Το κυνήγι των αυγών-egg Hunt είναι μια οικογενειακή παράδοση που κάνουμε χρόνια τώρα. Συνήθως καλούμε μόνο τα ξαδέλφια μας και μερικούς κοντινούς φίλους. Κατεβαίνουμε στο κήπο όπου έχω κρύψει αυγουλάκια σοκολατένια και τα παιδάκια ψάχνουν να τα βρουν! Μετά κάνουμε δραστηριότητες σχετικά με το Πάσχα, ή απλά...παίζουμε! Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να δείτε τα προηγούμενα egg Hunt μας εδώ, εδώ , εδώ και εδώ. (κοπιάστε κάθε ένα είναι διαφορετικό!)
Φέτος, το κυνήγι μας βρήκε σε περίοδο καραντίνας. Για μένα ήταν δεδομένο ότι θα το κάνω, ιδίως υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμα και αν ήταν μόνο για το μαϊμούδι. Έχουμε ωστόσο την τύχη να μένουμε στο ίδιο κτίριο με την αδελφή μου, οπότε θα είχαμε καλεσμένη και την βρωμουσα μας! Το ότι το διοργάνωνα μόνο για δύο άτομα δεν σήμαινε πως δεν θα έδινα ξανά τον καλύτερο εαυτό μου! Το μόνο αρνητικό είναι πως λόγω καραντίνας δεν είχα την ευχέρεια να αγοράσω λόγου χάρη άχυρα για τις φωλίτσες ή μερικά διακοσμητικά - έχω το κακό που πετάω εύκολα πράγματα και πέρσι ήταν η χρονιά που έκανα μεγάλο ξεσκαρτάρισμα σε αυτά τα διακοσμητικά μου που είχαν άλλωστε χαλάσει αρκετά με τα χρόνια. Όμως αυτό δεν με πτόησε, άλλωστε το πιο όμορφο στολίδι του κήπου μας είναι πλέον το δεντρόσπιτο μας, βρήκα την λύση σε όλα!
Πάμε λοιπόν να σας ξεναγήσω στο φετινό μας- καραντίνα edition που λέει και ο Μουτσινάς - κυνήγι αυγών!
Πρόσκληση δεν έστειλα στην βρωμούσα, το ομολογώ, (σοκ) μιας και ήμουν σε μετέωρη ψυχολογική κατάσταση. Την κάλεσα όμως προφορικά με την πιο ενθουσιώδη φωνή μου! Στόλισα το ασανσέρ με κάποια αυγά που είχαμε φτιάξει δύο χρόνια πριν όταν είχαμε ζωγραφίσει με πλάστη κουζίνας και με τζαμοκαθαριστή.
Στον κήπο δεν είχα πολλά πάρα μόνο δύο λαγουδάκια, ένα μικρό στεφανάκι και την μαγική πεταλούδα που είχαμε φτιάξει πέρσι, δείτε πως εδώ. Ζωγραφίσαμε και την ταμπέλα με τους κανόνες, έκρυψα τα αυγουλάκια συν μερικές όμορφες πασχαλίτσες για έξτρα πόντους και για άχυρα χρησιμοποίησα γκοφρέ πράσινο χαρτί!
Φέτος δεν τους ανέθεσα χρώμα ως συνήθως, όμως ζήτησα μόνο στις φωλίτσες να μοιράζονται μισά μισά τα αυγά. Στα υπόλοιπα ο κανόνας ήταν, όποιος προλάβει! Και το κυνήγι ξεκίνησε! Η αλήθεια είναι πως η βρωμούσα μοιραζόταν τις κρυψώνες πιο εύκολα από τον Δημήτρη Γεράσιμο και αυτό της στοίχισε στον τελικό απολογισμό! Σε γενικές γραμμές όμως νιώθω πως το απόλαυσαν πολύ διότι δεν είναι ανταγωνιστικά παιδιά από την φύση τους και έτσι δεν είχαν το επιπλέον άγχος να υπάρχουν άλλα παιδιά στην παρέα που είναι.
Είχα φροντίσει να έχω δύο μικρά δωράκια στο τέλος και για τα δύο παιδάκια! Η διασκέδαση συνεχίστηκε με άφθονο παιχνίδι στο δεντρόσπιτο! Μόλις δε, επιστρέψαμε σπίτι μας, μας περίμεναν έξω από την πόρτα μας πολλές εκπλήξεις από την Σουλτάνα και την βρωμούσα!
Ενώ ξεκίνησα με αρκετά πεσμένη διάθεση, εξελίχθηκε σε μια πολύ ξεχωριστή μέρα. Νιώσαμε και νιώσανε και τα παιδάκια μας λίγο φυσιολογικά. Με αφορμή αυτό το συναίσθημα θα τονίσω πόσο μα πόσο πιο σημαντικό από ποτέ, είναι φέτος να γιορτάσουμε το Πάσχα με τιμές και δόξες ακόμα και αν ήμαστε μόλις τρία άτομα. Άλλωστε μέσα σε αυτούς που κλείνει η πόρτα μας είναι ο πυρήνας του κόσμου μας, σωστά; Ε, αν αυτοί δεν αξίζουν ότι καλύτερο, τότε ποιος; Άλλωστε πρόκειται για μακράν την πιο σημαντική γιορτή της ορθοδοξίας μας- οφείλουμε να την τιμήσουμε ξεκινώντας αύριο κιόλας! Σας φιλώ γλυκά.
Φέτος, το κυνήγι μας βρήκε σε περίοδο καραντίνας. Για μένα ήταν δεδομένο ότι θα το κάνω, ιδίως υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμα και αν ήταν μόνο για το μαϊμούδι. Έχουμε ωστόσο την τύχη να μένουμε στο ίδιο κτίριο με την αδελφή μου, οπότε θα είχαμε καλεσμένη και την βρωμουσα μας! Το ότι το διοργάνωνα μόνο για δύο άτομα δεν σήμαινε πως δεν θα έδινα ξανά τον καλύτερο εαυτό μου! Το μόνο αρνητικό είναι πως λόγω καραντίνας δεν είχα την ευχέρεια να αγοράσω λόγου χάρη άχυρα για τις φωλίτσες ή μερικά διακοσμητικά - έχω το κακό που πετάω εύκολα πράγματα και πέρσι ήταν η χρονιά που έκανα μεγάλο ξεσκαρτάρισμα σε αυτά τα διακοσμητικά μου που είχαν άλλωστε χαλάσει αρκετά με τα χρόνια. Όμως αυτό δεν με πτόησε, άλλωστε το πιο όμορφο στολίδι του κήπου μας είναι πλέον το δεντρόσπιτο μας, βρήκα την λύση σε όλα!
Πάμε λοιπόν να σας ξεναγήσω στο φετινό μας- καραντίνα edition που λέει και ο Μουτσινάς - κυνήγι αυγών!
Πρόσκληση δεν έστειλα στην βρωμούσα, το ομολογώ, (σοκ) μιας και ήμουν σε μετέωρη ψυχολογική κατάσταση. Την κάλεσα όμως προφορικά με την πιο ενθουσιώδη φωνή μου! Στόλισα το ασανσέρ με κάποια αυγά που είχαμε φτιάξει δύο χρόνια πριν όταν είχαμε ζωγραφίσει με πλάστη κουζίνας και με τζαμοκαθαριστή.
Στον κήπο δεν είχα πολλά πάρα μόνο δύο λαγουδάκια, ένα μικρό στεφανάκι και την μαγική πεταλούδα που είχαμε φτιάξει πέρσι, δείτε πως εδώ. Ζωγραφίσαμε και την ταμπέλα με τους κανόνες, έκρυψα τα αυγουλάκια συν μερικές όμορφες πασχαλίτσες για έξτρα πόντους και για άχυρα χρησιμοποίησα γκοφρέ πράσινο χαρτί!
Φέτος δεν τους ανέθεσα χρώμα ως συνήθως, όμως ζήτησα μόνο στις φωλίτσες να μοιράζονται μισά μισά τα αυγά. Στα υπόλοιπα ο κανόνας ήταν, όποιος προλάβει! Και το κυνήγι ξεκίνησε! Η αλήθεια είναι πως η βρωμούσα μοιραζόταν τις κρυψώνες πιο εύκολα από τον Δημήτρη Γεράσιμο και αυτό της στοίχισε στον τελικό απολογισμό! Σε γενικές γραμμές όμως νιώθω πως το απόλαυσαν πολύ διότι δεν είναι ανταγωνιστικά παιδιά από την φύση τους και έτσι δεν είχαν το επιπλέον άγχος να υπάρχουν άλλα παιδιά στην παρέα που είναι.
Είχα φροντίσει να έχω δύο μικρά δωράκια στο τέλος και για τα δύο παιδάκια! Η διασκέδαση συνεχίστηκε με άφθονο παιχνίδι στο δεντρόσπιτο! Μόλις δε, επιστρέψαμε σπίτι μας, μας περίμεναν έξω από την πόρτα μας πολλές εκπλήξεις από την Σουλτάνα και την βρωμούσα!
Ενώ ξεκίνησα με αρκετά πεσμένη διάθεση, εξελίχθηκε σε μια πολύ ξεχωριστή μέρα. Νιώσαμε και νιώσανε και τα παιδάκια μας λίγο φυσιολογικά. Με αφορμή αυτό το συναίσθημα θα τονίσω πόσο μα πόσο πιο σημαντικό από ποτέ, είναι φέτος να γιορτάσουμε το Πάσχα με τιμές και δόξες ακόμα και αν ήμαστε μόλις τρία άτομα. Άλλωστε μέσα σε αυτούς που κλείνει η πόρτα μας είναι ο πυρήνας του κόσμου μας, σωστά; Ε, αν αυτοί δεν αξίζουν ότι καλύτερο, τότε ποιος; Άλλωστε πρόκειται για μακράν την πιο σημαντική γιορτή της ορθοδοξίας μας- οφείλουμε να την τιμήσουμε ξεκινώντας αύριο κιόλας! Σας φιλώ γλυκά.
Και του χρόνου Γιάννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!
Διαγραφή