Το πιο παραμυθένιο σπιτάκι... (και κρύβει μια έκπληξη...)

Με πολύ περηφάνια δηλώνω πως ναι- και φέτος- κατάφερα να φτιάξω το πιο παραμυθένιο και Χριστουγεννιάτικο σπιτάκι... 

Μάλιστα φέτος του έφτιαξα μέχρι και χαγιάτι στην βεράντα, όπου κρύβεται ο Άγιος Βασίλης, Σσσσσσ), και αληθινά παράθυρα και πόρτες, όχι σαν πέρσι που ήταν απλά ζωγραφιστά... 

Αν θέλετε και εσείς να φτιάξετε ένα τόσο παραμυθένιο σπιτάκι, κατ' αρχάς να σας πω ότι μπορείτε. Αλήθεια. Εγώ δεν έχω ιδιαίτερη εμπειρία στην ζαχαροπλαστική μόλις τα τέσσερα τελευταία χρόνια άρχισα να ασχολούμαι. Τα λάθη να μην σας απογοητεύουν διότι από αυτά μαθαίνουμε. Αρκεί να το θέλετε πολύ και να διασκεδάσετε κατά την διαδικασία. Για πλήρης οδηγίες και την συνταγή δεν έχετε παρά να ανατρέξετε εδώ, όπου θα σας λυθούν όλες οι απορίες, τόσο από εμένα όσο και από την Ελπίδα. Φέτος το μόνο που άλλαξα είναι πως στα "κουπ πατ" που είχα ήδη, έκοψα πόρτα και παράθυρα. Έκοψα απλά τετράγωνα και στρογγυλά για την σοφίτα. Τον "σταυρό" τον πρόσθεσα εκ των υστέρων με λεπτά μπαστουνάκια ζύμης. 

Επίσης, φέτος πρόσθεσα και το χαγιάτι με μια μπάρα σοκολάτας. Θέλει λίγη βοήθεια και να έχετε τα πουράκια δίπλα σας με ένα μαχαίρι για να τα κόψετε επιτόπου στο ύψος που χρειάζεται για να μην έχετε απρόοπτες κατεδαφίσεις!! (τα χρειάζεται και τα τρία πουράκια). Αν ντύσετε με πουράκια και την περίμετρο του σπιτιού, κάντε το πρώτο πρώτο γιατί εγώ την πάτησα και μετά βασανίστηκα να τα βάλω κάτω από το χαγιάτι. Ο Τάρανδος επειδή δεν στεκόταν με τίποτα, έβαλα μερικά ζελεδάκια στα πόδια του ώστε να τον κρατήσουν και έπιασε. Έκανα μετά το ίδιο και στις "κολώνες" του χαγιατιού για να είναι πιο σταθερό... Τι;;; Δεν καταλάβατε ότι απλά έχει λουλούδια γύρω, γύρω;;; ;-) 

Στην σκεπή όπως και πέρσι "έγινε του ζαχαρωτού", ενώ το μαιμουδάκι είναι στην είσοδο και περιμένει να σας κεράσει μια λιχουδίτσα... 

Την πιο μεγάλη έκπληξη όμως δεν σας την έχουμε δείξει ακόμη και κρύβεται στο εσωτερικό του παραμυθένιου σπιτιού μας... 

Το σπίτι είναι στολισμένο... Με δέντρο κανονικό! Ενώ για φαντάσου.... έχει και δώρα από κάτω... Για ποιον να είναι; Για ποιον να είναι;; 

(Κάνω εδώ μια παρένθεση για να διηγηθώ τα ευτράπελα αυτής της ιδέας! Κατ' αρχάς την έχω σκεφτεί από πέρσι. Αμέσως μόλις έφτιαξα το πρώτο σπιτάκι. Δεν φαντάζεστε πόσο ανυπομονούσα να την υλοποιήσω! Φαίνεται πως 365 μέρες είναι πολλές και μέσα στο μυαλό μου το σπιτάκι πήρε τεράστιες διαστάσεις! Είχα πάρει λοιπόν ένα υπέροχο δέντρο καρουζελ να βάλω μέσα και δυο υπέροχα δωράκια  μέσα σε ειδικά αγορασμένα κουτάκια για αυτή την περίσταση. Μάλιστα είχαμε διαφωνήσει με τον Παναγιώτη ο οποίος- πολύ σωστά όπως αποδείχθηκε- ισχυριζόταν πως είναι τεράστια και αποκλείεται να χωράνε μέσα στο σπίτι. Τότε τον κατηγόρησα λέγοντας του με ύφος χιλίων καρδιναλίων "Πόσο μικρό ακριβώς νομίζεις πως είναι το σπίτι;;;", και αυτός αποκρίθηκε με ύφος ατάραχο "Το θέμα είναι πόσο μεγάλο το νομίζεις εσύ!!"  Ήμουν τόοοσο σίγουρη που ούτε καν έκανα τον κόπο να βγάλω τα κουπ πατ να διαπιστώσω την αλήθεια. Βρέθηκα λοιπόν εντελώς εξ απηνής την στιγμή που ήθελα να τα βάλω μέσα για να κολλήσω την σκεπή να διαπιστώνω περίλυπη πως το άλλο μου εγώ είχε δυστυχώς δίκιο και πως έπρεπε να βρω άμεσα λύση. Σαν την τρελή άρχισα να ανακατεύω τα πάντα στο σπίτι μέχρι που βρήκα ένα κερί σε σχήμα δέντρου, τύλιξα και δύο πακετάκια smarties- τα εντελώς μικρά ε;- και έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα!! Κρίμα που δεν είχα το χρόνο να τα φωτογραφίσω για να δείτε πόση διαφορά είχαν στο μέγεθος αυτά που είχα επιλέξει με αυτά τα οποία έβαλα! Θα ρίχνατε πολύ γέλιο... (και βλέπετε πως ακόμα και αυτά λίγο χώρο άφησαν...) 

Φέτος ήθελα να δοκιμάσω να φτιάξω και σπίτι από σοκολάτες. ιδέα που είχα πάρει και πάλι από την Ελπίδα πέρσι. Είναι πανεύκολο και υπέροχη ιδέα δώρου. Πραγματικά. Εγώ δεν έκανα και πολλά, μιας και ήμουν εξουθενωμένη φτιάχνοντας γλυκά δυο μέρες non stop, και πάλι είναι πολύ εντυπωσιακό. Να υπολογίσετε ωστόσο πως κοστίζει λίγο παραπάνω, εγώ πήρα σοκολάτες τύπου careffour μιας και δεν έβρισκα επώνυμες κάτω από 1.50 ευρώ, όμως ακόμα και έτσι με 0.80 την σοκολάτα χρειάστηκα 5- κανονικά έξι αν θέλετε να καλύψετε τα κενά στην πρόσοψη και στο πίσω μέρος- μια χαρά όμως  καλύπτονται και με το icing. Εμένα στην πόρτα δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ανοιχτό, μου έσπασε στο κόψιμο από την βιασύνη μου. Για ακριβής οδηγίες και υπέροχες ιδέες, επισκεφτείτε την Ελπίδα εδώ. Παρότι δεν ασχολήθηκα πολύ με την διακόσμηση του, ήθελα να σας το δείξω γιατί ακόμα και έτσι δείχνει υπέροχο. (οι φωτογραφίες το αδικούν λίγο μιας και είχα πολύ φως και "κάηκαν".) Και πιστέψτε με, είναι για πρώτη επαφή ίσως η καλύτερη επιλογή! Επίσης επειδή αργούσε να κολλήσει η σκεπή παρότι ήταν και πηχτό το icing, και επειδή ήμουν κουρασμένη πολύ από όλα. γέμισα δυο ποτήρια νερό και τα έβαλα κόντρα στην σκεπή να την κρατάνε και πήγα για αγκαλίτσες με το μαιμουδάκι! Όταν πλέον κοιμήθηκε, η σκεπή είχε κολλήσει! Μια άλλη ιδέα που είδα είναι σκεπή και βάση, (που δεν έχω βάλει) με σοκολάτες kit kat όπου στην βάση βοηθάει γιατί κάθεται μέσα η πλάκα σοκολάτας- τοίχος ενώ η σκεπή είναι πιο ελαφριά.... Αυτό θα επιχειρήσω και εγώ του χρόνου- το link εδώ!

Φτιάξαμε και τα μπισκότα μας όπως κάθε χρόνο, τα σκούρα είναι η ίδια συνταγή με το μπισκότο με το οποίο φτιάχνουμε το σπιτάκι, ενώ τα άσπρα και πράσινα είναι η αγαπημένη μου συνταγή - με τρία μόνο υλικά- και θα την βρείτε εδώ. Μοιράστηκαν όλα στα πακετάκια τους μαζί με τα χειροποίητα στολιδάκια που φτιάξαμε φέτος και είναι έτοιμα να μοιραστούν ή να σταλούν στους συνήθεις- ή όχι- ύποπτους... 

Φυσικά δεν θα μπορούσα να κλείσω την ανάρτηση χωρίς να αναφερθώ στο μαιμουδάκι... Ο Δημήτρης την πρώτη μέρα ασχολήθηκε λίγο με τα μπισκότα, ίσα μέχρι να φτιάξει έξι δικά του. Δεν μπορούσε να ανοίξει την ζύμη με τον πλάστη, τον βοήθησα σε αυτό- όμως έκοψε πολύ καλά με τα κουπ πατ και μου έκανε εντύπωση πόσο προσεκτικά έβγαζε την ζύμη γύρω γύρω για να μην χαλάσει το μπισκότο. Έφτιαξε αυτά τα μπισκότακια λοιπόν, τα οποία για μένα είναι τα ομορφότερα. 

Μετά από αυτά, απλά εμφανιζόταν κατά διαστήματα στην κουζίνα, έκανε ένα απίθανο επιφώνημα θαυμασμού- αυτό που σου κόβεται και καλά η ανάσα- μου έδινε δύναμη για άλλα τόσα και έφευγε! Βασικά η μόνη του έννοια είναι να φάει τα πουράκια γύρω από το σπίτι και φυσικά να ανοίξει τα δώρα που κρύβει μέσα, "ΏΩωρα!!" (Τώρα!!) 

Καλές γιορτές να έχουμε με υγεία πάνω από όλα, σκοτούρες περαστικές και μόνο, πολλά χαμόγελα και άφθονη αγάπη. Όσο για μένα; Ίσως φτιάξω και τους σούπερ αφράτους κουραμπιέδες της γιαγιάς μου- μα δεν το υπόσχομαι κιόλας. Νομίζω πως προς το παρόν θέλω απλά ένα ζεστό καφέ με κανέλα και πολλά πολλά γαργαλητά με το μαιμουδάκι...