Φτιάξαμε κουκλόσπιτο από κουτιά παπουτσιών!

Θέλω ΧΡΟΝΙΑ να φτιάξω ένα κουκλόσπιτο από κουτιά παπουτσιών. Για την ακρίβεια από όταν είδα εκείνο το επεισόδιο στα φιλαράκια όπου η Φοίβη φτιάχνει ένα όταν η Μόνικα δεν την αφήνει να παίξει όπως θέλει στο δικό της στιλάτο κουκλόσπιτο! Ήταν τόσο χαριτωμένο που ακόμα και εγώ, μια ορκισμένη Μόνικα Γκέλερ, δεν μπόρεσα να αντισταθώ παρότι επίσης για χρόνια, μάζευα ξύλινα  μικροέπιπλα για το κουκλόσπιτο των ονείρων μου! 

Τα έπιπλα τα είχα βγάλει από την αποθήκη από πολύ παλιά για να παίζει ο μικρός, μου έλειπε όμως το κουκλόσπιτο. Όλο το αμελούσα. Τελικά, πρόσφατα φτιάξαμε την αποθήκη και ξεσκάρταρα πολλά παπούτσια - σε συνδυασμό με την καραντίνα - δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερη ευκαιρία. Μαζί με την ανακαίνιση στην σοφίτα όπου επιτέλους ολοκλήρωσα και το γραφείο χειροτεχνίας- οι δικαιολογίες είχαν πια εκλείψει. 

Έτσι και έγινε. Ενημέρωσα τον μαιμουδοβοηθό μου, ενθουσιάστηκε και ξεκινήσαμε παρέα να φτιάξουμε το απόλυτο κουκλόσπιτο. Το οποίο τελικά έχει μέχρι και ασανσέρ, σοφίτα, μπαλκόνι  και γκαράζ- αυτό το μαιμούδι έχει φανταστικές ιδέες στις οποίες απλά δεν μπορώ να αντισταθώ!  Μπορεί να υπερέβαλα λίγο, μα δείξτε κατανόηση. Είμαι μισή Κρητικιά, η υπερβολή είναι στο αίμα μου! 

Με μια στοίβα λοιπόν κουτιά όλων των μεγεθών, με έμπνευση δική μας, μα και από το διαδίκτυο,  με μπόλικη κόλλα και ακόμα περισσότερη σιλικόνη- σας παρουσιάζουμε το τελικό μας αποτέλεσμα! 

Αρχικά, το κουκλόσπιτο μας τελείωνε εκεί που είναι το γκαράζ και η ντουζιέρα με την κίτρινη κουρτίνα. Διαπιστώσαμε όμως πως τελικά τα έπιπλα ήταν πολύ μεγάλα για το βάθος των κουτιών, έτσι έπρεπε να προσθέσω ένα εξτρά μπάνιο και μερικά ακόμα δωμάτια. Τελικά έχει ενδιαφέρον διότι κάποιες φορές παίζει λες και είναι το σπίτι ενός, μα άλλες λες και είναι αυτόνομα διαμερίσματα. Έχει πολύ ενδιαφέρον και η φαντασία παίρνει φωτιά. 

Πάμε να σας ξεναγήσω ανά ορόφους και δωμάτια;Να τονίσω, πριν αρχίσω, πως πέρα από τις ιδέες, ο Δημήτρης Γεράσιμος βοήθησε πολύ στο κόψιμο και το κόλλημα των χαρτονιών που ντύσαμε πατώματα και τοίχους όπως και στις ζωγραφιές στα παράθυρα. 

 Θα ξεκινήσω από το ασανσέρ, διότι ήταν ιδέα του μαιμουδιού που ναι μεν με ταλαιπώρησε μα είναι- μαζί με την σοφίτα, επίσης δική του ιδέα- η λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά. Είχα λοιπόν ένα εξαιρετικά λεπτό κουτί από πέδιλα που τον είχε εξιτάρει. Αρχικά ήθελε να είναι βεράντα μα του εξήγησα πως το μπαλκόνι μπορεί να γίνει και αλλιώς. Το σκέφτηκε λοιπόν αρκετά και βρήκε την λύση! Το έντυσα λοιπόν με γλασέ χαρτί, το γκρίζο έχει σκοπό να είναι καθρέφτης- μετά σκέφτηκα το αλουμινόχαρτο σαν λύση- έφτιαξα και το χερούλι που έχουν συνήθως τα ασανσέρ ενώ δεν γίνεται φυσικά ασανσέρ χωρίς κουμπιά! (να που χρειάστηκαν και τα στρας!) Το θέμα ήταν πως θα ανεβοκατεβαίνει. Έσπασα λίγο το ταπεινό μυαλουδάκι μου και τελικά κόλλησα μια πολύ γερή επέκταση από χοντρό χαρτόνι στο πάνω και κάτω μέρος του σπιτιού- το τρύπησα με περφορατέρ, όπως και το κουτί, πέρασα σκοινί και νόμιζα πως είναι έτοιμο. Έλα όμως που "έπαιζε" πολύ το κουτί- ήθελε κάτι σαν οδηγό- και φυσικά δεν σταματούσε στους ορόφους. Το σταμάτημα το έλυσα γρήγορα κόβοντας μια πολύ λεπτή γραμμή στο πάνω χαρτόνι όπου περνάς το σχοινί και κλειδώνει. Ο οδηγός ήτα ζόρι. Τελικά, με μπόλικη σιλικόνη, λίγο χαρτόνι και δυο σουβλακόξυλα, έφτιαξα και τον οδηγό για να μην φεύγει το ασανσέρ από την θέση του. Η εξέδρα στην έξοδο ήταν απαίτηση του μικρού για να μπορούν να κατεβαίνουν τα playmobil του!! 

Ο όροφος δίπλα από το ασανσέρ έχει την μεγάλη σοφίτα- διότι προέκυψαν και δυο μικρές- το σαλόνι, το παιδικό δωμάτιο και ένα ακόμα σαλόνι. 

Στην σοφίτα ήθελα οπωσδήποτε ένα στρογγυλό παράθυρο διότι στα σπίτια που ζωγραφίζει ο μικρός, πάντα βάζει ένα. Το έκοψα λοιπόν με χαρτοκόπτη, έβαλα αυτοκόλλητο για βιτρώ εφέ στα τζάμια- που έχω ούτως η άλλως για την σοφίτα μας- και έφτιαξα με χαρτόνι τον σταυρό του παραθύρου. Δείχνει υπέροχο όταν πέφτει ο ήλιος! 

Τώρα στο παιδικό δωμάτιο μας έλειπε μια κουκέτα. Φτιάξαμε λοιπόν μια από γλωσσοπίεστρα και χαρτόνι. Η ταπετσαρία καθαρά επιλογή του μικρού και την φτιάξαμε από χαρτόνι και αφρώδες χαρτιά. Έχω κολλήσει και ένα άσπρο χαρτόνι με σκοπό να είναι πίνακας ανακοινώσεων και να γράψει πάνω ο ίδιος ότι θέλει. Επίσης, μια μέρα που έραβα είδε την δαχτυλήθρα και με ρώτησε αν μπορούσε να την πάρει για κάδο στο γραφείο στο κουκλόσπιτο! Εννοείται την έδωσα και απλά ένιωσα λίγη θλίψη που εγώ πια δεν θα σκεφτόμουν ποτέ κάτι τέτοιο! 

Στο δεύτερο σαλόνι δεν κάναμε πολλά μόνο μια ταπετσαρία από ένα χαρτόνι με νότες και χαλί από αφρώδες χαρτί και ένα χαλάκι από ύφασμα παλιού φωτιστικού. (το οποίο χρησιμοποίησα και στις κουρτίνες στο σαλόνι από κάτω.) 

Στο κυρίως σαλόνι, ο Δημήτρης Γεράσιμος σχεδίασε τα παράθυρα και κολλήσαμε αυτοκόλλητο όψης ξύλου στο πάτωμα όπως και σε όλα τα πατώματα στου κάτω ορόφου- εκτός από το γκαράζ. 

Στον δίπλα όροφο έχουμε το αγαπημένο μου αίθριο με το μπαλκόνι και την κουζίνα! 

Το αίθριο το απόλαυσα πολύ και ας με ταλαιπώρησαν αρκετά τα κάγκελα! Λάτρεψα την υφασμάτινη ταπετσαρία και την κουρτίνα από σχοινιά που χωρίζει τον εσωτερικό από τον εξωτερικό χώρο! (τα σχοινιά από παλιά κουκούλα!) 

Στην κουζίνα, ζωγράφισε πάλι ο μικρός παράθυρο και οι κουρτίνες είναι από σακουλάκι λινάτσας που έκοψα. 

Στον δίπλα όροφο έχουμε την μικρή σοφιτούλα με την σούπερ cute καρό ταπετσαρία, το μπάνιο και την ντουζιέρα και το γκαράζ! 

Είμαι πολύ περήφανη για την ντουζιέρα γιατί το σκέφτηκα μόνη, χεχε, και τα κατάφερα! Επίσης μου άρεσε πολύ το πάτωμα σκακιέρα που ζωγραφίσαμε. Για την ντουζιέρα, χρησιμοποίησα ένα όμορφο αδιάβροχο ύφασμα από παλιά σαλιάρα του μικρού, εύκαμπτο σύρμα, το περφορατέρ για να τρυπήσω το ύφασμα και φυσικά την αγαπημένη σιλικόνη! Στο γκαράζ χρησιμοποίησα ταινία σήμανσης που είχα από τα τέταρτα γενέθλια μας με θέμα τους αγώνες ταχύτητας. 

Δυστυχώς, όπως είπα δεν χωρούσαν όλα τα έπιπλα οπότε φτιάξαμε και προέκταση η οποία τελικά έχει. Άλλη μια σοφίτα, την συνέχεια του μπάνιου, ένα μικρό δωμάτιο χαλάρωσης και ελεύθερης δημιουργίας (στα οποία σκέφτομαι μήπως προσθέσω ενδιάμεσα πάτωμα για να αξιοποιήσει όλο τον χώρο) και την κύρια κρεβατοκάμαρα! 

Τώρα στο δεύτερο μπάνιο ο Δημήτρης Γεράσιμος ήθελε οπωσδήποτε τουαλέτα. Οπότε έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα πως να φτιάξω, ω ναι, μια μινιατούρα τουαλέτα από ανακυκλώσιμα υλικά! Χρειάστηκα λοιπόν μια συσκευασία οδοντικό νήμα και ένα καπάκι με μεγάλη τρύπα, και έτοιμη ΚΑΙ η τουαλέτα μας! (αν είναι δυνατόν!!) Εντωμεταξύ, ο μικρός κάνει ότι τραβάει το καζανάκι ανοίγοντας το καπάκι από το οδοντικό νήμα και πατάει το ασημένιο αγκιστράκι! 

Και η ξενάγηση μας τελείωσε! Το κατεβάσαμε στο σαλόνι και το στήσαμε στο πιο φωτεινό σημείο για παιχνίδι. Προσωπικά, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα κουκλόσπιτα θεωρούνται κοριτσίστικα παιχνίδια , λες και τα αγόρια μένουν σε σπηλιές και όχι σε σπίτια με οικογένειες. Είναι απίστευτος ο τρόπος που χρησιμοποιεί την φαντασία του για το pretend play, και μπορείτε να μάθετε πολλά για την ψυχολογία του παιδιού παρακολουθώντας το παιχνίδι του. 

Εύχομαι σύντομα να δω πολλά όμορφα κουκλόσπιτα στο feed μου! Σας γλυκοφιλούμε!