Monkey Talk... Ή αλλιώς τι ακούει μια μάνα από ένα μαιμουδάκι 34 μηνών...

Παίζει μια μέρα ο τροχός της τύχης στην τηλεόραση, την ώρα που παίζουμε. Κάνει την εμφάνιση της η Τζούλια Νόβα. Ο Δημήτρης: 
-Κοίτα μαμά, η κυρία τους!! 

#ΣωστόΣχολείοΟΤροχός #ΚάποιοςΘαΑπογοητευτείΣτοΣχολείο #ΜεΤηνΕισοδοΤηςΔασκαλας #ΤηνΕχειΣυνηθίσειΝαΓίνεταιΜεΧορευτικό 

Κάποια μέρα είχε φάει πολύ. Η κοιλιά του τσίτα! Την κοιτάει καλά, καλά, την χαϊδεύει, και μου λέει: 
-Πω, πω τούμπανο η κοιλιά μου μαμά... 
Σκέφτεται λίγο και ξαναλέει:
-Όχι. όχι τούμπανο. Τούμπανη. 

#έτσι #ΗκοιλιάΕίναι #ΤουμπανηΛοιπόν #τιΔενΚαταλαβαίνετε;;; 

Μας κάλεσε η Σουλτάνα για κόκορα μακαρονάδα για την τρίτη επέτειο τους. Ανήμερα λέω του μικρού: 
-Δήμητρη μου, σήμερα θα πάμε στην νονά, θα μας κάνει το τραπέζι, ναι; 
-Εντάξει μαμά μου... Μα... Πως θα μας κάνει το τραπέζι; Θα μας το φτιάξει;;; 

#ΔενΕξηγώΔενΕξηγώ


Του πήρα την πρώτη του ομπρέλα. (ναι, τώρα!!) Είναι Κυριακή και του έχω βάλει να δει Mickey. Μόλις έρχομαι στο σαλόνι τον βρίσκω έτσι...  (έκτοτε μόνο έτσι βλέπουμε κινούμενα. Είναι κάτι σαν το pop corn!) 

 ‪#‎φυσιολογικάπραγματα‬ ‪#‎lifewithatoddler‬‪#‎notadullmoment‬ ‪#‎cartoonsaturdays

Είμαστε σε μια καφετέρια και πίνω freddo capuccino μα το καλαμάκι είναι πολύ κοντό. Λέω του Παναγιώτη: 
-Αυτό το καλαμάκι είναι τόσο κοντό που πρέπει να φιλήσω το ποτήρι για να πιω. 
Την επόμενη στιγμή το μαιμούδι φιλάει πρώτα το ποτήρι και μετά πίνει από τον χυμό του... 

#ΚαινούργιοSavoirVivre #ΕμείςθαΣαςΤοΜάθουμε 

Ο Δημήτρης-Γεράσιμος: 
-Μαμά εγώ έχω τον δικό μου μάστορα. Ναι. Ο παππούς είναι ο δικός μου μάστορας 

#εσείς; #ΈχετεΔικόΣαςΜάστορα; 

Κάθεται μια μέρα στο μπράτσο του καναπέ. 
- Δημήτρη, πρόσεχε. Εκεί που κάθεσαι δεν έχεις πλάτη, μην ξεχαστείς. 
Με κοιτάει απορημένος. Μετά από λίγο, πιάνει την πλάτη του και μου λέει: 
-Έχω πλάτη. 

#Είπαμε. #ΔενΕξηγώΚαλάΔενΕξηγώΚαλά

Παίζει μαζί του ο Παναγιώτης και του κάνει τρομακτικούς βρυχηθμούς. Πάει κοντά του ο Δημήτρης και του λέει: 
-Σταμάτα μπαμπά. Δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις. Ποτέ δεν μου άρεσε. 

#ΠοτέΜωρέΔενΤουΆρεσε #ΨυχήΜουου 


Ξυπνάει ένα πρωί με κέφια πολλά.  Μπουκάρει στο δωμάτιο μας, μου δίνει φιλί σβουριχτό και μου λέει: 
-Ξύπνα μαμά μου, έλα πάμε σαλόνι, ξημέρωσε έξω, βλέπεις;;; (αυτά κάθε πρωί- απλά τα άλλα πρωινά διεκδικώ το φιλί!) Σηκώνομαι αμέσως και του κάνω σφιχτή αγκαλιά! Βάζει τα γέλια και λέει: 
-Μαμά μου, ήταν πολύ καλή η αγκαλιά σου!! 
Και ενώ πάει προς το σαλόνι συνεχίζει: 
-"Όχι απλά καλή, ΤΕΛΕΙΑ ήταν!! 

#ΕλάτεΜαζέψτεΜε #ξανά ‪#‎εσείςεχετεδικοσαςμαστορα‬;




Είμαστε βόλτα στο κέντρο. Παραπονιέται διαρκώς για τον ήλιο. Ξαφνικά: 
-"Μαμά να πάρεις τον γιατρό μου, τον κ. Αλέξανδρο, να τον ρωτήσεις αν μπορώ να φορέσω γυαλιά ηλίου - με ενοχλεί ο ήλιος πολύ!"

‪#‎ΤοΑκουσαΚαιΑυτο‬ ‪#‎ΟιμεΤιΤουΕχωΚανειΤουΠαιδιου‬!

Είμαστε πρωί στο δωμάτιο του. Παίζει και απολαμβάνω τον πρώτο μου καφέ. Έχει ένα αυτοκίνητο playmobil και μονολογεί ανασύροντας μια μνήμη από δυο μήνες πριν νομίζω που μας έσκασε το λάστιχο. Λέει λοιπόν σε μια τέλεια δομημένη αφήγηση: 
- Κάποια μέρα έσκασε το λάστιχο στο αυτοκίνητο μας. Μπααααμ έκανε το λάστιχο. Και πήγαμε στο μαγαζί με τα λάστιχα για να το αλλάξουμε. Μαζί με τον μπαμπά μου, μόνοι μας. Και το αλλάξαμε. Πριν όμως, έβαλε ο μπαμπάς μου άλλο λάστιχο. Την ρεζέρβα. Την είχε στο... πακό του αυτοκινήτου ο μπαμπά μου. Κρυμμένη. 

#πέθανασταγέλια #ΠακόΤοΛέειΑπόΌΤανΆρχισεΝαΜιλάει #ΔενΘαΤοΜάθειΔενΘαΤοΜάθει (θα είναι σαν εμένα που ακόμα λέω τους υαλοκαθαριστήρες, τσιλιμιντίρια- και το "πακό" μπουτ λόγω της ζωής μου στην Αφρική!!!!) 

Όσο και αν επέμενα να του φοράω καλτσάκια όλο τον μήνα, αυτός τα πετούσε αμέσως από τα πόδια του. Μια μέρα τον ρωτάω γιατί το κάνει. 
-Είναι πιο ωραία έτσι μαμά μου. Βλέπω τα δαχτυλάκια μου... 


#IRestMyCase

Βρίσκομαι σε μια φάση όπου προσπαθώ να εμπλουτίσω τα ατελείωτα σνακ που θέλει να μασουλαει το καμάρι μου ανάμεσα στα γεύματα. Το ξέρω, το τυρί δεν το αγαπά -άλλο ένα χαρακτηριστικο που πήρε από τον Παναγιώτη! Αποφασίζω λοιπόν να τον δελεασω the tricky way around. Ναι, υποκύπτω στα έτοιμα σνακ που προορίζονται ακριβώς για αυτό τον λόγο. Έχει πέντε μέρες λοιπόν που μου ζητάει την " λιχουδιτσα" του, τρώει τόσο και το αφήνει. "Το έφαγα μαμά!" λέει. Νομίζω πως πρέπει να πάψω να ελπίζω πως θα φάει παραπάνω. Να το ανοίγει θέλει - το ξέρω. Ναι, σε άλλες δέκα μέρες θα έχουμε φάει ένα ολόκληρο κεφαλάκι, το ξέρω!!

#missionaccomplished #not

Ετοιμάζουμε το γάλα του ένα βράδυ και ως συνήθως είναι πάνω στον πάγκο μαζί μου. με πειράζει συνεχώς και έτσι τον αρπάζω τον ρίχνω πίσω και τον αρχίζω στα γαργαλητά και τις δαγκωματιές. Μόλις σταματάω μου λέει με σοβαρό ύφος:
-Μαμά, δεν είναι ωραίο αυτό που κάνεις. 

#μωρέΕλαΠουΕίναι 

Και τέλος...

Μόλις σήμερα το βράδυ... Ετοιμαζόμαστε για ύπνο... Κάνει σαχλαρίτσες για να καθυστερήσει, γελάει, στριφογυρνάει , ησυχία δεν έχει.. Ξαφνικά με κοιτάει όλο έρωτα και μου λέει: 
-Είσαι πολύ όμορφη μαμά... Τόσο μα τόσο όμορφη... 

Εγώ στα πρόθυρα λιποθυμίας... Και συνεχίζει κοιτώντας το...παγούρι του...
- Παγούρι μου.... και εσύ είσαι τόσο όμορφο... 

#ΠροσγείωσηΣτηνΠραγματικότητα #ΆντρεςΠαιδίΜου 

Οι αναρτήσεις αυτές είναι εμπνευσμένες πρωταρχικά από την υπέροχη Ασπασία και τους ξεκαρδιστικούς δεκάλογους της κόρης της Δάειρας, αλλά και από την αγαπημένη μου Γεωργία και τις πραγματικά μοναδικές ατάκες του γιου της Παύλου.  Κορίτσια σας ευχαριστώ για την έμπνευση!