Μαιμουδάκι μηνών 20!!

Μαιμουδάκι μου... 

Είσαι κιόλας 20 μήνων... 20. Το διανοείσαι; (στον εαυτό μου μιλάω..)

Δεν πρόλαβα σήμερα να σε μετρήσω και να σε ζυγίζω- έχω όμως την αίσθηση από τα ρούχα σου πως πρέπει να πήρες κάνα δυο πόντους ακόμη! 

Δεν αχνοφαίνεται κανένα καινούργιο δοντάκι, είμαστε σταθερά στα 12! Μάλιστα όταν κλαις όλο παράπονο, κρύβονται τα κάτω σου δόντια και φαίνονται μόνο οι δυο μπροστινοί τραπεζίτες και πίστεψε με- είσαι ένα πραγματικό φαφούτικο μαιμουδάκι! 

Νιώθω πως βαριέσαι πιο εύκολα πλέον και θες διαρκώς καινούργια ερεθίσματα, διαρκώς κάποιος να παίζει μαζί σου. Γενικά έχεις δυο μήνες τώρα που δεν θες να παίζεις μόνος σου ούτε καν για λίγο. Ψάχνω συνεχώς, ρωτάω, μαθαίνω τρόπους να σε διασκεδάσω μα και να σε διδάξω ταυτόχρονα. Νομίζω πως τα πάμε εξαιρετικά καλά και οι δυο! Μαθαίνεις εσύ μα μαθαίνω και εγώ πάλι από την αρχή.... 

Τίποτα για σένα δεν είναι δεδομένο.. Όλα είναι καινούργια και συναρπαστικά. Και η αντίληψή σου για τον κόσμο ανατρεπτική... 

Σήμερα λόγου χάρη... Λέγοντας λέξεις από το αγαπημένο σου βιβλίο- για αυτό τον μήνα- μου έδειξες το ξυλόφωνο. Σου είπα τη λέξη και τότε έβαλες το χεράκι σου στο αυτί σου και είπες "Ναιαιαι" όπως κάνεις για το τηλέφωνο. Κατάλαβα πως το μυαλουδάκι σου μπερδεύτηκε και νόμιζε πως είναι το ίδιο εφόσον καταλήγει ηχητικά σε "φώνο" Σου εξήγησα πως πρόκειται για όργανο μουσικής όπως η κιθάρα και το πιάνο σου και παίζεις μουσική με αυτό. Με σόκαρε το σκεπτικό σου... Είναι όμως απόλυτα και "τετράγωνα" λογικό...

Ξαναβρήκες το ενδιαφέρον σου για τη ζωγραφική που είχες χάσει και μουτζουρώνεις ατελείωτα! Απαντάς πλέον στα παιχνίδια σου αν λόγου χάρη σε 'ρωτήσουν',  "Θέλεις να τραγουδήσουμε;;". "Ναιαιι" απαντάς και ενθουσιάζεσαι! Στο μπάνιο με το που παρατηρείς πως τα χέρια σου αρχίζουν να μουλιάζουν, θες να βγεις και κλαψουρίζεις μέχρι να γίνουν όπως πριν. Τα κοιτάς διαρκώς με μεγάλη αγωνία και ανησυχία...

Οι καινούργιες σου λέξεις είναι "μύα", (μύγα), "τσια", "ένα", "πιπία", (πιπίλα) και σήμερα με τα χίλια ζόρια και άπειρες παροτρύνσεις είπες και "ότσι", (όχι). Νιώθω πάντως πως θες πολύ να μιλήσεις καρδούλα μου όμορφη, συνέχεια προσπαθείς να μας πεις πράγματα λέγοντας όσες λέξεις ξέρεις, δείχνοντας πράγματα αλλά και βγάζοντας διάφορους ήχους. Όμως δεν έχει λυθεί ακόμα η γλώσσιτσα σου, δυσκολεύεσαι.. Πάντως λες πολλές συλλαβές ή γράμματα όπως "πα", "τα", "φου", "ταφ", "ξου", "κου", "κα" "γα" και πολλές που δεν θυμάμαι καν. Ένα βράδυ ονειρεύτηκα πως μου είπες "Καλημέα".. ("καλημέρα")... Είναι που μου φαίνεται τόσο μακρινό και σουρεαλιστικό να μου μιλάς κανονικά... Αχ και να ήξερες πόσο ανυπομονώ...

Κάνεις τον σταυρό σου κανονικά ήδη, μόνο που μπερδεύεσαι και στον αριστερό ώμο σηκώνεις το αριστερό χέρι... Μας κάνεις να λιώνουμε από την περηφάνια... Μάλιστα προχθές στην εκκλησία που καθόσουν στο σκαλοπατάκι ήσυχος- ήσυχος, δυο φορές που άρχισε την ψαλμωδία ο παππούλης πιο δυνατά, σηκώθηκες άγαλμα και έκανες τον σταυρό σου... Θα μας τρελάνεις λέμε... 

Γενικότερα είσαι ένα πλάσμα ήσυχο, ευγενικό, (λες πάντα ευχαριστώ, πολλές φορές χωρίς καν να το ζητήσουμε, ακόμα και σε μας αν πχ σου δώσουμε το τηλεκοντρόλ που τόσο λαχταράς.), και πολύ δοτικό. Μοιράζεσαι απλόχερα, παρότι δεν κάνεις παρέα με παιδιά της ηλικίας σου συχνά,απλά θες τον χρόνο σου όταν γνωρίζεις νέα άτομα και τείνεις να μην συμπαθείς ανθρώπους που σου "ρίχνονται" με το που σε βλέπουν και δεν αλλάζεις γνώμη για αυτούς. Ακουμπάς πάντα το παγούρι σου στο σουβέρ, (αμέ!) και άρχισες να τρως και με πιρούνι. 

Ήταν ένας ακόμα υπέροχος μήνας... Αρκεί να εξαιρέσεις τα αδιάκοπα, συνεχόμενα, χωρίς κόμμα, "μαμά' όταν θες κάτι και τις άυπνες νύχτες σου χωρίς κανέναν απολύτως προφανή λόγο... (θα πέσω κάτω από το βάρος των μαύρων κρατήρων κάτω από τα μάτια μου λέμε...) 

Μαιμουδάκο μου...  σε αγαπώ κάθε μέρα και πιο πολύ... (ακόμα και για πάντα...)  Και δεν παύω να στο λέω...

Τ' ακούς;;;

Το ημερολόγιο μιας μαμάς