Το δικό μας κυνήγι αυγών! (egg hunting!)

Αχ πόσο το απόλαυσα το φετινό egg hunting μας δεν λέγεται! 

Καταρχάς έβγαλε ήλιο την στιγμή που όλες τις προηγούμενες μέρες έβρεχε ασταμάτητα και είχα αρχίσει πλέον να ψάχνω επιλογές για κυνήγι αυγών σε εσωτερικό χώρο!

Κατά δεύτερον, το μαιμούδι μου ανυπομονούσε τόσο, μα τόσο πολύ φέτος. Συμμετείχε τόσο ενεργά σε όλες τις ετοιμασίες, επέλεξε ο ίδιος τους καλεσμένους του, μέχρι που έφτιαξε μόνος του την πρόσκληση! (εκτός από το κείμενο φυσικά!) Και εννοείται πως πρώτος επέλεξε το χρώμα που θα είχαν τα δικά του αυγά- που δεν ήταν άλλο από το κόκκινο! 

Μια όμορφη Κυριακή λοιπόν, με έναν υπέρλαμπρο ήλιο, έναν ανυπόμονο και πολύ χαρούμενο οικοδεσπότη και οχτώ καλεσμένους συν τις μαμάδες τους- οι μπαμπάδες πάντα πάνε για καφέ μόνοι τους- κάναμε το δεύτερο κυνήγι σοκολατένιων αυγών στην αυλή μας! 

Έχω πει πολλές φορές όλα ξεκινάνε με την πρόσκληση! Παρότι και πέρσι και φέτος, οργανώσαμε το κυνήγι μέσα σε μια βδομάδα- ο εφιάλτης κάθε οργανωτικής μέγαιρας σαν εμένα- δεν παραλείψαμε να στείλουμε έστω και ηλεκτρονικά την πρόσκληση μας. Φέτος την σχεδίασε και πάλι εντελώς μόνο του το μαιμούδι, επειδή όμως δεν έβρισκα στον καινούργιο μου υπολογιστή την ζωγραφική, την φτιάξαμε στο PicMonkey. 

Το απόλαυσε πολύ, όλα τα χρώματα είναι δική του επιλογή- ενώ επέμενε να βάλει δύο αραχνούλες για να τρομάξει η μπουμπού του! (η βρωμούσα καλέ!) 

Εγώ δε, την πρώτη μέρα που διαπίστωσα πως η μόνη Κυριακή που μένει να κάνουμε το κυνήγι ήταν η επόμενη, (και ήταν ήδη Δευτέρα!), ειλικρινά μπλόκαρα! Ο Παναγιώτης με κορόιδευε όλη μέρα γιατί ήμουν κατακόκκινη από- εσωτερική- υπερένταση μιας και ο εγκεφαλός μου πραγματικά μπλόκαρε- δεν είχα καν σκεφτεί τι θα κάνω φέτος νόμιζα πως θα προέκυπτε πολύ αργότερα όλο αυτό! Ευτυχώς την επόμενη, πήρε το μυαλό και το σημειωματάριο μου φωτιά, και όλα οργανώθηκαν όπως ήθελα- έστω και αν μου στοίχισε κάμποσες ώρες ύπνου! 

Εφόσον τελείωσα με τα καλαθάκια που με άγχωναν- δείτε τι φτιάξαμε και πως εδώ- και με τις χειροτεχνίες που θα απασχολούσαμε τα παιδάκια- έπρεπε να επιλέξω τι θα κερνούσα τους καλεσμένους μας και να μοιράσω τα χρώματα στα παιδάκια. Είχα πει και πέρσι πως έχω επιλέξει το κυνήγι να είναι χρωματικό- δηλαδή σε κάθε παιδί να αντιστοιχεί και ένα χρώμα- έτσι ώστε να μην μένει κανένα παραπονεμένο, στην περίπτωση που κάποιο πιο διεκδικητικό ή μεγαλύτερο παιδί τα βρίσκει όλα πρώτο. Στις οικογένειες με δυο αδέλφια επέλεξα να δώσω σχετικά χρώματα, (δηλαδή μπλε με γαλάζιο και πράσινο με λαχανί, έτσι ώστε αν μπερδευτούν και λίγο λόγω ηλικίας, να μην υπάρχει θέμα!) Όπως και πέρσι έτσι και φέτος, είχα κορδέλες σχετικές με το χρώμα που τους αντιστοιχούσε, πραγματικά πιστεύω πως όχι μόνο βοηθάει- μα είναι και όμορφο! Τα βραχιολάκια τους τα παίρνουν πάντα οι καλεσμένοι μας λίγο πριν μας συναντήσουν- στην είσοδο του σπιτιού μας!

Το αστείο με τον πίνακα ήταν πως η φίλη μου η Αγγελική με ενημέρωσε κυριολεκτικά τελευταία στιγμή ότι τελικά θα έρθουν, έτσι έτρεχα να αλλάζω τον πίνακα, να βάζω κορδέλες και επειδή η κόρη της έχει το ίδιο όνομα με την βρωμούσα μας- έσβησα το όνομα της για να γράψω δίπλα και Μπουμπού ώστε να το ξεχωρίσουν. Ξέχασα όμως να γράψω το χρώμα δίνοντας έτσι ευκαιρία στο άλλο ψαράκι της παρέας να με πειράξει και μου πληγώσει τον εμμονικό για τελειότητα εγωισμό μου!! ;-) (και μάλιστα ούτε που το είδα παρότι έβγαλα τόσες φωτογραφίες!!) 

Φέτος δεν στόλισα ιδιαίτερα ούτε την είσοδο, ούτε το ασανσέρ όπως συνήθως και είναι και αυτό αστείο γιατί ένα παιδάκι, το τόνισε λέγοντας πως δεν έχω βάλει τίποτα μέσα στο ασανσέρ- του φάνηκε περίεργο!! 

Στόλισα όμως τον κήπο, έβαλα και μερικά ταμπελάκια για μεγαλύτερη τσαχπινιά και ξεκίνησα να μοιράσω τα αυγά μου... 

Φέτος "δυσκόλεψα" λίγο την αναζήτηση βάζοντας κάποια αυγά ψηλά, σε κλαριά μεμονωμένα το καθένα, παροτρύνοντας τις μανούλες από τις ταμπελίτσες να καθοδηγήσουν τα μικράκια τους να κοιτάξουν ψηλά... 

Είχαμε όμως όπως πάντα και τις φωλίτσες μας χαμηλά... 

Αλλά και σε κουφάλες δέντρων- μαγικές και πανέμορφες... 

Πριν φυσικά κατεβούμε για το κυνήγι, πρέπει να πάρουμε δυνάμεις, σωστά; Δεν θα μπορούσε να λείπει ένας ανάλογος μπουφές για έξτρα δυναμωτικό πρωινό... 

Αφράτα ψωμάκια από τον φούρνο της γειτονιάς με βιτάμ, μέλι ή μαρμελάδα... 

 Τις σούπερ αφράτες τηγανίτες της Ελπίδας τις οποίες λατρεύω για τρεις λόγους: Πρώτον είναι πεντανόστιμες και αφράτες. Δεύτερον, η συνταγή βγάζει πολλάααα τεμάχια- ιδανικό για πάρτι- και τρίτον, μπορείς να τις φτιάξεις από την προηγούμενη μέρα και να είναι τέλειες- ακόμα πιο ιδανικό για πάρτι! Φτιάξαμε και φέτος τις τηγανίτες σε σχήμα αυγού, μόνο που τα χρωματίσαμε και με κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής! 

Αυγά βραστά που πάντα γίνονται ανάρπαστα και φυσικά την δική μας σπιτική λεμονάδα- για την οποία μάλιστα φέτος έστυψε το μαιμούδι τα λεμόνια ένα προς ένα με πολύ ενθουσιασμό και αγάπη. 

Φυσικά δεν γίνεται brunch ή πρωινό χωρίς cupcakes- βανίλια αυτή την φορά- έφτιαξα και ένα υπέροχο κέικ λεμόνι, (της Ελπίδας καλέ, ποιας άλλης;;!! Μόνο που εγώ κάλυψα με γλάσο σοκολάτας), ενώ είχα και μερικά τοστ με νηστίσιμο τυρί καθώς και νηστίσιμα κουλούρια- λόγω της εποχής. Δεν ήθελα να προσθέσω άλλη σοκολάτα στον μπουφέ- εξού και η έλλειψη πραλίνας φουντουκιού- μιας και τα παιδιά θα μάζευαν έκαστος περίπου 16 σοκολατένια αυγά. Πρόσθεσα μερικές έξτρα τσαχπινιές, ενώ στόλισα με ότι είχα ήδη - τα μόνα που αγόρασα φέτος ήταν το banner με τα λαγουδάκια και το τραπεζομάντηλο. (δυο ευρώ σύνολο! Και τα αυγά βέβαια! Για τα οποία διαπίστωσα πως συμφέρει πολύ περισσότερο- αν θες να είναι χρωματικό το κυνήγι- να πας να τα αγοράσεις από ειδικό μαγαζί ή ζαχαροπλαστείο- παρά να παίρνεις τις έτοιμες συσκευασίες που και περίπου τρία ευρώ το κιλό ακριβότερες είναι, λόγω συσκευασίας, και δεν θα έχεις εν τέλει όλα τα χρώματα που θες! Και θα σου μείνουν και δυο κιλά αυγά- πιστέψτε με θα τρώμε μέχρι το καλοκαίρι!!!

Αυτό ήταν. Στήσαμε τα καλαθάκια μας, τα σύνεργα για τις χειροτεχνίες μας και τα τραπέζια μας και ο οικοδεσπότης περίμενε με αγωνία να υποδεχτεί τον πρώτο καλεσμένο! 

Μόλις κατέφθασαν όλοι οι καλεσμένοι και "διώξαμε" τους μπαμπάδες, κατεβήκαμε στον κήπο. Μαζευτήκαμε για να εξηγήσω ακόμα μια φορά τους "κανόνες" και το κυνήγι ξεκίνησε! 

Είμαι πολύ περήφανη για όλα τα παιδάκια γιατί το καθένα μάζευε μόνο το δικό του χρώμα. Έτσι όλα τα καλαθάκια γέμισαν και μακάρι να μπορούσα να σας δείξω πόσο λαμπερά χαμογελάκια μου μοίραζαν όταν τους ζήτησα να μου δείξουν τα καλάθια τους!! (το μαιμούδι, είναι πίσω πίσω αφήνοντας τους καλεσμένους του να λάμψουν!!) 

Νομίζατε πως τελειώσαμε;;; Όοοχι!! Ανεβήκαμε ξανά επάνω για τις χειροτεχνίες μας! Φτιάξαμε κοτοπουλάκια και λαγουδάκια- δείτε πως εδώ. 

Ενώ μετά ξεκινήσαμε το λατρεμένο από όλους βάψιμο των αυγών!!! Τα χρώματα μοιράστηκαν και όλα τα παιδάκια ξετρελάθηκαν! Αυτό που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση φέτος, είναι πως ενώ τα μεγαλύτερα παιδιά - στην ηλικία του μαιμουδιού-  πέρσι τα είχαν βάψει πολύθχρωμα, φέτος το πρώτο αυγό τουλάχιστον το έβαψαν στο χρώμα που τους είχε ανατεθεί στο κυνήγι. Μου άρεσε πολύ αυτό διότι δείχνει πόσο έχει εξελιχθεί η αντίληψη τους σε τέτοια γεγονότα. 

Και αφού ζωγραφίσαμε τα αυγά, αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε χεράκια και το τραπεζομάντηλο! Άλλωστε τα μικρά της παρέας είχαν αρχίσει από πριν- η δε βρωμούσα μετά την χρήση της κόλλας για liposan, χρησιμοποίησε τα πινέλα για να βάψει το πρόσωπο της φυσικά!! 

Ήταν μια υπέροχη μέρα. Πραγματικά. Μιλώντας για μας- την απολαύσαμε στο έπακρον και ήδη σχεδιάζουμε το επόμενο μας egg hunting! Μόλις έφυγαν όλοι οι καλεσμένοι και μαζέψαμε, ο Δημήτρης Γεράσιμος ήθελε να κατέβουμε και πάλι στον κήπο, να σιγουρευτεί πως μαζεύτηκαν πράγματι όλα τα αυγά- πιο πολύ νομίζω ήθελε να ξαναζήσει νοερά την μέρα. Και αυτό κάναμε. 

Εγώ έμεινα να κοιτάζω τις άδειες φωλίτσες ακούγοντας το μικράκι μου να ψάχνει αλαφιασμένο για ένα έστω αυγό που έχει παραπέσει, και να σκέφτομαι πως η ευτυχία χωρά τελικά στα πιο απλά πράγματα....

Αν θέλετε να δείτε και το περσινό μας egg hunting κλικ εδώ!