκις. Μάλιστα ουκ ολίγες έχω "απειλήσει" με το αιώνιο κόλπο της ηλεκτρικής σκούπας ή της μεγάλης μαύρης σακούλας που θα καταλήξει σε άλλα χέρια. Καθόλου παιδαγωγικό; Το γνωρίζω. Μα άνθρωπος είμαι και σπάω! Αν όμως αποφασίσουμε να αγνοήσουμε λίγο τον χαμό, να πάρουμε λίγο χρόνο από όλες αυτές τις πολύτιμες δουλειές μας που ποτέ δεν τελειώνουν και ρωτήσουμε τα παιδιά μας τι ακριβώς συμβαίνει- η απάντηση τους θα μας καταπλήξει και θα ζωγραφίσει ένα χαμόγελο στα πρόσωπα μας. 

Διότι το τζιπ που είναι "παρατημένο" πάνω στο χαλί του σαλονιού με τα υπέροχα μπροκάρ λουλούδια, στην πραγματικότητα έχει χαθεί μέσα σε μια αχανή ζούγκλα και το έχουν παγιδεύσει πελώρια λουλούδια. 

Ο Woody που είναι δεμένος από ένα γιογιό το οποίο με την σειρά του κρέμεται από το χερούλι της πόρτας βρίσκεται σε αποστολή διάσωσης του μπαμπά, ώστε όταν γυρίσει σπίτι να ειδοποιήσει εγκαίρως όλα τα lego παιχνίδια πως ο καλοσυνάτος Γίγαντας επέστρεψε. 

Ο διαφημιστικός μαγνήτης που ποτέ δεν σου άρεσε ιδιαίτερα και όμως τον βρίσκεις πάντα κολλημένο στο σύνθετο σου όσες φορές και αν τον βγάλεις- είναι στην ουσία το διακριτικό πως ο Σερίφης είναι στο γραφείο του αφού στην πραγματικότητα απεικονίζει ένα αστέρι. (ταυτόχρονα εξυπηρετεί και ως μεζούρα αφού είναι κριτήριο του πόσο μεγαλώσαμε, το πόσο πιο ψηλά μπορούμε και τον κολλάμε!) 

Τα χρησιμοποιημένα μωρομάντηλα που βρίσκεις διαρκώς στο αμπάρι του πλοίου είναι χάρτες θησαυρών. 

Τα διακοσμητικά φωτάκια με την μπαταρία είναι απλωμένα πάνω στην πίστα της Φλόριντα γιατί τα αυτοκινητάκια έχουν πάρτι. 

Τα playmobil πάνω στα σουβέρ του σαλονιού έχουν πάρει θέση γιατί ταξιδεύουν με το Polar Express και πάνε στον Βόρειο Πόλο. 

Ταυτόχρονα το τρένο με τα βαγόνια του είναι στο πάτωμα του μπάνιου γιατί είναι το Polar Express και έχουν χαθεί οι γραμμές στον πάγο και αυτό γλιστράει ανεξέλεγκτα. 

Τα lego είναι όλα πεταμένα στο πάτωμα διότι ο εκσκαφέας είναι έτοιμος να τα μαζέψει και να τα βάλει όλα στην θέση τους αλλά του λείπει ένα εξάρτημα που το έχει πάρει ο Ρομέο. 

Το μικρό κατσαρολάκι είναι μπροστά στο τζάκι γιατί κάποιος φτιάχνει τηγανίτες στα κάρβουνα. 

Ο Άγιος Βασίλης βρίσκεται μέσα στο ψυγείο γιατί ψάχνει για τον Δήσιμο μιας και από ότι φαίνεται το πονηρό ξωτικό είναι ακόμα σπίτι μας και δεν έχει γυρίσει στον Βόρειο Πόλο.

Και η αλήθεια είναι πως όταν ξέρεις όλα αυτά δεν μπορείς παρά να χαμογελάσεις. Και να ανησυχήσεις λίγο για τον Άγιο Βασίλη που δεν έχει σε έλεγχο τα ξωτικά του. Να καταλάβεις πόση δουλειά έχει ο δόλιος ο εκσκαφέας. Να αφήσεις τα μωρομάντηλα στην θέση τους αλλιώς πως στο καλό θα βρεθεί ο θησαυρός; Αλλά να ξαναβάλεις τον χαζό μαγνήτη που ποτέ δεν συμπάθησες και πάλι στο πλάι στο ψυγείο για να μην τον βλέπεις. Να μην τον πετάξεις όμως γιατί η αλήθεια είναι πως θέλεις να βλέπεις μέχρι πότε θα τον βρίσκεις στο σύνθετο σου. Και σε ποιο ύψος. Και σίγουρα δεν θα πέταγες ποτέ αυτά τα τρία χαλικάκια στο πάρκο... 

Θα τα έκρυβες στην τσέπη στο παλτό σου. Έτσι ώστε κάθε φορά που τα αισθάνεσαι να θυμάσαι πως κάποιο πρωινό ένας πολύ εξυπηρετικός υπάλληλος σε ένα υπαίθριο περίπτερο σου πούλησε τρία παιχνίδια μινιατούρες για ένα ευρώ έκαστος ώστε να τα πας στον γιο σου να χαρεί. 

Φοβερό;