Θέλετε να κατεβάσετε τα χειμωνιάτικα;;; Ευκαιρία για κρυφτό....

Όπως έγραψα και πριν λίγο καιρό, είναι μαγικές αυτές οι στιγμές που συνειδητοποιώ πως αν κοιτάξω μια καθημερινή, βαρετή-ίσως και κουραστική δουλειά- μέσα από τα μάτια του παιδιού μου, αποκτά αμέσως μια μαγεία που με κάνει να την βλέπω διαφορετικά, πιο παιχνιδιάρικα... 

Αφού λοιπόν στρώσαμε το σπίτι μας και κάναμε σχεδόν μαζί όλες τις δουλειές για το γενικό καθαρισμό που προμηνύει και τον ερχομό του πολυαγαπημένου μου χειμώνα, είχε μείνει μια εκκρεμότητα. Οι ντουλάπες και η εναλλαγή των καλοκαιρινών ρούχων με τα χειμωνιάτικα. 

Το ξέρω πως μάλλον θα με μισήσετε λίγο με αυτό που θα γράψω, μα για μένα δεν είναι μια τόσο κουραστική δουλειά, εφόσον έχω αρκετό αποθηκευτικό χώρο σπίτι ώστε στην ουσία απλά να μεταφέρω τα ρούχα με τις κρεμάστρες τους από την μια ντουλάπα στην άλλη. Όλα έτοιμα, σιδερωμένα και πλυμένα ήδη! (Τα παλτό, μπουφάν και παπούτσια βρίσκονται 365 μέρες τον χρόνο σε ένα μικρό "βεστιάριο" έξω από την κεντρική είσοδο του σπιτιού) 

Για αυτό ακριβώς το λόγο καθυστερούσα να κάνω την "τράμπα" διότι φοβόμουν πως το μαιμουδάκι θα μου τα ανακατέψει, τσαλακώσει κτλ και στην ουσία θα έκανε μια απλή διαδικασία, δύσκολη. Έψαχνα να βρω την ευκαιρία, μα εφόσον η μια ντουλάπα είναι στο δικό του δωμάτιο και το τερατάκι μου ξυπνάει πανεύκολα, η ευκαιρία όλο και χανόταν... 

Ώσπου διάβασα μια ανάρτηση της γλυκιάς Βασιλικής, η οποία δεν θυμάμαι ποια ήταν ακριβώς για αυτό και παραθέτω το κεντρικό link του blog της, όπου έλεγε πως έφτιαξε τις ντουλάπες και συμμετείχε και η Ρέα η κόρη της, η οποία πολύ πολύ το χάρηκε αφού το είδε σαν παιχνίδι. Και αμέσως σκέφτηκα- γιατί όχι; 

Την επόμενη κιόλας μέρα, έκανα την εξής απατεωνιά... Έβγαλα μια θήκη με δικά μου αγαπημένα ρούχα παλιά, τα οποία φυλάω με την ελπίδα πως κάποτε θα μπορέσω να ξαναφορέσω-( τουτέστιν μέσα στα οποία κάποτε θα μπορέσω να ξαναχωρέσω...!)- και άφησα το μαιμούδι να ξεσαλώσει... Δεν μπορώ να σας περιγράψω τον ενθουσιασμό του... Κατέληξα να τον ψάχνω κάτω από ένα σωρό από ρούχα... (βρε παιδιά... βλέπει κανείς τον Δημήτρη;;;) 

Όσο αυτός λοιπόν ανακάτευε τα ρούχα μου δημιουργώντας έναν απίστευτο πανικό στο δωμάτιο, εγώ έκανα την αλλαγή στα ρούχα. Στην πορεία το ενδιαφέρον του πέρασε στις κρεμάστρες- τις οποίες κρέμασε σχεδόν όλες στο χερούλι της πόρτας εντυπωσιάζοντας με οφείλω να ομολογήσω- ενώ μόλις είχαν μπει σχεδόν όλα σε σειρά ανακάλυψε για πρώτη φορά πως ναι- μπορεί να κρυφτεί μέσα στις ντουλάπες!! (τι εννοείτε πως βλέπετε που είναι ο Δημήτρης, εγώ δεν βλέπω τίποτα!!) 

Την επόμενη μέρα έφτιαξα τα δικά του ρούχα διαχωρίζοντας όσα πλέον δεν του κάνουν και όσα θα του κάνουν και του χρόνου και εκεί είχαμε δεύτερο γύρο στο ντελίριο- όπου "παλιός" πια στην τέχνη "τι ωραία κρυψώνα που είναι η ντουλάπα μου"- πέταξε χωρίς ενδοιασμούς όλα τα παιχνίδια του κάτω, άραξε μέσα και άρχισε φυσικά να γράφει σε ένα κομμάτι χαρτί τα αγαπημένα του γράμματα... (Μ, Ι, Ο, Π, Τ, Η)

Ναι, το παραδέχομαι. Όταν τελείωσα τις δουλειές μου βρέθηκα αντιμέτωπη με άλλες τόσες αφού αντίκρισα ένα τέτοιο χάος... 

... όμως δεν το μετανιώνω... Διότι και το μαιμουδάκι διασκέδασε, αλλά και εγώ μαζί του αφού ουκ ολίγες φορές γέλασα με τα παιχνίδια του και φυσικά το ατελείωτο κρυφτούλι του... 

'Οχι αν τον βλέπετε και εδώ, εγώ θα τρελαθώ... (ο οποίος απατεώνας βρήκε τον τρόπο να κλείνει την ντουλάπα τραβώντας τα κολιέ που έχω κρεμασμένα από την μέσα μεριά...!!) 

Εκεί που θέλω και πάλι να καταλήξω και παραληρώ ως συνήθως, είναι να μην διστάζετε να δώσετε τον χώρο και τον χρόνο στα παιδιά σας να νιώσουν πως σας βοηθούν ή έστω πως σας μιμούνται, διότι και αυτά μαθαίνουν και εσείς... Αυτά μαθαίνουν πως γίνονται κάποιες δουλειές και γιατί γίνονται, ενώ εσείς μαθαίνετε πως να διασκεδάζετε κάνοντας δουλειές που διαφορετικά μόνο πονοκέφαλο θα σας προκαλούσαν... 

Τουλάχιστον εγώ έτσι νιώθω... 

Είμαστε και επίσημα πλέον έτοιμοι για τα Χριστούγεννα... ( 56 και σήμερα!!)