Μαιμουδάκι μου...
μόλις σε 2 βδομάδες άλλαξες τόσο πολύ....
σαν απότομα να κατάλαβες τις δυνάμεις σου, σαν έτσι ξαφνικά να βλέπεις το κόσμο με άλλα μάτια....
Τι λατρεύω αυτή τη περίοδο από σένα;
Λατρεύω τις ατελείωτες προσπάθειες σου να σηκωθείς από τα έπιπλα και να στέκεσαι εκεί όλο καμάρι μέχρι να εξαντληθείς ή να αφαιρεθείς και να πέσεις.... Λατρεύω τα άπειρα σημάδια στο τραπέζι από τα ιδρωμένα σου χεράκια... Ναι εγώ, η control freak, που κυνηγούσα το παραμικρό σημάδι- ίσα μεγεθυντικό φακό που δεν χρησιμοποιούσα- που το αγαπημένο μου "αξεσουάρ" όλων των εποχών είναι το σουβέρ... λατρεύω να βλέπω που άγγιξαν αυτά τα μικροσκοπικά χεράκια στη προσπάθεια τους να γνωρίσουν το κόσμο...
Λατρεύω να βλέπω τα πατουσάκια σου να προεξέχουν έξω από τη κούνια... Λατρεύω που τώρα που μπορείς, στον ύπνο σου αλλάζεις πλευρό όλη την ώρα, γυρίζεις σβούρες, μπρούμυτα, κάθετα, ανάποδα, ο μισός κρεμασμένος έξω από τη κούνια...ότι να' ναι είσαι, μου θυμίζεις τον τρελό πατέρα σου, (γιατί εγώ να ξέρεις- όπως με αφήσεις έτσι θα με βρεις και το πρωί- σχεδόν δεν θέλει στρώσιμο το κρεβάτι!), και το λατρεύω!!
Λατρεύω που έχεις άποψη που θα βρίσκονται όλα τα πράγματα μας. Λατρεύω που βρίσκω τις παντόφλες στον καναπέ, παιχνίδια εκεί που δεν πρέπει, την πιπίλα σου χωμένη πάντα ανάμεσα στα κάγκελα, (κατά προτίμηση στα ίδια), τα σουβέρ στο πάτωμα- διασκορπισμένα σε όλο το σαλόνι...
Λατρεύω που μόλις δυο μέρες τώρα έχεις ανακαλύψει πως δεν μπορείς να "πιάσεις" το νερό που τρέχει από το τηλέφωνο του ντους και όλο ξεφυσάς αγανακτισμένος!! Λατρεύω που επιχειρείς να το "πιάσεις" με το ένα χέρι, τίποτα. Επιχειρείς με το άλλο, τίποτα. Επιχειρείς να πιάσεις το τηλέφωνο του ντους, τα καταφέρνεις. Μπερδεύεσαι χειρότερα! (μα τι νόμιζες βρε κουτό πως κάτι έπαθε το χέρι σου;;) Επιχειρείς και πάλι να "πιάσεις" το νερό με τα δυο σου χεράκια αυτή τη φορά να μην σου ξεφύγει, τίποτα. Και τότε με κοιτάς όλο απορία και αγανακτείς και πάλι. Ε, ναι το λατρεύω και αυτό...
Λατρεύω που μόνο όταν κλαις φαίνονται τα δυο σου δοντάκια... Τα δυο σου τοσοδούλικα άσπρα δοντάκια... Που κατά τα άλλα αρνείσαι πεισματικά να μας δείχνεις!!
Τέλος, λατρεύω που ξεθεώνεσαι τόσο πολύ με τόσα που κάνεις όλη μέρα που το βράδυ πέφτεις ξερός για δέκα ώρες... Λατρεύω που κοιμήθηκα επιτέλους συνεχόμενα η δόλια η μάνα!!
Μήπως απλά λατρεύω εσένα βρε παλιογοριλάκι;;;;
Άντε παραλήρησα και απόψε!!
μόλις σε 2 βδομάδες άλλαξες τόσο πολύ....
σαν απότομα να κατάλαβες τις δυνάμεις σου, σαν έτσι ξαφνικά να βλέπεις το κόσμο με άλλα μάτια....
Τι λατρεύω αυτή τη περίοδο από σένα;
Λατρεύω τις ατελείωτες προσπάθειες σου να σηκωθείς από τα έπιπλα και να στέκεσαι εκεί όλο καμάρι μέχρι να εξαντληθείς ή να αφαιρεθείς και να πέσεις.... Λατρεύω τα άπειρα σημάδια στο τραπέζι από τα ιδρωμένα σου χεράκια... Ναι εγώ, η control freak, που κυνηγούσα το παραμικρό σημάδι- ίσα μεγεθυντικό φακό που δεν χρησιμοποιούσα- που το αγαπημένο μου "αξεσουάρ" όλων των εποχών είναι το σουβέρ... λατρεύω να βλέπω που άγγιξαν αυτά τα μικροσκοπικά χεράκια στη προσπάθεια τους να γνωρίσουν το κόσμο...
Λατρεύω να βλέπω τα πατουσάκια σου να προεξέχουν έξω από τη κούνια... Λατρεύω που τώρα που μπορείς, στον ύπνο σου αλλάζεις πλευρό όλη την ώρα, γυρίζεις σβούρες, μπρούμυτα, κάθετα, ανάποδα, ο μισός κρεμασμένος έξω από τη κούνια...ότι να' ναι είσαι, μου θυμίζεις τον τρελό πατέρα σου, (γιατί εγώ να ξέρεις- όπως με αφήσεις έτσι θα με βρεις και το πρωί- σχεδόν δεν θέλει στρώσιμο το κρεβάτι!), και το λατρεύω!!
Λατρεύω που έχεις άποψη που θα βρίσκονται όλα τα πράγματα μας. Λατρεύω που βρίσκω τις παντόφλες στον καναπέ, παιχνίδια εκεί που δεν πρέπει, την πιπίλα σου χωμένη πάντα ανάμεσα στα κάγκελα, (κατά προτίμηση στα ίδια), τα σουβέρ στο πάτωμα- διασκορπισμένα σε όλο το σαλόνι...
Λατρεύω που μόλις δυο μέρες τώρα έχεις ανακαλύψει πως δεν μπορείς να "πιάσεις" το νερό που τρέχει από το τηλέφωνο του ντους και όλο ξεφυσάς αγανακτισμένος!! Λατρεύω που επιχειρείς να το "πιάσεις" με το ένα χέρι, τίποτα. Επιχειρείς με το άλλο, τίποτα. Επιχειρείς να πιάσεις το τηλέφωνο του ντους, τα καταφέρνεις. Μπερδεύεσαι χειρότερα! (μα τι νόμιζες βρε κουτό πως κάτι έπαθε το χέρι σου;;) Επιχειρείς και πάλι να "πιάσεις" το νερό με τα δυο σου χεράκια αυτή τη φορά να μην σου ξεφύγει, τίποτα. Και τότε με κοιτάς όλο απορία και αγανακτείς και πάλι. Ε, ναι το λατρεύω και αυτό...
Λατρεύω που μόνο όταν κλαις φαίνονται τα δυο σου δοντάκια... Τα δυο σου τοσοδούλικα άσπρα δοντάκια... Που κατά τα άλλα αρνείσαι πεισματικά να μας δείχνεις!!
Τέλος, λατρεύω που ξεθεώνεσαι τόσο πολύ με τόσα που κάνεις όλη μέρα που το βράδυ πέφτεις ξερός για δέκα ώρες... Λατρεύω που κοιμήθηκα επιτέλους συνεχόμενα η δόλια η μάνα!!
Μήπως απλά λατρεύω εσένα βρε παλιογοριλάκι;;;;
Άντε παραλήρησα και απόψε!!
Την φάση με το νερό την περάσαμε κι εμείς είναι πραγματικά υπέροχη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πόσο όμορφα τα περιγράφεις όλα!!
Διαμαντάκι θα είναι για το μαιμουδάκι σου αλλά και για εσένα αυτό το ιστολόγιο!
Ευχαριστώ πολύ πολύ Μάρθα μου <3 <3 <3
ΑπάντησηΔιαγραφή