Κουλούρια πορτοκαλιού- σούπερ γευστικά!

Αυτή η συνταγή είναι από όταν πήγαινα γυμνάσιο- νομίζω- δεν θυμάμαι πάνε και χρόνια και από τις πιο αγαπημένες μου συνταγές σαν παιδί. Μαγειρεύω από 8 χρονών και λάτρευα τις εύκολες και γευστικές συνταγές. Και σε αυτά τα κουλούρια, τόσο το άρωμα, όσο και η γεύση είναι μοναδικά, ενώ πιστέψτε με είναι τρομερά εύκολο να τα φτιάξετε! 

Θυμάμαι μια μέρα ήρθε στο σχολείο η φίλη μου η Έφη  και μόλις άνοιξε το αλουμινόχαρτο στο οποίο είχε το σνακ της, ξεχύθηκε αυτό το φοβερό άρωμα πορτοκαλιού. Ως το ευγενικό κορίτσι που πάντα ήταν, μοιράστηκε τα κουλούρια  της με εμένα την τρελή ενώ δέχτηκε να μου φέρει την συνταγή. Την επόμενη κιόλας μέρα μου την είχε γράψει σε ένα χαρτί και αυτό ακριβώς το χαρτί έχω ακόμα στο βιβλίο με τις αγαπημένες μου συνταγές. Πόσο μοναδικό είναι αυτό; 

Θα χρειαστείτε λοιπόν: 

• 1 ποτήρι ελαιόλαδο
• 3/4 ποτηριού πορτοκαλάδα (εννοείται πως η φρέσκια είναι η καλύτερη)
• 1 ποτήρι κρυσταλλική ζάχαρη
• 1 κουτ.γλ. σόδα
• 1 κουτ.γλ. baking powder 
• 1 αυγό
• ξύσμα από 1 πορτοκάλι
• αλεύρι για όλες τις χρήσεις όσο πάρει για να έχουμε ζύμη μαλακή. (εμένα δεν πήρε ούτε κιλό και τα ποτήρια χωράνε περίπου 250ml/gr.

Στο μίξερ- με τον γάντζο-  ανακατεύω το ελαιόλαδο με την ζάχαρη. Προσθέτω την σόδα στην πορτοκαλάδα και ανακατεύω- μα πάνω από το μείγμα γιατί θα αφρίσει. Συνεχίζω το χτύπημα, προσθέτω αυγό, baking και το ξύσμα. Προσθέτω σταδιακά το αλεύρι μέχρι να αρχίζει να ξεκολλάει από τα τοιχώματα η ζύμη. Βγάλτε το και δοκιμάστε αν μπορείτε να πλάσετε ένα κουλούρι. Μην ανησυχείτε αν κολλάει η ζύμη, πρέπει να είναι μαλακή και  λίγο κολλώδης. Μπορείτε να βάζετε λίγο αλεύρι στα χέρια πριν πλάσετε το κάθε κουλούρι. Προσωπικά μου αρέσει τα συγκεκριμένα να τα πλάθω αποκλειστικά πλεξούδες γιατί είναι τέλεια για βούτημα σε ροφήματα παντός τύπου. (το μαιμούδι τα τσακίζει με το γάλα του) .Τα στρώνουμε σε λαδόκολλα και ψήνουμε στους 175 βαθμούς στον αέρα ίσα για 8 λεπτά με 10- δεν φουσκώνουν πολύ και ψήνονται γρήγορα. Βγάζει πολλά τεμάχια- σχεδόν 50. 

Θα χαρώ πολύ να τα δοκιμάσετε- όπως κάθε συνταγή που έχει συναισθηματική αξία για μένα- πέρα από γευστική! Εμείς τα τρώμε πολύ συχνά και πραγματικά αναρωτιέμαι πως και δεν έχω μοιραστεί ήδη την συνταγή! (μάλλον χρειαζόταν μια καραντίνα για αυτό!) 

Καλή επιτυχία!