Νερό και λάδι. Αυτοί οι αιώνιοι "εχθροί"! (πείραμα για παιδικά ματάκια!)

Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα ήμουν μόλις πέντε χρονών και θυμάμαι πολύ έντονα πόσο εντύπωση μου είχε κάνει το γεγονός πως όταν η γιαγιά μου έβαζε λάδι στο καντηλάκι, αυτό διαχωριζόταν από το νερό. 

Κοιτούσα μαγεμένη το παχύρρευστο και σκούρο ελαιόλαδο να πέφτει στην αρχή μέσα στο νερό σχηματίζοντας μερικές υπέροχες μπάλες λαδιού που βούλιαζαν μέσα σε αυτό, μα αμέσως μετά όλες μαζί ενώνονταν και έστεκαν περήφανες στην επιφάνεια. Με συγκλόνιζε όλο αυτό, σχεδόν όσο με συγκλόνιζε το φως από το καντήλι που τόσο μαγικά φώτιζε τις εικόνες πίσω του δίνοντας μια απόκοσμη αίσθηση... 

Αυτή η ανάμνηση μου ήρθε τις προάλλες όταν το μαιμούδι έκατσε δίπλα μου την ώρα που άναβα το δικό μας καντηλάκι και κοιτούσε με μάτια ορθάνοιχτα. Όταν δε με ρώτησε γιατί βάζω και νερό και γιατί το λάδι ξεχωρίζει από αυτό ήμουν πλέον σίγουρη πως είχε έρθει η ώρα...

Εδώ και μήνες είχα προσέξει πως είχε αρχίσει να αντιδρά πολύ διαφορετικά στα sencory play μας. Οι απορίες του είχαν πλέον βάση και οι πειραματισμοί του ατελείωτοι. Μετά την ερώτηση του λοιπόν ήξερα πως ήταν έτοιμος για μερικά... πειράματα! 

Κάπως έτσι σκέφτηκα να κάνουμε αυτό ακριβώς που τον εντυπωσίασε. Αφού ξεκίνησα ανάποδα και έκανα κάποιες αποτυχημένες δοκιμές, τελικά τα κατάφερα και δοκιμάσαμε το πρώτο μας πείραμα με τους δυο αιώνιους "εχθρούς"! Το λάδι και το νερό! 

Θα χρειαστείτε: 

• Ένα μπουκαλάκι βρεφικό λαδάκι. 
• Χρώματα ζαχαροπλαστικής. (εγώ χρησιμοποιώ αυτά που έχουν λήξει σε αυτές τις δραστηριότητες)
• Ένα όμορφο γυάλινο βαζάκι ή μπουκάλι- αν είναι από πλαστικό φροντίστε να είναι αρκετά διάφανο ώστε να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό το θέαμα. 
• μερικά μικρά ποτηράκια ή μπολ όπου θα έχουμε χρωματίσει το νερό

και

• όσα χρώματα τόσες μικρές άδειες αμπούλες από φυσιολογικό ορό ή σύριγγες σαν αυτές που χρησιμοποιούμε για το σιρόπι. 

Αδειάζουμε το βρεφικό λάδι στο μπουκάλι ή το βάζο, φροντίζοντας να αφήσουμε χώρο- για τον έξτρα "όγκο" που θα προσθέσουμε. Χρωματίζουμε το νερό στα ποτηράκια. 

Καθόμαστε αναπαυτικά και παίρνουμε λίγο χρωματισμένο νερό, είτε με την αμπούλα είτε με την σύριγγα, και αρχίζουμε την μαγεία... (που στην ουσία είναι καθαρή φυσική μα ποιος μου τα έδειξε ποτέ με αυτό τον τρόπο στο σχολείο ώστε να την αγαπήσω!) 

Η δική μας εμπειρία έδειξε ότι το μπλε, το πορτοκαλί και το κόκκινο ήταν πολύ πιο εντυπωσιακά από το πράσινο. Την επόμενη φορά θα δοκιμάσουμε και κίτρινο και πιο ανοιχτό πράσινο.

Όσο προσθέταμε σταγόνες χρωματισμένου νερού, αυτές κατακάθονταν στο κάτω μέρος δημιουργώντας ένα ενιαίο σκούρο χρώμα, που όμως δεν επηρέαζε καθόλου αυτές που έπεφταν. 

Ο Δημήτρης Γεράσιμος ξετρελάθηκε! Τόσο που μου ζήτησε να το ξανακάνουμε όσο πιο σύντομα γίνεται! Θέλω να δοκιμάσω σε ένα δοχείο με μεγαλύτερη διάμετρο ώστε να μπορούμε ταυτόχρονα να κάνουμε τα "μαγικά" μας με διαφορετικά χρώματα! Αφού τελείωσε όλο το χρωματισμένο νερό, ανακατέψαμε καλά το μπουκάλι περιμένοντας να διαπιστώσουμε πως και πάλι- όσο καλά και αν ανακατέψουμε-  νερό και λάδι θα διαχωριστούν! 

Άλλωστε είπαμε... Είναι αιώνιοι εχθροί!