Ένα mini bday brunch party...

Χαμογελώντας ακόμα από την όμορφη αίσθηση που μου άφησε το "επίσημο" πάρτι της μικρής μας τσιχλόφουσκας, και μέχρι να έχω στα χέρια μου τις πρώτες φωτογραφίες από τον δικό μας Αντρέα, θα μοιραστώ μαζί σας το mini prive πάρτι που έχω καθιερώσει να κάνω κάθε χρόνο ανήμερα τα γενέθλια της. 

Ίσα έξι άτομα όλα και όλα, συν ένα μαιμουδάκι και μια βρωμούσα, είναι η ιδανική ευκαιρία να κάνεις κάτι όμορφο χωρίς πολύ κόπο. Ειλικρινά. Ένα κέικ, μερικά παιχνιδιάρικα μπισκότα και μια χειροποίητη τούρτα, όμορφη στην απλότητα της, είναι αρκετά για να βρω εγώ τουλάχιστον την ευκαιρία να γιορτάσω με την οικογένεια μου. 

Αγαπώ το τραπέζι της τραπεζαρίας μου διότι βρίσκεται δίπλα στο πιο μεγάλο παράθυρο του σπιτιού, ρίχνοντας έτσι άπλετο φως- γεγονός που πάντα ομορφαίνει ότι και αν κάνω. Και πραγματικά, ελάχιστα πράγματα έκανα φέτος- και όμως. Ήταν πανέμορφα όλα, γιατί στήθηκαν με αγάπη και φροντίδα έστω και μόνο για μας τους έξι+δύο! 

Έβγαλα τα αγαπημένα μου vintage σερβίτσια, "προίκα" από την μητέρα μου, έφτιαξα τα αγαπημένα μας μπισκότα και μερικά τα έντυσα με πολύχρωμα κουφετάκια, ενώ τα υπόλοιπα τα γέμισα με μαρμελάδα, τα έκανα σάντιουτσ και βούτηξα τα μισά σε λιωμένη κουβερτούρα,  (να τα δοκιμάσατε έγιναν ανάρπαστα!), έψησα και το αγαπημένο μας κέικ, μερικά τοστάκια με μπόλικο βούτυρο και πάριζα, (έτσι για να είναι πιο ξεχωριστά), και μερικά βραστά αυγά- που τόσο αγαπάμε- από τον παππού, παρέα με την απίθανη σπιτική βυσσινάδα της πεθεράς μου, και μερικές τσαχπινιές για διακόσμηση, ήταν αρκετά να ντύσουν ένα υπέρλαμπρο, στα μάτια μου, τραπέζι!

Τώρα, σχετικά με την τούρτα. Θα είμαι ειλικρινής, δεν είχα όρεξη να φτιάξω φέτος. Ήμουν πολύ κουρασμένη και χωρίς έμπνευση. Ο Δημήτρης Γεράσιμος όμως επέμενε- ήθελε πολύ να την φτιάξουμε την τούρτα και όχι να την αγοράσουμε. Έτσι πείστηκα φυσικά, απλά αποφάσισα να το κρατήσω πολύ απλό. Επέλεξα τα σοκολατένια παντεσπάνια από αυτή την υπέροχη συνταγή του Άκη Πετρετζίκη, όμως για γέμιση έβαλα κρέμα ζαχαροπλαστικής- έτοιμη του κουτιού- και σαντιγί για γαρνίρισμα αντί για το γλάσο του Άκη. (σου έχω πει γιατί να φτιάχνεις μόνη σου την τούρτα εδώ!) Αγόρασα και μερικά ζελεδάκια σε σχήμα κεράσι, και τιμής ένεκεν του θέματος στο "επίσημο" πάρτι, στόλισα την τούρτα μας που πολύ μου άρεσε τελικά μέσα στην απλότητα της... 

Φούσκωσα και πολλά μπαλόνια με την αγαπημένη της Minnie  πάνω, και έχωσα ανάμεσα σε αυτά το δώρο της από εμάς- όπου ποτέ ένας φιόγκος δεν μπορεί να είναι αρκετά μεγάλος για μια τσιχλόφουσκα, ενώ όπως πάντα, έγραψα και μερικές τσαχπινιές στον γνωστό σε όλους πίνακα! (όπου ήθελε και το μαιμούδι να ζωγραφίσει ένα καράβι, μα δεν το έφτιαξε υπέροχα;;) 

Και αφού τα είχαμε όλα έτοιμα, περιμέναμε την εορτάζουσα! Ο Δημήτρης Γεράσιμος δεν κρατιόταν και περίμενε πίσω από την πόρτα, φορώντας τα ανάλογα γυαλιά... 

Ενώ από την κορδέλα που περίσσεψε από το δώρο, έφτιαξα αυτοσχέδια βραχιόλια Happy Birthday και τα φορέσαμε όλοι! (εκτός από τα μικρά!) 

Όταν η μικρή μας βρωμούσα κατέφτασε,  ήταν απλά ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ! 

Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας και φάγαμε το πρωινό μας, ήρθε και η ώρα της τούρτας! Η μικρή ξετρελάθηκε - και ας μην επιχείρησε καν να σβήσει το κεράκι- ενώ χάρηκε ακόμα περισσότερο όταν βούτηξε το πρώτο δαχτυλάκι μέσα στην σαντιγί... Δεν χορταινόταν η τούρτα της θείας, λέμεεεε! 

Το υπέροχο μενταγιόν που φοράει η Σουλτάνα είναι δια χειρός της ταλαντούχας Μαρίας του New Kid in town, ειδικά φτιαγμένο για την τσιχλόφουσκα μας. (ευχαριστούμε Μαρία!)

Το πρωινό μας πέρασε με πολύ παιχνίδι, αγκαλιές και φιλιά ανάμεσα στα ξαδελφάκια, (Η μπουμπού ΤΟΥ και ο Μήνιας ΤΗΣ!), και μια τρελαμένη θεία να βγάζει όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορεί! (πιστέψτε με, αυτές δεν είναι τίποτα!) 

Και κάπως έτσι, κοιτάω αυτά τα νούμερο 23 κατακόκκινα παπουτσάκια, και θυμάμαι πόσο μα πόσο μικρά και ντελικάτα ήταν αυτά τα ποδαράκια όταν γεννήθηκε... Τόσο μικρά και διάφανα- σχεδόν εύθραυστα- και έφτασε τώρα να χοροπηδάει στους καναπέδες και να κάνει ακροβατικά στην άκρη του σκαλοπατιού... Εγώ θα ευχηθώ μικρή μου τσιχλόφουσκα, τα βήματα σου να είναι πάντα σταθερά μα και να ακροπατούν στην άκρη των ονείρων... Οι δρόμοι σου χωρίς πολλές στροφές και ανηφόρες και πάντα με τον πιο όμορφο προορισμό. Και να θυμάσαι. Τα βήματα σου στην ζωή θα είναι απολύτως δικά σου. Κάνε τα να ξεχωρίζουν. Κανείς άλλος ποτέ, δεν θα "φοράει τα δικά σου παπούτσια"....