Λεπτομέρειες....μα τόσο σημαντικές...

Όταν το χεράκι του σφίγγει τον αντίχειρα μου και δεν φτάνουν ακόμα τα δαχτυλάκια του να τον κλείσουν όλο μέσα τους. 

Όταν κοιμάται στον ώμο μου και ακουμπώ με το μάγουλο μου το δικό του και αφήνει ένα στεναγμό ευχαρίστησης. 

Η αίσθηση του δέρματος του όταν ακουμπώ το μάγουλο του. 

Ο τρόπος που κοιμάται στο δευτερόλεπτο μόλις αρχίζει να θηλάζει. 

Ο τρόπος που ψηλαφίζει το πρόσωπο μου όταν τον ταίζω με το μπουκάλι. 

Το απόλυτο βλέμμα ευτυχίας μόλις έχει χορτάσει! 

Το χαμόγελο του. 

Το κλάμα του το παραπονιάρικο. 

Το κακαριστό γελάκι του και ο τρόπος που σπρώχνει μακριά το κεφάλι μου ανακατεύοντας τα μαλλιά μου σαν να μου λέει " Σταμάτα γαργαλιέμαι, όχι μην σταματάς!" 

Τα τρελά πλατσουρίσματα μες τη μπανιέρα και η λιμνούλα που δημιουργεί στο πάτωμα. 

Οι ακατάπαυστοι μονόλογοι του που μόνο αυτός καταλαβαίνει. 

Οι μακριές του βλεφαρίδες. 

Η μικρή καραφλίτσα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. 

Το πρόσωπο του όταν ξυπνάει. 

Που όταν κοιμόμαστε αγκαλίτσα πιάνει το χέρι μου και με τα δύο του τα χεράκια το τραβάει πάνω στο στήθος του και δεν με αφήνει να το πάρω. 

Που κοιμόμαστε αγκαλίτσα. 

Ο τουρλωτός πισινούλης του όταν κουρνιάζει στον ώμο μου. 

Τα φαφούτικα ούλα του! 

Να τον βλέπω με τον μπαμπάκα του να παίζουν με τις ώρες. 

Το βλέμμα τους όταν κοιτάνε ο ένας τον άλλον. 

Και όλα αυτά μέχρι αυτό το δευτερόλεπτο... Γιατί κάθε στιγμή, κάθε λεπτό ανακαλύπτω και κάτι ακόμα, χωρίς το οποίο αναρωτιέμαι πως ζούσα μέχρι τώρα....

Το ημερολόγιο μιας μαμάς