Μόλις δυο μέρες πριν το μαιμούδι μου γίνει τεσσάρων, καταγράφω τις πρόσφατες ατάκες του και τρελαίνομαι λέμε!!
Διαβάζουμε ένα βράδυ το βιβλίο "Το μωρό που του κλέψανε το μπιμπερό" του Τριβιζά. Το διαβάζουμε σχεδόν δυο χρόνια τώρα, όμως μεγαλώνει πια και αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα. Εκείνο το βράδυ λοιπόν φαίνεται προβληματισμένος ενώ διαβάζω. Ξαφνικά μου λέει:
- Βρε μαμά! Γίνεται τώρα ένα μωρό να βγει έξω μόνο του χωρίς την μαμά του ή τον μπαμπά του και να ψάχνει το μπιμπερό που του κλέψανε;
- Όχι φυσικά, του απαντάω. Αυτό όμως είναι παραμύθι και έχει σκοπό να μας ταξιδέψει με την φαντασία. Αυτά δεν έγιναν πραγματικά, τα φαντάστηκε ο συγγραφέας και τα έγραψε για να τα διαβάζουμε εμείς και να διασκεδάζουμε.
-Θα μας τρελάνει αυτός ο Τριβιζάς!!!
#ΚαιΌμωςΞέρειΠοιοςΕίναιΟΣυγγραφέας #ΠοιοςΘαΤρελάνειΠοιον; #ΜαΕίναιΔυνατόν; #ΚύριεΤριβιζά! #ΚύριεΤριβιζά!
Κάποιο απόγευμα τελειώνει το καρπούζι που του έκοψε ο Παναγιώτης πριν φύγει για δουλειά. Ενώ τρώει μου ζητάει νερό.
-Δεν έχεις ήδη νερό; Δεν σου έβαλε ο μπαμπάς;
-Βρε μαμά! Μπερδεύτηκες; Ξέχασες ότι ο μπαμπάς είναι.. μπαμπάς; Τι είναι; Μαμά; Που δεν ξεχνάει τίποτα;;;
#ΗΔικαίωσηΤηςΜάνας #χαχα #ΉΜήπωςΌχι;;
Έβλεπα Survivor το παραδέχομαι! ;-) Τις Δευτέρες που γυρίζαμε αργά από το μάθημα μουσικής έκφρασης το έβλεπε για λίγο και αυτός. Είμαι φυσικά πολύ ανταγωνιστική, όποτε λοιπόν κέρδιζε η ομάδα μου σε κάποιο αγώνα έλεγα με έμφαση "YESS!" Δεν μου το είχε σχολιάσει ποτέ. Μια μέρα κάτι έγινε- σε άσχετη φάση και ούτε θυμάμαι τι- και ο ίδιος είπε "Yes!" Δεν μου κολλούσε και τον ρώτησα αν ξέρει τι σημαίνει η λέξη αυτή.
-Φυσικά. Σημαίνει να κερδίζει η ομάδα σου στον στον αγώνα!
#ΝαιΣωστά! #Οιμε #ΤοΚατέστρεψαΤοΠαιδί
Ξυπνήσαμε ένα πρωί και καθώς πήγαμε στο σαλόνι βρήκαμε ένα πιάτο με ξηρούς καρπούς που είχε αφήσει ο Παναγιώτης από το προηγούμενο βράδυ. Ήταν αυτοί με την επικάλυψη πάπρικας.
-Μαμά! Κοίτα! Κοίτα τι έτρωγε ο μπαμπάς χθες!
-Το βλέπω καρδιά μου. Μην φας εσύ δεν πρέπει από αυτούς ναι;
-Ναι μαμά μου.
Μετά από λίγο στέκεται τυχαία από πάνω τους, για κάποιο λόγο παίρνει μια βαθιά αναπνοή και γυρίζει και μου λέει έντρομος:
-ΩΧ! Τους μύρισα κατά λάθος!!
#Κλαίω #ΑπλάΚλαίω
Πολλές φορές τα βράδια, αφού διαβάσουμε παραμύθι(α), αφού πούμε νανουρίσματα, θα μου ζητήσει να του πω είτε μια ιστορία από την ζωή μου/μας, είτε μια ιστορία της φαντασίας μου. Ένα βράδυ δεν είχα καθόλου όρεξη ήμουν πολύ κουρασμένη και αφού δεν καταλάβαινε και επέμενε του λέω:
-Ήταν ένα μαιμουδάκι που έπρεπε να κοιμηθεί. Και άκουσε την μαμά του και κοιμήθηκε! Τέλος!
-Τόσο μικρή;; Μου άρεσε πολύ! Ξανά!
#ΟιμέΕίπα; #ΕίναιΠουΤουΈχωΜάθειΝαΒλέπειΤαΘετικάΣεΌλα #Ξανά!
Του έφτιαξα αυτοκίνητα από χαρτόκουτα για τα γενέθλια του ώστε να κάνει αγώνες ταχύτητας με τα ξαδέλφια του. Εννοείται πως παίζει με αυτά σχεδόν κάθε μέρα. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ προσεκτικός με τα παιχνίδια του, μια μέρα όμως είχε υπερένταση και τα έσερνε πολύ άγαρμπα.
-Δημήτρη! Πρόσεχε! Θα χαλάσουν. Και δεν έχω όρεξη να τα ξαναφτιάξω από την αρχή για τα γενέθλια σου.
-Όχι θα τα φτιάξεις!
-Όχι δεν θα τα φτιάξω. Κάνε ότι θες. Απλά κατάλαβε πως αν χαλάσουν δεν θα έχεις αυτοκίνητα για το πάρτι σου.
-Τότε και εγώ θα αλλάξω το θέμα του πάρτι! Ορίστε!
#Ορίστε #ΕίναιΠουΤουΈχωΜάθειΠωςΓιαΌλαΥπάρχειΜιαΛυση #Εμτι; #ΘαΑλλάξειΤοΘέμαΛεει
Ενώ τελειώνουμε το μπανάκι μας, κλείνει τα καπάκια από όλα τα αφρόλουτρα και σαμπουάν και τα βάζει στην σειρά. Ενώ σκέφτομαι πόσους ακόμα ψυχαναγκασμούς μου θα πάρει το παιδί, μου λέει:
-Έτσι να τα βάζεις μαμά. Σαν φυλακή. Τα σαμπουάν είναι φυλακή.
#ΠωςΔενΤοΕίχαΣκεφτεί; #ΤοΠοστΑυτόΔΕΝΕίναιΤοποθέτησηΠροιόντος! ;-)
-Μαμά να σου πω κάτι πολύ σημαντικό;
-Φυσικά αγάπη μου.
-Ο λόξιγκας περνάει με... ανανά!
#Εεεε;;; #Εεε;;; #Καιξανά #Εεεεε;;;
Μέχρι και τώρα, ο Δημήτρης Γεράσιμος καθόταν σε rear facing κάθισμα αυτοκινήτου. Ήρθε όμως η ώρα να γυρίσει μπροστά. Αφού του πήρε μερικές μέρες να συνηθίσει την νέα πραγματικότητα, κάθεται κάποια μέρα στο κάθισμα του και λέει:
-Τώρα που γύρισα μπροστά ας απολάψω, (απολαύσω!), την διαδρομή!!
#ΑπολαψέΤην #ΑπόλαψεΤην
Ανεβαίνουμε κάποιο πρωί στην διατροφολόγο- η οποία έχω να καταγγείλω πως δεν έχει ασανσερ με βασανίζει τη δόλιαααα, το μισό κιλό εκεί το χάνω- και ο Δημήτρης Γεράσιμος- που δεν λαχανιάζει σαν την γριούλα μαμά- έχει πάθει παραλήρημα μονολόγου. Ξαφνικά:
-Μαμά. Όταν μεγαλώσω εγώ, εσύ θα εχεις και άλλον άντρα.
-Τι έννοεις παιδί μου;; ρωτάω σοκαρισμένη η σύζυγος!
-Βρε μαμά. Αφού θα έχω μεγαλώσει. Δεν θα είμαι παιδί. Αλλά άντρας. Άρα θα έχεις δυο άντρες.
#ΤώραΜάλιστα #Κατάλαβα #ΠοιοςΤηνΧάρηΜου;;
Την ίδια μέρα ενώ ξεκινάμε με το αυτοκίνητο από το σπίτι μου λέει πως αφού πάμε στην διατροφολόγο, θα πάμε και βόλτα, άρα θα του πάρω και ένα μικρό δωράκι...
-Ναι μαμά;;; Ε;;; Θα μου πάρεις;;; Ένα πολύ μικρό...
-Θα δούμε, δεν σου υπόσχομαι τίποτα... Ίσως κάτι μικρό από το Tiger. Μην κάνεις όνειρα για τίποτα μεγαλύτερο.
-(σκάει χαμόγελο ικανοποιήσης) Κάνω όνειρα για το Tigeeeer!!
#Λιώνω #ΕτσιΜεΤουμπάρει #ΚαιΣεΛίγοΘαΜαςΚάνουνΈξωσηΤαΠαιχνίδια
Κάποια βράδια εργάζομαι και τον παίρνω μαζί μου. (Τα καλά της οικογενειακής επιχείρησης). Αυτά τα βράδια αργούμε πολύ, έτσι όταν γυρίζουμε δεν έχουμε κουράγιο και ξαπλώνουμε απευθείας στην δική μας κρεβατοκάμαρα. Ένα από αυτά τα βράδια έχει τρελή υπερένταση και δεν λέει να σταματήσει τα χοροπηδητά και τις μαιμουδιές. Μετά από πολλές "παρατηρήσεις" θυμώνουμε και του λέμε με έντονο ύφος πως πρέπει να ξαπλώσει ΤΩΡΑ!
- Θέλετε να κοιμηθείτε μόνοι σας;;; Θέλετε να πάω στο δωμάτιο μου;;; Όχι, θέλετε;; Γιατί αν δεν με αφήσετε να χοροπηδάω, θα πάω σας το λέω!
#Εεεε;;;; #ΜαςΑπειλείΤωρα;;;
Κάποια τέτοια μέρα, ξυπνάει από τον μεσημεριανό ύπνο που του "επιβάλλω" αφού αλλιώς δεν πρόκειται να αντέξει τόσες ώρες στην δουλειά μου. Σηκώνεται πρησμένος από τον ύπνο, με ένα τεράστιο χαμόγελο και μου λέει:
-Είμαι προετοιμασμένος. Δεν είμαι ΚΑΘΟΛΟΥ κουρασμένος!
#Ορίστε #ΝαΞυπναγεΚαιΟΠαναγιώτηςΜεΑυτόΤοMood ;-)
Στην ενορία μας έχουμε δυο ιερείς. Τον έναν τον λένε Παναγιώτη μα ο κόσμος τον φωνάζει Παπά Τάκη. Ο Δημήτρης Γεράσιμος του έχει ιδιαίτερη αδυναμία και όλο χαμογελάει όποτε τον βλέπει. Μια μέρα μου εξομολογείται:
-Μαμά να σου πω γιατί συμπαθώ τον Παπά Τάκη;
-Γιατί καρδιά μου;
-Γιατί μου θυμίζει το πατατάκι...
#NoComments
Έχω πει πως τα πρωινά που ξυπνάει είναι απολαυστικός. Έχει τρελό κέφι και το στόμα δεν σταματάει στιγμή. Επίσης σας έχω πει πως ο πατέρας μου είναι ικανός να σου φτιάξει τα πάντα και το κάνει κιόλας. Ενώ λοιπόν τον ακούω να παραληρεί πλένοντας τα δόντια μου και προσπαθώντας μετά βίας να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, ρωτάει:
-Μαμά. Την βάση αυτού του νεροχύτη την έχει φτιάξει ο παππούς;
-Όχι, αυτή την αγοράσαμε.
-ΕΕΕΕΕΕ;;;;;
#ΣΟΚ #ΔΕΝΈφτιαξεΚΑΤΙοΠΑΠΠΟΥΣ;;;
Όπως κάθε βράδυ, ξαπλώνουμε μαζί στο κρεβάτι του μέχρι να κοιμηθεί. Είναι πάντα η πιο τρυφερή ώρα της μέρας που θα πούμε τα πάντα και θα κάνουμε νάζια και τσαχπινιές. Εκείνο το βράδυ με φιλάει στο χέρι ασταμάτητα.
-Τι κάνεις αγόρι μου;
-Μαμά! Δεν μπορώ να σταματήσω να σε φιλάω!!!
#Λιώνω #ΕλάτεΜαζέψτεΜε
Και η σημερινή:
Όταν έχουμε μια κρίση, ή μια διαφωνία δίνω πάντα δυο επιλογές. Είναι ένα "κόλπο" που πιάνει αφού καταρχάς ξέρει ότι θα το τηρήσω, ενώ ταυτόχρονα του περιορίζει στο κεφαλάκι του όλα αυτά που σκέφτεται και πελαγώνει. Όσο μεγαλώνει βέβαια, η κάθε τακτική μας έχει τον αντίκτυπο της αφού την εφαρμόζει και ο ίδιος. Σήμερα λοιπόν δεν είχε φάει καλά όλη μέρα και παρόλα αυτά δεν σταματούσε να ζητάει γλυκό. Αφού είχε ήδη καταναλώσει το γλυκό που θεωρούσα πρέπον για μια μέρα και ιδίως για μια που δεν έχει τραφεί με σωστή τροφή- έρχεται και μου ζητάει μπισκότα. Του εξηγώ γιατί αρνούμαι και επιμένω στην άρνηση μου. Φεύγει τρέχοντας και καλύπτοντας τα αυτιά με τα χέρια του όπως κάνει τελευταία όποτε του λέμε κάτι που δεν θέλει να ακούσει και πάει στο δωμάτιο του. Μετά από λίγο επιστρέφει με ύφος χιλίων καρδιναλίων και λέει:
- Λοιπόν. Θα μου δώσεις να φάω ή από τα μπισκότα που έφτιαξες, ή από τα Μιράντα. Αποφάσισε. Έχεις αυτές τις δύο επιλογές.
Και σταύρωσε και τα χέρια στο στήθος και περίμενε την ετυμηγορία. Αφού γέλασα με την ψυχή μου του απάντησα.
-Λοιπόν. Θα φας ή μήλο ή αυγό. Αποφάσισε εσύ ανάμεσα σε αυτές τις δυο επιλογές.
#ΔενΕφαγεΤίποτα #ΈχασαΤηνΜάχηΌχιΌμωςΤονΠόλεμο #χεχεχε
Διαβάζουμε ένα βράδυ το βιβλίο "Το μωρό που του κλέψανε το μπιμπερό" του Τριβιζά. Το διαβάζουμε σχεδόν δυο χρόνια τώρα, όμως μεγαλώνει πια και αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα. Εκείνο το βράδυ λοιπόν φαίνεται προβληματισμένος ενώ διαβάζω. Ξαφνικά μου λέει:
- Βρε μαμά! Γίνεται τώρα ένα μωρό να βγει έξω μόνο του χωρίς την μαμά του ή τον μπαμπά του και να ψάχνει το μπιμπερό που του κλέψανε;
- Όχι φυσικά, του απαντάω. Αυτό όμως είναι παραμύθι και έχει σκοπό να μας ταξιδέψει με την φαντασία. Αυτά δεν έγιναν πραγματικά, τα φαντάστηκε ο συγγραφέας και τα έγραψε για να τα διαβάζουμε εμείς και να διασκεδάζουμε.
-Θα μας τρελάνει αυτός ο Τριβιζάς!!!
#ΚαιΌμωςΞέρειΠοιοςΕίναιΟΣυγγραφέας #ΠοιοςΘαΤρελάνειΠοιον; #ΜαΕίναιΔυνατόν; #ΚύριεΤριβιζά! #ΚύριεΤριβιζά!
Κάποιο απόγευμα τελειώνει το καρπούζι που του έκοψε ο Παναγιώτης πριν φύγει για δουλειά. Ενώ τρώει μου ζητάει νερό.
-Δεν έχεις ήδη νερό; Δεν σου έβαλε ο μπαμπάς;
-Βρε μαμά! Μπερδεύτηκες; Ξέχασες ότι ο μπαμπάς είναι.. μπαμπάς; Τι είναι; Μαμά; Που δεν ξεχνάει τίποτα;;;
#ΗΔικαίωσηΤηςΜάνας #χαχα #ΉΜήπωςΌχι;;
Έβλεπα Survivor το παραδέχομαι! ;-) Τις Δευτέρες που γυρίζαμε αργά από το μάθημα μουσικής έκφρασης το έβλεπε για λίγο και αυτός. Είμαι φυσικά πολύ ανταγωνιστική, όποτε λοιπόν κέρδιζε η ομάδα μου σε κάποιο αγώνα έλεγα με έμφαση "YESS!" Δεν μου το είχε σχολιάσει ποτέ. Μια μέρα κάτι έγινε- σε άσχετη φάση και ούτε θυμάμαι τι- και ο ίδιος είπε "Yes!" Δεν μου κολλούσε και τον ρώτησα αν ξέρει τι σημαίνει η λέξη αυτή.
-Φυσικά. Σημαίνει να κερδίζει η ομάδα σου στον στον αγώνα!
#ΝαιΣωστά! #Οιμε #ΤοΚατέστρεψαΤοΠαιδί
Ξυπνήσαμε ένα πρωί και καθώς πήγαμε στο σαλόνι βρήκαμε ένα πιάτο με ξηρούς καρπούς που είχε αφήσει ο Παναγιώτης από το προηγούμενο βράδυ. Ήταν αυτοί με την επικάλυψη πάπρικας.
-Μαμά! Κοίτα! Κοίτα τι έτρωγε ο μπαμπάς χθες!
-Το βλέπω καρδιά μου. Μην φας εσύ δεν πρέπει από αυτούς ναι;
-Ναι μαμά μου.
Μετά από λίγο στέκεται τυχαία από πάνω τους, για κάποιο λόγο παίρνει μια βαθιά αναπνοή και γυρίζει και μου λέει έντρομος:
-ΩΧ! Τους μύρισα κατά λάθος!!
#Κλαίω #ΑπλάΚλαίω
Πολλές φορές τα βράδια, αφού διαβάσουμε παραμύθι(α), αφού πούμε νανουρίσματα, θα μου ζητήσει να του πω είτε μια ιστορία από την ζωή μου/μας, είτε μια ιστορία της φαντασίας μου. Ένα βράδυ δεν είχα καθόλου όρεξη ήμουν πολύ κουρασμένη και αφού δεν καταλάβαινε και επέμενε του λέω:
-Ήταν ένα μαιμουδάκι που έπρεπε να κοιμηθεί. Και άκουσε την μαμά του και κοιμήθηκε! Τέλος!
-Τόσο μικρή;; Μου άρεσε πολύ! Ξανά!
#ΟιμέΕίπα; #ΕίναιΠουΤουΈχωΜάθειΝαΒλέπειΤαΘετικάΣεΌλα #Ξανά!
Του έφτιαξα αυτοκίνητα από χαρτόκουτα για τα γενέθλια του ώστε να κάνει αγώνες ταχύτητας με τα ξαδέλφια του. Εννοείται πως παίζει με αυτά σχεδόν κάθε μέρα. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ προσεκτικός με τα παιχνίδια του, μια μέρα όμως είχε υπερένταση και τα έσερνε πολύ άγαρμπα.
-Δημήτρη! Πρόσεχε! Θα χαλάσουν. Και δεν έχω όρεξη να τα ξαναφτιάξω από την αρχή για τα γενέθλια σου.
-Όχι θα τα φτιάξεις!
-Όχι δεν θα τα φτιάξω. Κάνε ότι θες. Απλά κατάλαβε πως αν χαλάσουν δεν θα έχεις αυτοκίνητα για το πάρτι σου.
-Τότε και εγώ θα αλλάξω το θέμα του πάρτι! Ορίστε!
#Ορίστε #ΕίναιΠουΤουΈχωΜάθειΠωςΓιαΌλαΥπάρχειΜιαΛυση #Εμτι; #ΘαΑλλάξειΤοΘέμαΛεει
Ενώ τελειώνουμε το μπανάκι μας, κλείνει τα καπάκια από όλα τα αφρόλουτρα και σαμπουάν και τα βάζει στην σειρά. Ενώ σκέφτομαι πόσους ακόμα ψυχαναγκασμούς μου θα πάρει το παιδί, μου λέει:
-Έτσι να τα βάζεις μαμά. Σαν φυλακή. Τα σαμπουάν είναι φυλακή.
#ΠωςΔενΤοΕίχαΣκεφτεί; #ΤοΠοστΑυτόΔΕΝΕίναιΤοποθέτησηΠροιόντος! ;-)
-Μαμά να σου πω κάτι πολύ σημαντικό;
-Φυσικά αγάπη μου.
-Ο λόξιγκας περνάει με... ανανά!
#Εεεε;;; #Εεε;;; #Καιξανά #Εεεεε;;;
Μέχρι και τώρα, ο Δημήτρης Γεράσιμος καθόταν σε rear facing κάθισμα αυτοκινήτου. Ήρθε όμως η ώρα να γυρίσει μπροστά. Αφού του πήρε μερικές μέρες να συνηθίσει την νέα πραγματικότητα, κάθεται κάποια μέρα στο κάθισμα του και λέει:
-Τώρα που γύρισα μπροστά ας απολάψω, (απολαύσω!), την διαδρομή!!
#ΑπολαψέΤην #ΑπόλαψεΤην
Ανεβαίνουμε κάποιο πρωί στην διατροφολόγο- η οποία έχω να καταγγείλω πως δεν έχει ασανσερ με βασανίζει τη δόλιαααα, το μισό κιλό εκεί το χάνω- και ο Δημήτρης Γεράσιμος- που δεν λαχανιάζει σαν την γριούλα μαμά- έχει πάθει παραλήρημα μονολόγου. Ξαφνικά:
-Μαμά. Όταν μεγαλώσω εγώ, εσύ θα εχεις και άλλον άντρα.
-Τι έννοεις παιδί μου;; ρωτάω σοκαρισμένη η σύζυγος!
-Βρε μαμά. Αφού θα έχω μεγαλώσει. Δεν θα είμαι παιδί. Αλλά άντρας. Άρα θα έχεις δυο άντρες.
#ΤώραΜάλιστα #Κατάλαβα #ΠοιοςΤηνΧάρηΜου;;
Την ίδια μέρα ενώ ξεκινάμε με το αυτοκίνητο από το σπίτι μου λέει πως αφού πάμε στην διατροφολόγο, θα πάμε και βόλτα, άρα θα του πάρω και ένα μικρό δωράκι...
-Ναι μαμά;;; Ε;;; Θα μου πάρεις;;; Ένα πολύ μικρό...
-Θα δούμε, δεν σου υπόσχομαι τίποτα... Ίσως κάτι μικρό από το Tiger. Μην κάνεις όνειρα για τίποτα μεγαλύτερο.
-(σκάει χαμόγελο ικανοποιήσης) Κάνω όνειρα για το Tigeeeer!!
#Λιώνω #ΕτσιΜεΤουμπάρει #ΚαιΣεΛίγοΘαΜαςΚάνουνΈξωσηΤαΠαιχνίδια
Κάποια βράδια εργάζομαι και τον παίρνω μαζί μου. (Τα καλά της οικογενειακής επιχείρησης). Αυτά τα βράδια αργούμε πολύ, έτσι όταν γυρίζουμε δεν έχουμε κουράγιο και ξαπλώνουμε απευθείας στην δική μας κρεβατοκάμαρα. Ένα από αυτά τα βράδια έχει τρελή υπερένταση και δεν λέει να σταματήσει τα χοροπηδητά και τις μαιμουδιές. Μετά από πολλές "παρατηρήσεις" θυμώνουμε και του λέμε με έντονο ύφος πως πρέπει να ξαπλώσει ΤΩΡΑ!
- Θέλετε να κοιμηθείτε μόνοι σας;;; Θέλετε να πάω στο δωμάτιο μου;;; Όχι, θέλετε;; Γιατί αν δεν με αφήσετε να χοροπηδάω, θα πάω σας το λέω!
#Εεεε;;;; #ΜαςΑπειλείΤωρα;;;
Κάποια τέτοια μέρα, ξυπνάει από τον μεσημεριανό ύπνο που του "επιβάλλω" αφού αλλιώς δεν πρόκειται να αντέξει τόσες ώρες στην δουλειά μου. Σηκώνεται πρησμένος από τον ύπνο, με ένα τεράστιο χαμόγελο και μου λέει:
-Είμαι προετοιμασμένος. Δεν είμαι ΚΑΘΟΛΟΥ κουρασμένος!
#Ορίστε #ΝαΞυπναγεΚαιΟΠαναγιώτηςΜεΑυτόΤοMood ;-)
Στην ενορία μας έχουμε δυο ιερείς. Τον έναν τον λένε Παναγιώτη μα ο κόσμος τον φωνάζει Παπά Τάκη. Ο Δημήτρης Γεράσιμος του έχει ιδιαίτερη αδυναμία και όλο χαμογελάει όποτε τον βλέπει. Μια μέρα μου εξομολογείται:
-Μαμά να σου πω γιατί συμπαθώ τον Παπά Τάκη;
-Γιατί καρδιά μου;
-Γιατί μου θυμίζει το πατατάκι...
#NoComments
Έχω πει πως τα πρωινά που ξυπνάει είναι απολαυστικός. Έχει τρελό κέφι και το στόμα δεν σταματάει στιγμή. Επίσης σας έχω πει πως ο πατέρας μου είναι ικανός να σου φτιάξει τα πάντα και το κάνει κιόλας. Ενώ λοιπόν τον ακούω να παραληρεί πλένοντας τα δόντια μου και προσπαθώντας μετά βίας να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, ρωτάει:
-Μαμά. Την βάση αυτού του νεροχύτη την έχει φτιάξει ο παππούς;
-Όχι, αυτή την αγοράσαμε.
-ΕΕΕΕΕΕ;;;;;
#ΣΟΚ #ΔΕΝΈφτιαξεΚΑΤΙοΠΑΠΠΟΥΣ;;;
Όπως κάθε βράδυ, ξαπλώνουμε μαζί στο κρεβάτι του μέχρι να κοιμηθεί. Είναι πάντα η πιο τρυφερή ώρα της μέρας που θα πούμε τα πάντα και θα κάνουμε νάζια και τσαχπινιές. Εκείνο το βράδυ με φιλάει στο χέρι ασταμάτητα.
-Τι κάνεις αγόρι μου;
-Μαμά! Δεν μπορώ να σταματήσω να σε φιλάω!!!
#Λιώνω #ΕλάτεΜαζέψτεΜε
Και η σημερινή:
Όταν έχουμε μια κρίση, ή μια διαφωνία δίνω πάντα δυο επιλογές. Είναι ένα "κόλπο" που πιάνει αφού καταρχάς ξέρει ότι θα το τηρήσω, ενώ ταυτόχρονα του περιορίζει στο κεφαλάκι του όλα αυτά που σκέφτεται και πελαγώνει. Όσο μεγαλώνει βέβαια, η κάθε τακτική μας έχει τον αντίκτυπο της αφού την εφαρμόζει και ο ίδιος. Σήμερα λοιπόν δεν είχε φάει καλά όλη μέρα και παρόλα αυτά δεν σταματούσε να ζητάει γλυκό. Αφού είχε ήδη καταναλώσει το γλυκό που θεωρούσα πρέπον για μια μέρα και ιδίως για μια που δεν έχει τραφεί με σωστή τροφή- έρχεται και μου ζητάει μπισκότα. Του εξηγώ γιατί αρνούμαι και επιμένω στην άρνηση μου. Φεύγει τρέχοντας και καλύπτοντας τα αυτιά με τα χέρια του όπως κάνει τελευταία όποτε του λέμε κάτι που δεν θέλει να ακούσει και πάει στο δωμάτιο του. Μετά από λίγο επιστρέφει με ύφος χιλίων καρδιναλίων και λέει:
- Λοιπόν. Θα μου δώσεις να φάω ή από τα μπισκότα που έφτιαξες, ή από τα Μιράντα. Αποφάσισε. Έχεις αυτές τις δύο επιλογές.
Και σταύρωσε και τα χέρια στο στήθος και περίμενε την ετυμηγορία. Αφού γέλασα με την ψυχή μου του απάντησα.
-Λοιπόν. Θα φας ή μήλο ή αυγό. Αποφάσισε εσύ ανάμεσα σε αυτές τις δυο επιλογές.
#ΔενΕφαγεΤίποτα #ΈχασαΤηνΜάχηΌχιΌμωςΤονΠόλεμο #χεχεχε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας είναι η κινητήριος δύναμη μου, Η αλληλεπίδραση που χρειάζεται κάθε blogger με τους αναγνώστες του. Θα χαρώ πολύ να σας δω εδώ κάτω...