Εύκολα και εγγυημένα πασχαλινά τσουρέκια! (Αργυρώ Μπαρμπαρίγου)

Αγαπώ τα τσουρέκια... Πολύ... 

Ίσως επειδή η μητέρα μου τα έφτιαχνε όταν ήμουν παιδί στο επαγγελματικό ζυμωτήρι στο μαγαζί και έβαζε τόσο μεγάλη δόση που γέμιζε τους πάγκους όλους, τα τύλιγε με προσοχή αφού κρύωναν σε μεμβράνη και τα μοίραζε σε όποιον μπορούσα να φανταστώ. Το μαγαζί μοσχομύριζε μαχλέπι και μαστίχα, το ίδιο και το σπίτι μας όπου περίμενα με αγωνία την Κυριακή του Πάσχα για να βουτήξω επιτέλους το πολυπόθητο τσουρέκι στο γάλα μου... 

Ίσως επειδή χρόνια τώρα το τσουρέκι είναι από τα αγαπημένα πρωινά του πατέρα μου... 

Δεν ξέρω. Πάντως τα λατρεύω και από όταν έμεινα μόνη μου ξεκίνησα τις προσπάθειες να φτιάξω τα δικά μου. Άρχισα με την συνταγή της μητέρας μου, που όσο και αν τήρησα τις οδηγίες κατά γράμμα, δεν μου πέτυχαν τόσο αφού δεν βγήκαν αφράτα. Τώρα πια ξέρω πως φταίει που δεν είχα μίξερ και τα ζύμωσα στο χέρι, (πόσο καλά να ζυμώσει μια αρχάρια στο χέρι ζύμη τσουρεκιού;), όμως πληγώθηκα τόσο πολύ που δεν ξαναδοκίμασα τη συνταγή της. 

Έπειτα δοκίμασα κάνα δυο συνταγές ακόμα, τα ίδια. Απελπίστηκα, μου έτυχαν και οι εγκυμοσύνες, τα παράτησα... Πέρσι όμως με το μαιμουδάκι να βιώνει το πρώτο του Πάσχα δεν υπήρχε περίπτωση να μην φτιάξω τσουρέκια. Ρώτησα πολλούς μέχρι που τελικά το γλυκό Κατερινάκι μου έδωσε την συνταγή της Αργυρώς και μου εγγυήθηκε επιτυχία!! Και έτσι και έγινε!! Για πρώτη φορά ζύμωσα τα τσουρεκάκια μου και ήταν απλά τέλεια! Θα τα ξανακάνω και φέτος φυσικά! Προς το παρόν απολαύστε τις φωτογραφίες από πέρσι και αποθηκεύσετε και εσείς τη συνταγή της Μπαρμπαρίγου που θα βρείτε εδώ. 

Tips δεν υπάρχουν. Ακολούθησα τη συνταγή κατά γράμμα και σταύρωνα και κάθε φορά το ζυμάρι μου! (όταν το ζύμωνα, όταν το έπλαθα, όταν το έψηνα!) Όπως πάντα-έφτιαξα διπλή δόση μιας και μου αρέσει να μοιράζω και εγώ όλα αυτά τα καλούδια! Ανυπομονώ να μυρίσει και πάλι το σπίτι Πάσχα. Μμμ... άραγε τι αμπαλάζ να κάνω φέτος;;; 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

Νηστίσιμα τρουφάκια σοκολάτας- πανεύκολα και πεντανόστιμα!

Μπορεί να ξεκινήσαμε τη νηστεία δυναμικά, μα η αλήθεια είναι πως ο Παναγιώτης το θέλει το γλυκάκι του κάθε μέρα. Στην προσπάθεια μου να του τονώσω την διάθεση, έψαξα σε ένα βιβλίο συνταγών που μου έδωσε η μητέρα μου για τη Σαρακοστή και έπεσα πάνω σε νηστίσιμα τρουφάκια σοκολάτας! Αυτό ήταν! Η τέλεια επιλογή για το γλυκατζούλικο άλλο μου 'εγώ'. (αυτό που γουργουρίζει!) 

Είναι εξαιρετικά απλά. 

Υλικά: 

200 γρ μαργαρίνη

125 γρ κακάο

250 γρ ζάχαρη

250 γρ φρυγανιές

200 γρ τρούφα

λίγο κονιάκ

προαιρετικά 1 ποτήρι καρύδια ή αμύγδαλα

Εκτέλεση: 

Χτυπάω στο φτερό στο μίξερ τη ζάχαρη, το βούτυρο και το κακάο για αρκετή ώρα να ομογενοποιηθούν. Σπάω τις φρυγανιές σε πολύ μικρά κομματάκια, προσθέτω και ανακατεύω μέχρι να ενωθούν. Βουτάω τα χέρια μου σε κονιάκ,  φτιάχνω στρογγυλά μπαλάκια και τα τυλίγω στη τρούφα. Έτοιμα! 

Τώρα τα καθιερωμένα tips μου! 

• Το βούτυρο καλό είναι να είναι σε θερμοκρασία δωματίου και κομμένο σε κυβάκια. 
• Εγώ τις φρυγανιές τις έκανα εντελώς τρίμματα στο multi και πάλι μια χαρά βγήκαν. Αν ωστόσο πάρετε έτοιμη τριμμένη φρυγανιά, θα χρειαστείτε λιγότερο από 250 γρ. (περίπου 200)
• Επειδή δεν είχα κονιάκ, και δεν έβαλα και καρύδια ώστε να μπορεί να φάει και το μαιμούδι, έβαλα λικέρ καρυδιού και του ταιριάζει πολύ. Ωστόσο το κονιάκ το αγαπώ και θεωρώ πως είναι το ιδανικό ταίριασμα. 
• Η τρούφα δεν κολλάει τόοσο εύκολα, να είστε προετοιμασμένες ψυχολογικά! Μια πιο εύκολη λύση αν σας αρέσουν οι γλυκόπικρες γεύσεις είναι να καλύψετε με κακάο, ή ακόμα και με ινδική καρύδα. 
• Η συνταγή βγάζει 35 τμχ σε μέγεθος καρυδιού.

Καλή επιτυχία! 

Τη συνταγή την βρήκα στο βιβλίο "Η φιλοξενία του Αβραάμ Νηστίσιμες Συνταγές" της Ευφροσύνης Α. Γρηγοριάδου- Βακιρτζόγλου 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

Τα pancakes μπανάνας της Ελπίδας με 3 μόνο υλικά!!

Τα pancakes απλά τα λατρεύω! Λατρεύω και τις μπανάνες! Όταν είδα λοιπόν την ανάρτηση της Ελπίδας για εύκολα pancakes μπανάνας με 3 μόνο υλικά ξετρελάθηκα! Την επόμενη κιόλας μέρα τα δοκίμασα! 

Το αποτέλεσμα;; Υπέροχα και πεντανόστιμα pancakes που γίνονται πραγματικά πολύ εύκολα, χωρίς ίχνος ζάχαρης, ιδανικά για τα μικράκια μας αλλά και για μανούλες σαν και εμένα που βρίσκονται σε δίαιτα... (σνιφ, κλαψ, λυγμ!) 

Τη συνταγή της Ελπίδας θα την βρείτε εδώ. Το μόνο που έκανα διαφορετικό είναι που έβαλα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του για να γίνουν πιο αφράτες- και πράγματι βοήθησε! Κατά τα άλλα "πέταξα" κυριολεκτικά όλα τα υλικά στο multi και είχα έτοιμο τον χυλό μου! 

Είναι πράγματι πολύ νόστιμα ακόμα και εντελώς σκέτα! Εγώ δε που λατρεύω και το φυστικοβούτυρο, (και το φυστικοβούτυρο λατρεύει την μπανάνα!), τα "ζευγάρωσα" και τους πήγαινε πολύ! Γενικώς ξετρελαθήκαμε οικογενειακώς! (το μαιμουδάκι μετατράπηκε σε πυρανγχάκι!!) 

Δοκιμάστε τες και δεν θα χάσετε! 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

Φτιάξτε χορτόπιτα με δικό σας φύλλο... δεν είναι τόσο δύσκολο!

Κι όμως δεν είναι! Θέληση να έχετε και θετική διάθεση! Και η γεύση δεν συγκρίνεται! Άπαξ και μάθετε να φτιάχνετε το δικό σας φύλλο, δεν θα επιστρέψετε πότε ξανά στο αγοραστό.  Η συνταγή είναι εμπνευσμένη από την σπανακόπιτα της γιαγιάς μου- λατρεμένη γεύση των παιδικών μου χρόνων- ενώ τα tips που με βοήθησαν στο να φτιάχνω τελικά απίστευτη σπανακόπιτα, είναι της πεθεράς μου και του πιο αυστηρού κριτή μου, του πατέρα μου. 

Υλικά για το φύλλο: (για ένα αρκετά μεγάλο ταψί ή δύο κανονικά) 

Μισό κιλό αλεύρι για όλες της χρήσεις

300 γρ. Κίτρινο ψιλό αλεύρι

200 γρ. Καλαμποκάλευρο

11/2 κούπα νερό

1/2 κούπα ελαιόλαδο

1 κουταλιά της σούπας ξύδι

1 κουταλάκι αλάτι 

Για τη γέμιση: 

2 κιλά σπανάκι καθαρισμένο και πλυμένο 

ένα γενναίο ματσάκι μυρώνια, καυκαλήθρες και ότι άλλα αρωματικά χόρτα βρείτε 

4-5 κρεμμυδάκια φρέσκα καθαρισμένα και πλυμένα

2 πράσα καθαρισμένα και πλυμένα (μόνο το άσπρο τμήμα τους)

μισό ματσάκι άνηθο πλυμένο και ψιλοκομμένο 

αλάτι/πιπέρι

1 χούφτα ρύζι νυχάκι 

λάδι για το άλειμμα των φύλλων και νισεστέ (Κορν φλαουρ) για το άνοιγμα των φύλλων. Πιστέψτε με κάνει τη διαφορά, tip από πεθερά ΒορειοΕλλαδίτισσας φίλης. 

Εκτέλεση:

Προθερμαίνω τον φούρνο στους 180-200 βαθμούς. 

Σε μια λεκάνη ρίχνω το αλεύρι, κάνω μια μικρή λακκούβα στη μέση και προσθέτω το νερό, το λάδι, το ξύδι, το αλάτι και ζυμώνω μέχρι να γίνει μαι ζύμη όχι πολύ σφιχτή. Αν χρειαστεί προσθέτω λίγο νερό ακόμα. Εναλλακτικά, βάζω τα υλικά στο μίξερ με το εξάρτημα για ζύμωμα και ζυμώνω για λίγα λεπτά σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι η ζύμη να ξεκολλήσει από τα τοιχώματα και να είναι μια μάζα στον γάντζο του μίξερ. Σκεπάζω με πετσέτα και αφήνω μέχρι να ετοιμάσω τη γέμιση. 

Κόβω, όχι πολύ λεπτά, το σπανάκι, (το σπανάκι εγώ το κόβω με τα χέρια) τα μυρώνια, τις καυκαλίθρες, τα κρεμμυδάκια, και το πράσο και τα τοποθετώ και αυτά σε μια λεκάνη. Προσθέτω το ψιλοκομμένο άνηθο, το πιπέρι και το ρύζι. Το αλάτι το αφήνω για τη στιγμή πριν τοποθετήσω τη γέμιση στο ταψί, αλλιώς μέχρι να ανοίξω τα πρώτα φύλλα, θα μου βγάλει το αλάτι τα υγρά από τα χόρτα και δεν το θέλω. 

Επιστρέφω στο ζυμάρι μου. Κόβω τη ζύμη σε 4 μέρη, τα δυο μεγαλύτερα και τα δυο μικρότερα και φτιάχνω τέσσερα μπαλάκια. Τα δυο μεγαλύτερα θα τα χρησιμοποιήσω για τα κάτω φύλλα. Ρίχνω μπόλικο νισεστέ στην επιφάνεια που θα ανοίξω το φύλλο και με αργές κινήσεις ανοίγω το φύλλο, προσθέτοντας κάθε τόσο και άλλο νισεστέ και αλλάζοντας πλευρά στο ζυμάρι μας όσο πιο συχνά γίνεται- τουλάχιστον στην αρχή για να πάρει πιο σωστό κυκλικό σχήμα. (στο μεταξύ τα υπόλοιπα μπαλάκια να είναι σκεπασμένα με τη πετσέτα μην "στεγνώσουν")

Το μυστικό είναι... να μην τρελαίνεστε αν δεν είναι ολοστρόγγυλο ή ομοιόμορφο ή ακόμα και αν τρυπήσει λιγάκι. ("μπαλώνεται" πανεύκολα!)Το θέμα είναι να καλύπτει το ταψί- τα δυο κάτω πρέπει να υπολογίσουμε να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να καλύψουν τα τοιχώματα του ταψιού και να περισσέψει και λίγο για να σκεπάσουμε στις άκρες. Μόνο αυτό είναι το μυστικό!

Καλύπτω λοιπόν το ταψί με τα δυο κάτω φύλλα τα οποία αλείφω και με λάδι και προσθέτω την γέμιση- αφού βάλω και το αλάτι! (μην ξεχάσετε το αλάτι!) Ανοίγω και τα άλλα δυο φύλλα με τον ίδιο τρόπο, καλύπτω, περνάω τον πλάστη πάνω από τα τοιχώματα του ταψιού ώστε να κοπεί το ζυμάρι που περισσεύει  γυρίζω τη ζύμη που περίσσεψε και "σφραγίζω" καλά την σπανακόπιτα. Λαδώνω και χαράσσω αρκετά καλά τα κομμάτια. Ψήνω στους 180 βαθμούς στον αέρα για περίπου 40 με 45 λεπτά. 

Όταν βγει από το φούρνο, πασπαλίζω με λίγο νεράκι ή λίγο ακόμα λάδι, σκεπάζω με μια πετσέτα και αφήνω να ξεκουραστεί πριν την σερβίρω! (αν αντέξετε να περιμένετε!!) 

Τώρα τα tips μας φυσικά! 

• Δεν παραγεμίζω τη πίτα με γέμιση όσο και αν μπαίνω στον πειρασμό. Η κλασσική παραδοσιακή πίτα επιτάσσει να είναι λεπτή! Υπολογίστε πως τα χορταρικά θα μειωθούν στο μισό σε όγκο μόλις ψηθούν- εγώ βάζω περίπου 31/2 δάχτυλα γέμιση. 
• Αν σας περισσέψει γέμιση φτιάξτε ωραιότατο σπανακόρυζο ή και μια άκρως χωριάτικη φασολάδα! (ναι, ναι με χορταρικά! Απλά θεϊκή!) 
• Ότι ζύμη μας περισσέψει δεν την πετάμε, την φυλάμε σε διάφανη μεμβράνη στο ψυγείο και φτιάχνουμε την επομένη ωραιότατα και νοστιμότατα τηγανόψωμα, είτε με ζάχαρη, είτε με μέλι και κανέλα! 
• Δεν τσιγκουνευόμαστε το λάδι, η πίτα "διψάει" και θέλει το λαδάκι της. Μην το φοβάστε. 
• Εάν δεν σας αρέσει το ρύζι μπορείτε να βάλετε λίγο σιμιγδάλι ή φρυγανιά τριμμένη, ή και τραχανά μαθαίνω ότι βάζουν βόρεια, κάτι θέλει ωστόσο για να πιει τα νερά που θα βγάλουν τα χόρτα. Κάποιες νοικοκυρές τα τσιγαρίζουν από πριν για να αποφύγουν αυτή τη διαδικασία. 
• Εγώ δεν βάζω φέτα μιας και ο Παναγιώτης δεν την τρώει και μου αρέσει πλέον περισσότερο σκέτη, ωστόσο μπορείτε φυσικά αν θέλετε να βάλετε τρίμματα φέτας- θα χρειαστείτε περίπου μισό κιλό- προσέξτε το αλάτι όμως αν βάλετε φέτα. 
• Ο ιδανικός πλάστης είναι ο λεπτός και μακρύς. Μπορείτε και με τον κλασσικό εγώ όμως θα προτιμούσα ακόμα και ένα καθαρό καινούργιο σκουπόξυλο, (ναι- ναι!), πιο καλά και εύκολα θα το ανοίξετε το φύλλο έτσι. 
• Για να μεταφέρω το φύλλο στο ταψί, πασπαλίζω με νισεστέ και αρχίζω και τυλίγω όλο το φύλλο στον πλάστη από την άκρη. Μόλις είμαι πάνω από το ταψί, με την βοήθεια του πλάστη, αρχίζω και ξετυλίγω.
• Τέλος, όσον αφορά το αλεύρι. Η συγκεκριμένη συνταγή μπορεί να γίνει και ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ με αλεύρι για όλες τις χρήσεις, χωρίς το κίτρινο και το καλαμποκάλευρο, και πάλι πεντανόστιμη θα είναι. Πιστέψτε με όμως, είναι αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά. Μου πήρε χρόνια να θυμηθώ και να αναπαράγω ότι ακριβώς έκανε η γιαγιουλα μου, μα τα κατάφερα! 

Σίγουρα δεν είναι τοοόσο εύκολο όσο να αγοράζεις έτοιμο φύλλο, μα πιστέψτε με. Η γεύση δεν συγκρίνεται. Και άπαξ και φάτε το δικό σας φύλλο και δείτε πόσο πιο νόστιμο, οικονομικό και τελικά σχετικά εύκολο είναι, δεν θα αγοράσετε φύλλο ποτέ ξανά! 

Καλή επιτυχία! 

Η βασιλόπιτα μας για το 2015!

Την Βασιλόπιτα την λατρεύω. Είναι πολύ του γούστου μου. Κέικ, γεύση βανίλια- πορτοκάλι, παραδοσιακό βούτυρο, δεν έχω καλύτερο! Για χρόνια έφτιαχνα τη συνταγή της καλής μου Kellou (!) και ήταν απλά απίθανη! Συνταγή για μεγάλο ταψί, πολλά πολλά αυγά, απίστευτη γεύση όπως ακριβώς μου αρέσει! 

Τα δυο τελευταία χρόνια όμως δεν μου πετυχαίνει... Δεν ξέρω γιατί πραγματικά,  (έχω μια θεωρία μα ο Παναγιώτης με κοροϊδεύει πως δεν φταίει αυτό...),  μου πετύχαινε σερί για 5 χρόνια! Μάλιστα μια χρονιά αφού απέτυχε, έφτιαξα και δεύτερη από την απελπισία μου και πάλι δεν πέτυχε. (βούλιαξε θεαματικά στην μέση και δεν ψήθηκε σχεδόν καθόλου) 

Όταν είδα λοιπόν τη συνταγή της Ελεάννας στο Eleanna's Diary Blog που έχουν από τον παππού της, σκέφτηκα να την δοκιμάσω. Έπειτα είδα την απίστευτη ιδέα για το styling της Βασιλόπιτας από το Ανθομέλι και ήρθε και έδεσε! 

Την συνταγή της Ελεάννας θα της βρείτε εδώ ενώ την ιδέα από το Ανθομέλι εδώ.  Το μόνο εξτρά που έκανα εγώ, (από τον φόβο μου!), ήταν να χτυπήσω χωριστά τα ασπράδια μαρέγκα και να τα προσθέσω στο τέλος ενώ κοσκίνισα και το αλεύρι πριν το προσθέσω στο μείγμα. Ξέχασα όμως η χαζοβιόλα να λιώσω το βούτυρο, ελπίζω να μην έπαιξε ρόλο στο αποτέλεσμα. Την έβαλα σε μεγαλύτερο ταψί από όσο χρειαζόταν μιας και δεν είχα το σωστό και στο αμέσως μικρότερο θα φούσκωνε πολύ και δεν το θέλω αυτό στην βασιλόπιτα- οπτικά είναι λίγο πιο λεπτή, μυρίζει όμως υπέροχα- ελπίζω να είναι εξίσου γευστική. 

Όσο για το styling αλα γιαγιά απλά το λάτρεψα. Καλό είναι να έχεις βοήθεια όταν βγάζεις το σεμεδάκι για να αποφύγεις τις κακοτοπιές, εμένα με βοήθησε ο Παναγιώτης και το αποτέλεσμα μας άρεσε πάρα πολύ- ακόμα και το μαιμουδάκι μου ζητάει συνεχώς να τον σηκώσω για να την δει! 

Άντε και του χρόνου γλυκές μανούλες! 

Απίθανα Χριστουγεννιάτικα Μπισκότα!

Χριστουγεννιάτικα μπισκότα φτιάχνω συστηματικά κάθε χρόνο από τότε που άρχισα να ζω μόνη μου. (κοντεύει πια δεκαετία!!!). Μάλιστα τη πρώτη χρονιά κάλεσα τις φίλες μου να τα κάνουμε μαζί για πλάκα, μα σαν γνήσια και ψυχασθενική Monica που είμαι, κατέληξα να τα κάνω μόνη μου αφού καμία δεν τα έκανε ομοιόμορφα και όπως είχα φανταστεί! (Μην φοβάστε, δεν σκοτίστηκαν, μια χαρά πέρασαν με καφεδάκι και μπισκοτάκια και εμένα να τρέχω για όλα!!) Το θέμα είναι πως έχω δοκιμάσει 2-3 συνταγές χωρίς καμία να με έχει ενθουσιάσει ιδιαιτέρως- ούτε από γεύση, ούτε στη λειτουργικότητα της. 

Την συνταγή για τα φετινά μου μπισκότα την έχω σταμπάρει από πέρσι , (χεχε) και είναι αυτή εδώ από τη γλυκιά Ολίβια και το eimai mama. Ήμουν λίγο διστακτική μιας και φοβάμαι λίγο τις τοοοσο απλές συνταγές. Όμως έχω εμπιστοσύνη στην Ολίβια και μου έχουν πετύχει και άλλες δυο συνταγές τέτοιου τύπου και έτσι το πήρα απόφαση! Και για μια ακόμη φορά δικαιώθηκα! Είναι απλή, πετυχημένη και νόστιμη! Και είναι μια ζύμη που "σηκώνει" διακόσμηση μιας και είναι ουδέτερη και λίιιγο άγλυκη οπότε δένει υπέροχα με κουβερτούρα, royal icing και ζαχαρόπαστα.

Εμένα μου βγήκαν πολλά τεμάχια- τεράστια διαφορά από την Ολίβια- όμως σίγουρα τα έκανε μεγαλύτερα, το καταλαβαίνω και από το χρόνο ψησίματος που προτείνει. Στα απλά που δεν χρωμάτισα βγήκαν 100 τεμάχια και στα χρωματιστά πάλι 100! (έκανα διπλή δόση)

 Να λοιπόν τι έκανα εγώ με την αρχική συνταγή. 

Έβαλα όλα τα υλικά όπως ακριβώς λέει, χρειάστηκα όμως αρκετά παραπάνω αλεύρι. Η ζύμη είναι αρκετά κολλώδης μα μην σας τρομάζει. Υποθέτω πως μπορείτε να την βάλετε ψυγείο να σφίξει για να μπορείτε να την δουλέψετε καλύτερα, μα εγώ δεν το έκανα και μια χαρά μου βγήκαν. Ενώ λοιπόν ξεκίνησα να πλάθω τα μπισκότα όπως ακριβώς και η Ολίβια, μου ήρθε στο μυαλό η ανάρτηση της χρυσοχέρας Ελπίδας από το Two Boys and Hope για τα Red Velvet μπισκότα της. Και εμπνεύστηκα. Έφτασα από το ντουλάπι τα χρώματα ζαχαροπλαστικής, (πάντα με χρώματα πάστας Wilton που εγώ βρίσκω στο Πάστα Φλώρα), και άρχισε ο κακός χαμός. Τα χρώματα δεν τα τσιγκουνεύτηκα, όμως βοήθησε και η ζύμη που ήταν κίτρινη και βγήκαν πολύ εντυπωσιακά! Έσφιξε λίγο η ζύμη αλλά όχι τόσο που να μην ήταν καλό το αποτέλεσμα ή να μην μπορείς να την δουλέψεις. Έπαιρνα λίγη, λίγη ζύμη την άνοιγα με τον πλάστη σε πάχος περίπου 2 εκατοστών και έκοβα με τα κουπ- πατ μου! Εάν δυσκολευτείτε να ξεκολλήσετε τα σχήματα, μην ταράζεστε. Πάρτε ένα μαχαίρι βουτύρου και βοηθήστε τα λίγο, ανασηκώνοντας την άκρη. Έκανα μόνο 2 χρώματα, μετά κουράστηκα- θέλει αρκετό ζύμωμα για να καλύψει ομοιόμορφα το χρώμα- και συνέχισα τα "κοψίματα' με τα κουπ πατ μέχρι να τελειώσει η ζύμη. Τοποθέτησα σε λαδόκολλα- πάντα- και έψησα μόνο 10 λεπτάκια το κάθε ταψί. (αποφύγετε να βάλετε διαφορετικού μεγέθους μπισκότα μαζί γιατί θα ψηθούν σε διαφορετικό χρόνο.)

Αφού κρύωσαν, άρχισε το διασκεδαστικό κομμάτι-  αυτό της διακόσμησης! Τα σπιτάκια, τις κάλτσες του Άγιου Βασίλη και τα μπαστουνάκια, τα βούτηξα τα μισά σε λιωμένη κουβερτούρα και έπειτα πασπάλισα με πολύχρωμα sprinkles. Τις χιονονιφάδες,  τα αγοράκια/κοριτσάκια και τα καταπράσινα δεντράκια μου τα στόλισα με royal icing. 

Συνταγή για Royal Icing: (και αυτή από την Ελπίδα)

Υλικά:

400 γρ ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη (μπορεί και 500)

1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμόνι

2 ασπράδια

άρωμα λεμόνι

Εκτέλεση:

Χτυπάω για ένα λεπτό τα ασπράδια με το λεμόνι και το άρωμα. Μετά προσθέτω κουταλιά κουταλιά την άχνη μέχρι να γίνει σαν κρέμα. Πρέπει να είναι αρκετά σφιχτή για να μην τρέχει αλλά όχι τόσο που να μην μπορείς να την απλώσεις. Βάζω σε κορνέ και δημιουργώ! 

Τα δε κόκκινα μπισκοτάκια τα γέμισα με την απίθανη και πραγματικά πεντανόστιμη κρέμα της , (ποιας άλλης;), Ελπίδας από τα Red Velvet μπισκότα της. Στην αρχή τα είχα πλάσει στο χέρι και ναι μεν είναι λίγο πιο λαχταριστά- εμφανισιακά- όμως τα επόμενα που έκοψα με κουπ- πατ έκατσαν καλύτερα με την κρέμα. Όπως και να έχει θα τα φάνε!!)(Προσοχή, δεν είναι τα αυτούσια Red Velvet  μόνο η γέμιση είναι) 

Τα περισσότερα από αυτά μπήκαν σε πακετάκια για να τα χαρίσω σε φίλους και οικογένεια. 

Η αλήθεια είναι πως κουράστηκα πολύ... Όμως το διασκέδασα ταυτόχρονα πολύ. Τρελαίνομαι να δημιουργώ, μα πιο πολύ τρελαίνομαι να βλέπω τη χαρά όταν τα μοιράζω και να ακούω αυτό το "μπράβο".... Πολύ μου αρέσει, ψέμματα να πω; 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

Οι κουραμπιέδες της γιαγιάς μου... Οι πιο αφράτοι και βουτυράτοι κουραμπιέδες που έχετε φάει ποτέ!

Λατρεύω τους κουραμπιέδες της γιαγιάς μου και δεν αλλάζω τη συνταγή για καμία άλλη! Είναι εύκολοι, πεντανόστιμοι, βουτυράτοι και τόσο μα τόσο αφράτοι που απλά λιώνουν στο στόμα. 

Υλικά: 

1 ποτήρι βούτυρο παραδοσιακό ( αιγοπρόβειο)
1 ποτήρι ελαιόλαδο
200 γρ. αμύγδαλα (ανάλατα, ξασπρισμένα, καβουρδισμένα και κομμένα στα τρία) 
2 βανίλιες
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1 φλιτζάνι του τσαγιού αλισίβα (προαιρετικά)
1 φλιτζάνι του τσαγιού είτε ούζο είτε λικέρ μαστίχας (ιδανικά μαστίχα)
1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη άχνη
1 κιλό αλεύρι-περίπου

Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα

Εκτέλεση: 

Για την αλισίβα: 

Παίρνουμε μια κουταλιά της σούπας στάχτη από ξύλα. Προσθέτουμε ένα φλιτζάνι του τσαγιού νερό και την αφήνουμε να πάρει βράση. Σουρώνουμε σε τούλι δυο και τρεις φορές. (Το ξέρω πως πολλές θα διστάσετε να βάλετε αλισίβα στους κουραμπιέδες. Η γιαγιά μου πάντως ισχυρίζεται πως αυτή είναι που κάνει τους κουραμπιέδες τόοοοσο αφράτους. Δεν έχω φτιάξει ποτέ χωρίς αλισίβα για να διαπιστώσω του λόγου το αληθές, μα τόσα χρόνια που τους τρώω έτσι δεν έχω πάθει απολύτως τίποτα! Ωστόσο, δεν είναι φυσικά απαραίτητο αν δεν νιώθετε άνετα με κάτι τέτοιο. )

Για τα αμύγδαλα: 

Αγοράζουμε ανάλατα αμύγδαλα με τη φλούδα τους. Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με νερό και τα αφήνουμε να πάρουν μια βράση. Έπειτα με το χέρι μας, τραβάμε τη φλούδα, βγαίνει πολύ εύκολα. Τα απλώνουμε σε ταψί και τα αφήνουμε ένα βράδυ να στεγνώσουν καλά. Την επομένη τα κόβουμε στα τρία ή όσο μικρά επιθυμούμε. Τα καβουρδίζουμε ελάχιστα σε αντικολλητικό τηγάνι, ίσα να χρυσίσουν. (Φέτος δεν έβαλα αμύγδαλα στους κουραμπιέδες για να φάει και το μαιμουδάκι και είναι απίστευτα νόστιμοι και πάλι. 

Για τους κουραμπιέδες: 

Χτυπάω καλά στο μίξερ στο φτερό και σε μεσαία ταχύτητα το λάδι, το βούτυρο και την ζάχαρη άχνη μέχρι να αφρατέψουν. (είναι λίγη η ζάχαρη μην φανταστείτε πως θα 'φουσκώσει' το μείγμα, απλά θα διογκωθεί και θα ασπρίσει λίγο). Συνεχίζω στο χέρι και προσθέτω τη μίση ποσότητα της σουρωμένης αλισίβας, το ποτό, τις βανίλιες, το baking και τα αμύγδαλα. Τέλος το αλεύρι σταδιακά ενώ ζυμώνω. Θέλουμε μια ζύμη αφράτη και μαλακή, μην ζυμώσετε για πολύ ώρα γιατί όπως και το μελομακάρονο έτσι και ο κουραμπιές σφίγγει αν τον "κουράσουμε" με πολύ ζύμωμα. 

Πλάθω σε ότι σχήμα θέλω, όχι πολύ μεγάλους -υπολογίζω ωστόσο πως δεν φουσκώνουν πολύ- τοποθετώ σε λαδόκολλα και ψήνω στους 180 βαθμού στη μεσαία σχάρα για περίπου 10-15 λεπτά, ανάλογα το μέγεθος- ίσα μέχρι να χρυσίσουν. 

Για να τους αχνίσω, αχνίζω πρώτα πάνω σε μια λαδόκολλα. τους τοποθετώ και μετά αχνίζω καλά και από πάνω. Ξαναάχνίζω όταν τους τοποθετώ στην τελική πιατέλα σερβιρίσματος. (Φέτος δεν τους άχνισα πολύ και για το παιδί μα μπας και γλυτώσουμε και καμία θερμίδα!)

Καλή επιτυχία!

• Τα υλικά αυτά κάνουν για περίπου 50 κουραμπιέδες μπουκίτσες. Φέτος έφτιαξα δυο δόσεις για να μου δώσουν 100 τεμάχια- μπουκίτσες,  αφού μοιράζω τους περισσότερους. Άλλες χρονιές που κάνω το κλασσικό μισοφέγγαρο που μου έμαθε η γιαγιά μου, η διπλή δόση μου βγάζει περίπου 70 τμχ. )
• Επειδή είναι όντως οι πιο αφράτοι κουραμπιέδες που έχετε φάει ποτέ- να τους χειρίζεστε στις "μετακινήσεις" από ταψί σε ταψί για τα "διαδικαστικά" με προσοχή γιατί πραγματικά διαλύονται στο χέρι.
• Γνωρίζω πως το παραδοσιακό βούτυρο δεν αρέσει σε όλους λόγω της έντονης γεύσης του. Παρόλο που για μένα είναι απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία τους- δεν είναι απαραίτητο να το χρησιμοποιήσετε αν δεν σας αρέσει. Μπορείτε να βάλετε απλά βούτυρο αγελάδος ή και Βιτάμ. 

Το ημερολόγιο μιας μαμάς

Υπέροχα καραμελωμένα μήλα- -μπορείς και μόνη σου!

Καραμελωμένο μήλο δεν έχω φάει ποτέ μου- μα δεν είμαι και τόσο γλυκατζού. Η αδελφή μου όμως απλά τρελαίνεται. Στο bridal shower της, είχα παραγγείλει μιας και ήμουν 71/2 μηνών έγκυος, αυτή όμως τη φορά για το baby shower της ήθελα να δοκιμάσω να φτιάξω μόνη μου. 

Και δικαιώθηκα! Όχι μόνο απόλαυσα πάααρα πολύ τη διαδικασία, μα μου βγήκε τελικά πολύ πιο οικονομικό από το να τα αγόραζα. 68 ευρώ θα πλήρωνα για 45 τεμάχια, τη στιγμή που εμένα μου κόστισε- μαζί με όλα τα υλικά και τα σακουλάκια συσκευασίας- μόλις 20 ευρώ! (και μου περίσσεψε και υλικό για 4 χειροποίητα γλειφιτζούρια!). 

Την συνταγή την βρήκα στο Είμαι παιδί και αρχικά είναι του Στέλιου Παρλιάρου. Είναι πράγματι εξαιρετικά εύκολο, πιο πολύ ταλαιπωρήθηκα να τα συσκευάσω μετά, παρά να καραμελώσω. Από μένα μόνο τέσσερα  tips. 

• Τηρήστε αυστηρά τη συμβουλή να τα φτιάξετε μόλις μια με δυο μέρες πριν διότι η καραμέλα όντως λιώνει επικίνδυνα από την υγρασία που βγάζει το μήλο. (Μην σας πω ακριβώς μια μέρα πριν!) Ωστόσο η γεύση δεν χαλάει. 
• Εάν δεν έχετε θερμόμετρο, όσο και αν σας φαίνεται πως η καραμέλα είναι έτοιμη επειδή πέφτει στο πάτο αλλά αρχίζει και παίρνει σχήμα, μην την αποσύρεται. Θέλει το χρόνο της, όταν θα είναι έτοιμη με το που θα την ρίξετε στο ποτήρι θα κρυσταλλώσει σε περίεργο σχήμα πριν φτάσει στο πάτο. Μάλιστα θα ακουστεί ένας ήχος σαν να "σπάει" το ποτήρι. Εγώ συγκλονίστηκα! (Παραδόξως, είναι έτοιμη όταν αρχίσει αν δείχνει πως έχει "πέσει" ο βρασμός). 
• Εάν εκεί που μένετε υπάρχει πολύ υγρασία στην ατμόσφαιρα, τότε υπολογίστε πως η καραμέλα παρά που θα στεγνώσει, θα κολλάει. Επιλέξτε με αυτό το κριτήριο τις σακουλίτσες σας αν και εγώ νομίζω πως είναι καλύτερα να αγοράσετε διάφανη ζελατίνη, να την κόψετε τετράγωνη και αρκετά μεγάλη ώστε να τα τυλίξτε πολύ πιο εύκολα! Εμένα που ήταν μικρά τα σακουλάκια, αναγκάστηκα να τα κόψω για να κάνω δουλειά μου. 
• Μην τσιγκουνευτείτε το χρώμα ζαχαροπλαστικής! Το παίρνει και είναι εντυπωσιακό!

Αυτά από την πολύ γλυκιά εμπειρία μου με τα καραμελωμένα μήλα. Τα υπέροχα free printables για να ευχαριστήσω τους καλεσμένους μου σε ύφος "κουκουβά", είναι από την γλυκιά Δώρα και Pretty Party Ideas!

Καλή επιτυχία! Είναι πολύ ωραίο κέρασμα για παιδικό πάρτι και όχι μόνο! Για βάφτιση, για bridal shower, ακόμα και για κάτι ξεχωριστό την ημέρα των Χριστουγέννων!